Gedicht: Gradueel zijn de verschillen
Henricus Azewijn
Gradueel zijn de verschillen
Gestoord of, gewoon, mesjogge
te gek om niet waar te zijn
zijn de spelen, het brood- tarwe- rogge
wat dan ook op het executieplein.
Met de gouden vinger aan de pols
loopt de koorts op tot in de vroege uren
zijn de stoeipoezen super krols
door de katers, de helse vuren.
Gradueel zijn de verschillen
van hetzelfde laken een modieus pak
waaraan iedereen zich zal vertillen
schreeuwend van het tempeldak.
Toch schopt iedereen het ver
vanuit de diepte van zijn echoput
wordt een rijzende, een vallende ster
staat iedereen pal, min of meer voor schut
voor de droom die ooit in vervulling gaat
als je maar hard genoeg vloekt
de wil niet enigszins te wensen laat
je het op een andere planeet zoekt.