Maarten Muis
Inmiddels zijn er zeven rondes onderhandelingen geweest tussen werkgevers en vakbonden over een nieuwe cao voor het ziekenhuispersoneel. De werkgevers weigeren tot nu toe hun asociale ingrepen op de arbeidsvoorwaarden van de ziekenhuismedewerkers in te trekken. In verschillende ziekenhuizen is actiegevoerd en landelijk zijn er 30.000 handtekeningen opgehaald ter ondersteuning van de vakbondseisen.
Een van de ziekenhuizen waarin de petitie werd gehouden, is het HagaZiekenhuis in Den Haag. Manifest sprak met Guadalupe Verwaayen, organisator van het cao-actiecomité in dit Haagse ziekenhuis.
In de ogen van deze solidaire ondertekenaars verdient niet alleen het personeel een goede cao, maar de verslechteringen in de arbeidsvoorwaarden zijn een bedreiging voor de kwaliteit van de geleverde zorg. In de gesprekken die ik had met collega's wezen veel van hen erop dat de ingrepen in de arbeidsvoorwaarden ook zijn weerslag heeft op de patiënten. Nu zien veel collega's (ook de verpleegkundigen en artsen in opleiding tekenden massaal) dat met steeds minder mensen steeds meer gedaan moet worden. De werkdruk is al enorm hoog in het HagaZiekenhuis.
Maar uiteindelijk kwam een lid van de raad van bestuur wel naar de personeelskantine om uit handen van het cao-actiecomité en vakbondsbestuurder Elise Merlijn de petitie in ontvangst te nemen. Letterlijk werd er gesteld: "Als 1200 collega's iets vinden, wil ik daar graag naar luisteren."
We vroegen bij de overhandiging van de petitie de raad van bestuur van het HagaZiekenhuis om een keuze te maken tussen een doemscenario of een zonnige toekomst. Er werd wel gekozen voor de zonnige variant, maar echt samen optrekken tegen de kortingen op het zorgbudget vanuit de overheid en tegen de toenemende invloed van op winst beluste zorgverzekeraars wilde het management niet. Dat is voor hem nog een stap te ver. Daarvoor is ook meer druk vanuit de werkvloer nodig.