MOOIE WOORDEN

Toen en nu

rinze.jpg truke.jpg
TRUKE

Rinze Visser

Elke keer weer is er een zekere spanning als schrijver dezes ervoor moet zorgen dat er op deze plaats een stuk van hem verschijnt. Die spanning is er, beste lezers/lezeressen, niet vanwege de moeite om iets uit de pen te kunnen krijgen of waarover te schrijven, maar omdat het levende leven zoveel redenen, zoveel aanleiding geeft, zodat het vaak de grootste moeite kost welk onderwerp bij de hand te nemen.

Je hoort, je leest van alles. Soms ook over zaken - belangrijke zaken - waarvan je allang wist, maar die de heersende elitesgezinde pers altijd heeft verzwegen of als geruchten heeft afgedaan of, sterker nog, ze als communistische propaganda - dus leugens - heeft bestempeld.

Grote kop boven een krantenartikel: "Ex-nazi's werkten als spion voor VS". Ondertitel: "Duitse kopstukken ingezet tegen communisme". En dat na bijna zeventig jaar de mensheid voorgelogen te hebben...! Ook de assistent van Adolf Eichmann en medeverantwoordelijk voor de massale uitroeiing van joden, was één van hen. Ook één van de vele communistenhaters/jodenhaters/oorlogsmisdadigers was een Litouwer die de moord op duizenden joden op zijn geweten had, was een zeer gewaardeerde communistenbestrijder in de CIA, toen en later. De voortzetting van de haat met andere middelen. Litouwen, nu in de westerse kapitalistenpers ook genoemd als potentieel slachtoffer van Russische dreiging en dankbaar object ter versterking van de NAVO en opvoering van de bewapeningsuitgaven; een land met een hoog fascistisch reserveleger-gehalte.

De VS-regering en de Duitse fascisten, was dat een monsterverbond? Een verbond tussen twee partijen met totaal verschillende opvattingen met een gezamenlijke vijand? Een gezamenlijke vijand, de communisten, het socialisme, ja. Maar verschillende opvattingen, nee. Een verbond van gelijkgestemden in de haat tegen alles wat communisme is, tegen alles dat naar socialisme riekt en de belangen van de arbeidende klassen dient. Geen monsterverbond tussen de VS-regering en fascistische oorlogsmisdadigers, maar wel een verbond tussen monsters!

Was het nieuws? Voor velen eerder een publiek geheim. Maar zeker wel nieuws voor de laatste generaties mensen die niets of nauwelijks iets van horen zeggen hebben meegekregen. Waar zouden zij die wetenschap vandaan moeten hebben? Zeker niet van de levensgeschiedenis van de FBI-directeur Hoover, die elke verwijzing naar samenwerking met Duitse oorlogsmisdadigers als propaganda van de Sovjet-Unie afdeed. De Sovjet-Unie bestaat niet meer. Rusland, in de westerse pers als opvolger gezien is een kapitalistisch land, maar toch een vijand. Vanwege mondiale imperialistische belangen en - vergeet dat niet - uit angst voor socialistische uitbraken. Russen (dus Poetin..!), want de vijand moet een gezicht hebben. De individualisering van het vijandbeeld... Als bedreiging van 'onze' waarden. Ook van Nederlandse waarden. Welke waarden? De ontmanteling van ouderenzorg, van jeugdzorg, van arbeidersbescherming, van verscherpte uitbuiting enz.? Dat zijn hún waarden die verdedigd moeten worden! Ja ja, ónze manier van leven wordt bedreigd? Nee, het is hún manier van leven - het leven van de geldzakken - dat wordt bedreigd! De manier van leven van vele miljoenen mensen in Nederland en in de EU wordt bedreigd, niet door de Russen (Poetin dus...), maar wel door de oorlogshitsers in ons land en in Europa, zoals daar zijn de politici van neoliberale huize. En dat zijn ze bijna allemaal, ongeacht onder welke partijvlag zij opereren.

De pers, die na bijna zeventig jaar het 'geheim' van het verbond tussen fascisme en de VS, inclusief de NAVO-partners niet meer buiten zijn kolommen kon houden is, alle geveinsde pluriformiteit en onafhankelijkheid ten spijt, eensgezind in het scheppen van het door VS en NAVO gewenste vijandbeeld. Het zit hem vaak in kleine dingen, zoals krantenwoorden als 'werden de kijkers van de door Poetin betaalde staatszender bij de hand genomen'. Uiteraard wordt een staatszender (publieke omroep) door de staat betaald, en ook door reclameopbrengsten van kapitalisten. Ook in Nederland. Maar in landen die vijanden horen te zijn, moet dat een negatieve klank hebben. Want daar is Poetin de staat. "Ik ben de staat" (Lodewijk de Veertiende, 'l'État c'est moi') Dit is slechts één voorbeeld, maar elke krant, elk tijdschrift geeft een veelheid van voorbeelden, waarin de slechtheid van andere regeringen en staatshoofden wordt uitgebeeld (zie al eerder Chávez, Venezuela) om daardoor de voortreffelijkheid van de eigen staat voorop te kunnen stellen.

Zo geeft ook de pers een platform aan economen die, zonder het te noemen, in feite voor een fascistische staatsvorm pleiten. Je komt dan zinnen tegen als "De politieke ideologieën uit het industriële tijdperk zijn echt achterhaald(...)". "Wat zijn nog haalbare doelstellingen van een sociaal beleid, waar wordt het bemoeizucht en waar schiet het zijn doel voorbij"; "Het zou in dit verband aan te raden zijn dat een trio van jonge, competente ondernemende personen in goede samenwerking een bestuurlijk team, vormt dat boven de (politieke) partijen staat" (Gewoonlijk noemen we dat een junta, RV). Verder wordt Singapore genoemd als goed voorbeeld.

Samenwerking tussen VS en fascistische oorlogsmisdadigers tegen communisme en socialisme. Dat was toen. De voortzetting van de Tweede Wereldoorlog onder gewijzigde verhoudingen. En nu? Een wereldwijd imperialisme dat strijdt tegen de restanten van socialisme. Toen? Gebruikmaken van fascisme. Nu? Via allerlei sluipwegen fascistische staatsvormen bespreekbaar maken. Zeker erg. Maar zeker zo erg is dat op het artikel waaruit ik geciteerd heb, nog geen enkele verontwaardigde reactie is gekomen. Maar ook dit: het anticommunisme is nog net zo hevig als toen. Waarom? Omdat hun angst voor socialisme en de communisten er nog steeds is. Laten wij daar ons voordeel mee doen.