Het nieuwe 'Witte Paleis' in Ankara. (Foto: ilerihaber.org)
Idem, overdag
Eda Yenil
Sinds kort is er ook een 'Witte Huis' in Turkije. In het Turks wordt het AK-Saray genoemd. AK verwijst naar de regeringspartij AKP. Zij zeggen wel dat dit een paleis is van heel Turkije, dus van alle burgers die deel uitmaken van Turkije. Maar dat zal zeker niet het geval zijn. Hooguit 2 procent van de Turkse burgers zal dit paleis van dichtbij kunnen zien.
Het gaat over een gigantisch gebouw dat verrezen is op een oppervlak van 300.000 vierkante meter. Toen Erdogan premier was, liet hij het paleis bouwen als ambtswoning voor de Turkse premier. Hij is afgelopen jaar gekozen als president en laat zijn paleis niet aan zijn opvolger over. Hij besloot dat het paleis nu voor de president wordt.
De Turkse president Recep Tayyip Erdogan verhuist dus binnenkort naar dit gigantisch presidentieel complex in Ankara met meer dan duizend kamers. Waarvoor zo'n gebouw nodig is vertelde Erdogan tijdens een speech. Hij zei onder andere dat als Turkije er in de moderne wereld bij wil horen, zo'n paleis nodig is. Volgens hem kan Turkije zijn macht alleen maar laten zien met zo'n gigantisch paleis.
Maar belangrijker is dat het Witte Paleis naar schatting zo'n 444 miljoen dollar heeft gekost. Terwijl wij bijna iedere dag van politici horen dat Turkije geen groot budget heeft om bepaalde zaken op orde te brengen, is er wel geld voor dit gebouw. Betaald met het geld van de bevolking.
Zo konden vanwege dit financiële tekort al honderden mijnwerkers doodgaan. Want de overheid kan voor de controlewerkzaamheden niet voldoende budget beschikbaar stellen. Tientallen bouwvakkers zijn zo de laatste maanden om het leven gekomen door ongelukken op het werk. Tientallen arbeiders die ook een aandeel hadden in de bouw van dat Paleis van alle Turken. Maar de inspectie door de betreffende ministeries wordt niet volledig uitgevoerd wegens budgettekort.
Het paleisproject heeft veel negatieve kritiek in het nieuws gekregen. Hoewel er geen vergunningen voor waren afgegeven om het gebouw daar neer te zetten, heeft Erdogan toch zijn zin gekregen. Zo negeerde Erdogan verschillende gerechtelijke bevelen om de bouw van het complex te stoppen. Hij antwoordde "Laat hen het paleis maar vernietigen als zij daarvoor genoeg macht hebben. De rechters bevalen om de bouw uit te stellen, maar ze zullen het niet kunnen stoppen. Ik ga het gewoon openen en ik ga erin zitten."
Aan de ene kant van het land opende Erdogan het Witte Paleis dat de bevolking 444 miljoen dollar kostte, aan de andere kant zijn er 18 mijnwerkers die vastzitten in een mijn en hoogst waarschijnlijk niet levend eruit zullen komen. Want de voorwaarden, zoals veiligheidskamers, worden door de werkgevers niet nageleefd en de controles en sancties door de ministeries over deze tekortkomingen worden niet voldoende uitgevoerd omdat er een budgettekort is.
De arbeiders in Turkije willen geen eigenaar zijn van een paleis waar zij nooit van hun leven zullen komen. De arbeiders in Turkije willen ook niet de kosten dragen van het paleis waar een president zich als een sultan opstelt. De arbeiders in Turkije willen het recht hebben om een volwaardig leven als arbeider te kunnen leiden en niet bang hoeven te zijn om de volgende dag in een krant te staan onder het nieuwskopje "overleden arbeiders".