Van de redactie

Op cultuur wordt steeds verder bezuinigd, maar er was wél geld om oorlogstuig in een museum ten toon te stellen. (Foto: 123_456/Flickr/cc/by-nc-nd)

Havenarbeiders in Antwerpen tijdens de regionale staking op 24 november jl, een stap richting de nationale staking op 15 december 2014. (Foto: ZLV)

Op 12 december jl. vond in Italië een algemene staking plaats. In meer dan 50 steden werd gedemonstreerd. Op veel plaatsen greep de politie hardhandig in. De staking was gericht tegen de afbraakplannen - de jobs Act - van premier Renzi. Demonstranten droegen ballonnen mee met de kop van Renzi als Pinokkio met lange neus. De staking werd georganiseerd door de grootste twee vakbonden onder de leuze: 'veranderen mét de werkers, niet tegen de werkers'. (Foto: www.voanews.com)

De afgelopen eeuw groeide uit tot de Amerikaanse eeuw, gekenmerkt door de gestage verspreiding van kapitalisme, vrijhandel en parlementaire schijndemocratie. Maar kwetsbaarheden van het kapitalisme en de overtuigende terugkeer van de geopolitieke imperialistische concurrentiestrijd hebben ertoe geleid dat het internationale politieke systeem onder druk staat met mogelijk verstrekkende gevolgen voor de wereldeconomie.

Als één land de vorige eeuw vorm heeft gegeven dan is het Amerika. De VS haalden het Verenigd Koninkrijk al in 1872 in als grootste economie van de wereld en daarna volgden de politieke, militaire, culturele en ideologische macht. Die macht werd zo groot dat de Amerikanen de Eerste en Tweede Wereldoorlog beslisten en uiteindelijk de Sovjet-Unie op de knieën kregen.

De VS bouwden een internationaal systeem waarvan zij zelf mede profiteerden. Binnen VN, Wereld bank, IMF en NAVO maken de VS de dienst uit. In de jaren negentig ontwikkelde zich een unipolaire wereld waarin Amerika de onbetwiste koning op de mondiale troon was. Geopolitieke wedijver over territorium en militaire macht zou steeds minder nodig zijn. Kortom, van 'zero sum'-spellen naar win-winsituaties.

Voor de financiële markten - zelf op Angelsaksische leest geschoeid - was de wereldorde eind jaren negentig, begin deze eeuw uitermate positief. De handel groeide, kapitaal flitste over de aarde, productie verplaatste zich naar goedkope locaties en de koopkrachtige consument kreeg steeds meer keus. (Bron: FD, 31-05-2014)

Oorlogsdreiging en noodzakelijke vredesstrijd

Maar de glorietijd is voorbij. De VS proberen zich, met de NAVO als voertuig, staande te houden met agressief militair optreden in tal van gebieden en regio's. In het Midden-Oosten wordt zelfs al openlijk over 80.000 man grondtroepen gesproken. Er blijven aanzienlijk meer militairen in Afghanistan dan eerder werd beweerd (10.800). In en rond Oekraïne wordt openlijk geïnfiltreerd. In Azië wordt gestookt, in Latijns-Amerika wordt opgetreden tegen progressieve regeringen en Afrika dreigt een VS-reservoir voor onmisbare grondstoffen te worden. Het gevaar van een nieuwe grote imperialistische oorlog neemt snel toe.

De kapitalistische crisis levert als bijproduct een steeds groter gevaar op van militaire operaties (onder leiding van de NAVO) onder het mom van vredeslegers... Imperialistische oorlogen dreigen steeds meer: Midden-Oosten en de grenzen van Rusland zijn explosieve gebieden. Rusland wordt dag in dag uit door de volgzame westerse media gecriminaliseerd. De stemmingmakerij lijkt steeds meer op de situatie tijdens de Koude Oorlog. Een imperialistische kat in het nauw...

Militarisering in eigen land

Ook in Nederland worden de geesten op allerlei manieren rijp gemaakt voor militair ingrijpen elders op de wereld. Het is vijf voor twaalf voor de overgebleven delen van de Nederlandsevredesbeweging om de neuzen in dezelfde richting te krijgen: tegen het Amerikaane imperialisme en het militaire apparaat dat zij beheren. Uiteraard moeten daarbij alle andere westerse hulpjes worden ontmaskerd. Op de website gunt Karel van Wolferen, voormalig correspondent van de NRC, ons een kijkje in de keuken.

Voordat de Koude Oorlog weer helemaal terug is moeten redelijke en progressieve mensen de handen ineen slaan en actief in verzet komen tegen het groeiende oorlogsgevaar van de VS en hun hulpjes. Er moet ook duidelijk afstand worden genomen van de toenemende militaire verheerlijking in eigen land: jongeren die worden getraind in het soldaatje spelen (kijk bijvoorbeeld eens op www.combatzonelive.nl, met name het laatste filmpje!), het opzetten van een oorlogsmuseum waar er geen geld is voor een eigen Nationaal cultuurmuseum. Wat een paar jaar geleden terecht taboe was mag nu weer: oproepen tot oorlog en de bewapening opvoeren. Vrede wordt niet meer nagestreefd.

Dag in dag uit vindt op allerlei manieren de verheerlijking van het oorlogvoeren en het militaire beroep plaats. Er moet vanaf nu weer geld bij het ministerie van Oorlog. Het is typerend voor de nieuwe manier waarop in Den Haag naar het leger wordt gekeken. Bijna de volledige Kamer wil een eind aan de krimpende budgetten, zogenaamd vanwege de toenemende internationale spanningen. Het militarisme rukt op. De oorlogshandelingen nemen toe. Het fascisme steekt op veel plaatsen de akelige kop weer op. Een kind weet dat spanningen niet met wapentuig kunnen worden overwonnen. Het Oekraïne-conflict houdt media en politiek bijna dagelijks bezig. Het anti-Rusland sentiment staat centraal. Poetin wordt als oorlogshitser gebrandmerkt. Deze beeldvorming is nodig om de westerse bewapeningsrace te legitimeren. Intussen blijft het akelig stil over het Oekraïense fascisme. Manifest en website getuigen van het barbaarse optreden tegen Oost-Oekraïne.

SP heeft zichzelf aan de kant gezet

Alleen de SP sputtert - veel te voorzichtig - nog een beetje tegen extra geld voor oorlogsdoeleinden. Maar zolang de SP het NAVO-lidmaatschap accepteert kan van die partij geen vuist worden verwacht. Volgens de Algemene Rekenkamer gaat er in 2014 bijna 150 miljoen euro belastinggeld naar de NAVO. Het zal veel meer zijn, maar daar kan zelfs de Nederlandse Rekenkamer de vinger niet achter krijgen. Dat is overigens maar een deel van de oorlogsuitgaven.

De SP verzet zich al sinds 2006 niet langer tegen het Nederlandse lidmaatschap van de NAVO. Harry van Bommel toen: "We streven nu naar een verandering van de NAVO". De SP blijft bij haar standpunt dat de NAVO niet zou moeten veranderen van een

klassieke verdedigingsorganisatie naar een soort internationale politiemacht. De SP hoopte dat de nieuwe koers van de NAVO, die in 2009 werd vastgesteld, eerder vredebewarend is dan agressief en aanvallend zou zijn. Alsof je een wolf kan leren sla te eten met mes en vork.

De SP was fel tegenstander van lidmaatschap van de NAVO, maar sinds het pluche lonkt zijn alle strijdbare doelen overboordgegooid en probeert de SP (vroeger Socialistische Partij) met alle macht de heersende kringen in ons land te plezieren. Er werd daartoe zelfs beweerd dat de NAVO zichzelf wel zou opheffen. Een instrument ter ondersteuning van imperialistische belangen heft zichzelf echter niet op. Die vindt steeds weer nieuwe doelen!

Inmiddels is de SP zover afgegleden dat zij de bombardementen op IS steunt en wapenleveranties aan de Koerden. Het opportunisme van de SP valt op veel beleidsterreinen steeds meer op. Tot 2006 had de partij in haar programma staan dat Nederland uit de NAVO zou moeten stappen. Vandaag spreekt SP-Kamerlid Harry van Bommel zijn volledige steun uit voor het NAVO-optreden.

Voor een deel is het wellicht opportunisme. Na alle recente mediabeïnvloeding bleek dat 76 procent van de Nederlanders het NAVO-lidmaatschap belangrijk vindt. Eind 2013 was dat nog 56 procent. De SP volgt zoals gebruikelijk braaf de publieke opinie. Bombardementen en wapensteun aan de Koerden worden door de SP gesteund. Van Bommel denkt zelfs aan verdergaande betrokkenheid in NAVO-verband. Of Nederland in het uiterste geval ook troepen zou moeten sturen wil hij niet zeggen. De verschuiving van de steun aan de NAVO in plaats van steun voor oplossingen door de VN is opvallend en ronduit dramatisch voor de vredesbeweging. Van pogingen om vraagstukken met politieke oplossingen op te lossen naar steun voor militair ingrijpen. Het is hard bergafwaarts gegaan met de SP.

Sociaaleconomische strijdterreinen

Voor de werkende (en uitkeringsgerechtigde) bevolking belooft 2015 weer een moeilijk jaar te worden. Het uitknijpen gaat gestaag door en de massa-ontslagen nemen toe. Steeds meer vast werk verdwijnt en wordt vervangen door uitzend-, pulp-, flex- en andere baantjes zonder voldoende zekerheid. De kapitalistische crisis sleept zich voort. Steeds meer gerenommeerde grote winkelketens verdwijnen. Sommige economen praten al van nog minstens 10 jaar stagnatie en gebruiken woorden als 'secular stagnation' - Japanse toestanden van blijvende stagnatie van de economie. De oorzaken worden consequent verkeerd benoemd en tussen economen vinden 'schijngevechten' plaats over het (on)nut van renteverhogingen en -verlagingen en het opkopen van obligaties dan wel verruimen van de geldhoeveelheid.

We staan aan de vooravond van de Statenverkiezingen. Het gevecht om de politieke posities na deze verkiezingen is al in volle gang bezig. Met name de PvdA staat onder druk. VVD en PvdA staan er beiden electoraal niet goed voor. Dat is wat hen bindt. Met een ruime neoliberale meerderheid in de beide Kamers (afgezien van wat partijpolitieke schijnschermutselingen hebben de meeste partijen een rechtse politieke agenda) kan de 'ondernemersagenda' agenda makkelijk(er) worden afgewerkt. Het PvdA-'gedoe' over stoppen met zoeken naar schaliegas en verhogen van de vermogenstaks zit menige 'vrije jongen' niet lekker.

PvdA in steeds slechter weer

Wordt de PvdA helemaal van tafel geveegd? Het lijkt er steeds meer op. Dit verschijsel houdt niet op aan de Nederlandse grenzen. De sociaaldemocratische positie van de sociaaldemocratie als intermediair tussen kapitaal en arbeid staat op instorten. Steeds minder mensen uit de arbeidersklasse en de zogenaamde 'middengroepen' geloven nog in het nut van deze beweging. De derde weg loopt dood. De sociaaldemocraten zijn niet van nut voor de massa van de bevolking en lopen ook de neoliberale Kamermeerderheid alleen maar in de weg nu hun rol - ook steeds meer in de vakbeweging - voorbij is. Omdat de SP eenzelfde koers vaart als de PvdA is ook deze partij gedoemd van het speelveld te verdwijnen. Parlementaristische oplossingen zijn geen antwoord op de gevolgen van de aanhoudende en zich verdiepende kapitalistische crisis.

De crisis vreet door

De werkgelegenheid blijft klap op klap krijgen. Manifest toont het met voorbeelden aan. Massaontslagen in veel sectoren. Het mondiale herstel staat op losse schroeven. Om te overleven zijn de kapitalisten tot alles in staat. "Als internationaal opererende ondernemingen steeds minder belasting over hun winst kunnen betalen, beïnvloedt dit in alle betrokken landen de verdeling van de belastingdruk over en tussen personen en ondernemingen", aldus de Rekenkamer. Zeker niet alleen Luxemburg, ook Nederland, staat wereldwijd bekend als fiscaal paradijs voor grote bedrijven. Volgens EU-cijfers gaat er aan ontwijking en ontduiking elk jaar 1000 miljard verloren, dat is zeven keer de totale EU-begroting!!!

Rol van de krant onmisbaar

In deze krant en op de website www.ncpn.nl wordt uitvoerig stilgestaan bij de ontwikkelingen in de wereld. De informatie die we verschaffen staat haaks op het nieuws van de eengemaakte media, die met enkele varianten dezelfde pro-kapitalistische verdraaiing van de werkelijkheid weergeven. Steeds meer wordt er van uitgegaan dat mensen geen moeilijke, ingewikkelde vraagstukken willen. Na een dag hard werken moet er in de media lichte kost voorhanden zijn. Een schromelijke onderschatting en vergissing nu steeds meer mensen zich gaan afvragen wat de oorzaken zijn van de snelle achteruitgang van levenspeil, democratie, cultuur en menselijke waarden. De informatie die Manifest levert, druppelt uiteraard maar mondjesmaat door. Maar alle beetjes helpen. De politieke verhoudingen in ons land bestaan immers niet voor eeuwig! De honger naar ander nieuws neemt toe.

Voor NCPN en Manifest ligt een grote berg taken te wachten. Steeds meer politiek bewuste jongeren strijden met ons mee. Dat is een enorme stap voorwaarts. Partij en krant staan midden in de hedendaagse ontwikkelingen. Rechts opportunisme en links radicalisme liggen daarbij op de loer. Het zoeken blijft naar een evenwichtige, uitvoerbare politiek. Het gebruikmaken van onze sterke kanten en begrijpen en rekening houden met onze zwakke kanten is daarbij essentieel. Onze kracht ligt in de politiek-ideologische kennis. De eenheid tussen de marxistisch(-leninistische) inzichten, positie en methode biedt - mits dialectisch toegepast - een uiterst waardevol instrument om de veranderende werkelijkheid te begrijpen en te veranderen. Of in gewoon Nederlands: de NCPN en Manifest zijn als geen andere partij en krant in dit land in staat om uitleg te geven aan de verwarrende ontwikkelingen in de wereld. Een steeds groter deel van de bevolking is op zoek naar steekhoudende verklaringen nu er een einde komt aan de Amerikaanse eeuw. De NCPN vormt samen met de CP's van Duitsland, Luxemburg en België het vierpartijen-overleg. Eind februari/begin maart vindt de 10de conferentie (in Nederland) plaats. Voorafgaand zal op zaterdag 28 februari een demonstratie plaatsvinden. We roepen op daaraan deel te nemen. Genoeg te doen dus.

De communistische wereldbeweging is op dit moment op zoek naar nieuwe wegen en balansen. Er wordt mondiaal gezocht naar effectieve antwoorden op de kapitalistische crisis en wegen naar het socialisme. Zo'n zoektocht leidt altijd noodzakelijk en onmisbaar tot discussies. Daarbij de eenheid in het oog houden is dan een vereiste. Eenheid is dringend nodig, maar nooit ten koste van de principiële uitgangspunten. De dialectische eenheid tussen principiële standvastigheid en tactische souplesse is een van de moeilijkste uitdagingen, zoals we zien bij het steeds opportunistischer optreden van de SP en al veel eerder bij het optreden van de traditionele sociaaldemocratische partij.

Manifest houdt u op de hoogte van de werkelijke ontwikkelingen in de wereld. Lees de waarheid in Manifest

We plaatsen deze keer weer enige artikelen alleen op de website. Wie niet over internet beschikt kan ons verzoeken die artikelen uitgeprint te laten opsturen. Graag melden aan de redactie. Lees de Waarheid niet alleen in de papieren Manifest, maar ook digitaal op de website.(zie www.ncpn.nl). Op de website staat sinds kort een rubriek 'marxistische analyses'.

Deze keer in de rubriek Marxistische Analyses:

Deze keer op de website:

Dit is laatste krant van 2014. De redactie wenst alle lezers een gezond en strijdbaar 2015.