"(...) Er zijn compromissen en compromissen. Men moet de omstandigheden en de concrete voorwaarden van elk compromis of van elke variant van een compromis weten te analyseren. Men moet de mens, die de bandieten geld en wapens heeft gegeven om het kwaad, dat de bandieten stichten, te verminderen en hun aanhouding en executie te vergemakkelijken, leren onderscheiden van de mens, die de bandieten geld en wapens geeft om deel te nemen aan de verdeling van de bandietenbuit. In de politiek is dat verreweg niet altijd zo gemakkelijk als in het aangehaalde kinderlijk eenvoudige voorbeeld. Wie het echter in zijn hoofd zou halen voor de arbeiders een recept uit te denken, dat van tevoren pasklare beslissingen voor alle gevallen van het leven geeft, of wie zou beloven dat er in de politiek van het revolutionaire proletariaat geen moeilijkheden en geen ingewikkelde situaties zullen voorkomen, zou eenvoudigweg een charlatan zijn. (...)"
Uit: De Linkse Stroming, een kinderziekte van het communisme, Lenin, 1920.