Gedicht: Een bijdrage
Henricus Azewijn
1222015
Een bijdrage
Een bijdrage in de collectebus
van degenen die nood lijden
met van de dood op het kruis een kus
willen zij zich van geen léven bevrijden.
Een bijdrage voor een centraal beheer
dat zijn wensen heeft vervuld
zoals de zakken van God de Heer
de macht die in nevelen is gehuld.
Een bijdrage voor het welzijn
van iedereen die nog overleeft
in de schaduw van de verblindende schijn
van iedereen die hebzuchtig streeft.
Een bijdrage, 'n steentje of een steen
voor nóg hogere vestingmuren
sta je nog net op dat ene been
krijg je het anders te zwaar te verduren.
Een bijdrage op de schaal voor de armen
ter verhoging van de bergen goud
in de show "Het Grote Erbarmen"
laat het je eigenlijk Íjskoud...
Een bijdrage voor de geestelijke gezondheid
want wie oh wie is toch niet gék?
ziet iemand zichzelf wel als een feit
maar niet voldongen als een gebrek?!
Bijgedragen op een draagbaar
tussen baren goud, zilver en brons
met voor de show een weinig misbaar
weegt iemand zowaar een óns...
Spekvette, broodmagere jaren
dragen bij, soms, tot enig besef
om bijdragen transparant te verklaren
voor de levenskunst van het reliëf.
Hoog reliëf, maar meestal lager
in de plaat voor zijn schotel en kop
wordt de patiënt wel wat mager
maar hij is niet gék, staat toch aan de tóp...
Een bijdrage, een vrolijke noot
mochten er harde noten klinken!
Het klinkt vals, kaas en meergranen brood
het gouden kalf loeit bij de pinken.
Gedempt wordt mogelijk de put
de beerput van het algemeen belang.
Het kapitaal gebruikt grof geschut:
een bijdrage derhalve voor zijn zwanenzang...