Amsterdam-Zuid kleurt rood op 1 mei

i-001-000.jpg
De demonstratieve mars van de FNV op 1 mei in Amsterdam bestond uit meer dan zevenduizend vakbondsleden. Op pagina 3 een verslag. Zie ook pagina 4: standpunt FNV over ITTP. (Foto: Manifest/MM)
i-003-003.jpg
Vakbondsleden uit de Sociale Werkvoorziening staan klaar in de RAI om deel te nemen aan de 1 mei-mars in Amsterdam. Het achterste spandoek klaagt de toename aan van het vrijwilligerswerk, dat voor steeds meer werkenden uit de Sociale Werkvoorziening de toekomst is, wegens de extreme bezuinigingen. (Foto Manifest/WvdK)
i-012-025.jpg

Redactie binnenland

Met een imposante stoet van rode vlaggen van de FNV trokken minstens zevenduizend vakbondsleden door de straten van Amsterdam-Zuid op de Dag van de Arbeid. Zij liepen van de RAI, waar zorgmedewerkers de aftrap gaven voor de Volkspetitie voor de Zorg en de politie demonstratief hun sirenes lieten loeien, naar het Martin Luther King Park, waar een festivalterrein was ingericht. De gelijkgeschakelde burgerlijke media berichtten niet of nauwelijks over de gebeurtenis. Een sterke arbeidersklasse zien ze liever niet.

De belangrijkste eis van deze 1 mei in Nederland: echte banen. Dat staat voor werk dat zekerheid biedt, waarin geen uitbuiting plaatsvindt en dat meer is dan de kale rekensom die de ondernemer er van maakt. Eisen die in de hele wereld op 1 mei centraal staan. Velen riepen ook op om van 1 mei niet alleen weer een strijddag te maken, maar ook een vrije dag waar dat nog niet zo is en het behoud ervan in steden als Amsterdam.

FNV-voorzitter Ton Heerts stelde in het AD over het weer collectief gaan vieren van 1 mei: "Ik vind dat we als werknemers ook trots mogen zijn op onze sociale rechten en de verzorgingsstaat die we de afgelopen 100 jaar met elkaar hebben opgebouwd. Die rechten zijn niet vanzelfsprekend, in veel landen zijn die er niet of veel minder." Het bewustzijn dat deze verworvenheden door strijd zijn binnengehaald is groeiende binnen de FNV. Het wordt ook steeds duidelijker voor gewone zorgmedewerkers dat de afbraak doorgaat totdat betaald werk is 'gepromoveerd' tot vrijwilligerswerk, omdat dit zo goed past in de participatiemaatschappij.

De reactie van rechts is massief, waar mogelijk wordt gepoogd de Dag van de Arbeid als iets uit het verleden neer te zetten. De goede opkomst toont echter dat er een vakbondskader is dat steeds meer in de stemming komt om geen millimeter te wijken voor de sociale afbraak. Tegen de stroom in van rechtse propaganda zet de FNV zich steeds beter neer als strijdorganisatie, die echt opkomt voor de belangen van werkenden en uitkeringsgerechtigden in Nederland.

Met deze strijdbare Dag van de Arbeid zijn weer veel zaadjes geplant voor een woud aan vakbondsactivisten die anderen kunnen activeren tot het opkomen voor hun collectieve belangen. De vakbond wordt zo weer dat collectief waar individuele leden gesterkt worden in de praktijk om de werkvloer te organiseren voor betere arbeidsvoorwaarden en meer loon. Jaarlijks zal 1 mei in Nederland weer de dag worden dat de vakbond zijn eisen offensief kan laten klinken, met de kennis en kunde van meer dan 160 jaar bewust gevoerde klassenstrijd.