'Dode' zeeën en het ware gezicht van een heilloze 'beschaving'

Stakingsacties in Griekenland, georganiseerd door het vakbondsfront PAME. Op de foto een demonstratie in Thessaloniki op 12 november jl. Op bladzijde 6 de voortzetting van het artikel over de politieke lijn van de KKE en de aanval op deze lijn door opportunisten en de heersende klasse. (Foto: KKE)

Spandoek op de Akropolis van de KKE met de leus: "De EU en de NAVO veranderen de Middellandse Zee in een Zee des Doods. Stop deze misdaad nu. Solidariteit met en directe steunmaatregelen voor de vluchtelingen." Foto: KKE

Bovenstaande titel klinkt wat dramatisch, maar toch wordt al maanden de Middellandse Zee aangeduid als het natte graf van ondertussen duizenden vluchtelingen. De Griekse eilanden voor Turkije - en dan vooral Lesbos - zijn al maanden de eerste Europese aanlegplaats voor overwegend Syrische vluchtelingen. D.w.z. aanlegplaats voor diegenen die niet levenloos aanspoelen. Op Lesbos is er geen plaats meer om zoveel verdronken doden te begraven en de lijken worden opgestapeld in snel geïmproviseerde koelcontainers.

Lesbos' metropoliet probeert in samenwerking met de gemeente en het ziekenhuis om 2000 vierkante meter grond extra te krijgen naast de 15.000 vierkante meter van het kerkhof om de noodsituatie het hoofd te bieden... Het eiland Samos bevindt zich in dezelfde situatie. Op de laatste dag van oktober werden op initiatief van de communistische partij en haar jongerenbeweging twee spandoeken opgehangen aan de muren van de Akropolis: "EU en NAVO maken van de Middellandse Zee een zee van doden. Stop deze misdaad nu. Solidariteit en onmiddellijke steun aan de vluchtelingen".

Daarmee wijzend op het verband tussen oorzaak en gevolg. Immers, de vluchtelingen komen uit oorlogsgebieden en dus laat zich de vraag stellen, wie deze oorlogen veroorzaakt. KKE-parlementslid Christos Katsótis was erbij en verklaarde: "Met deze actie richten wij ons tot alle volkeren wereldwijd met de oproep te eisen dat er een eind moet komen aan de imperialistische interventies van EU, VS en NAVO in Syrië.

Griekenland een sterke bondgenoot van VS

De maand oktober was een maand van intensieve contacten tussen Griekenland en de VS. Na premier Tsipras' bezoek aan de VS was er een druk komen en gaan van Amerikaanse topfunctionarissen, maar ook Europa liet zich niet onbetuigd met achtereenvolgens Dombrovskis (Europees Commissaris voor de euro en de sociale dialoog), Hollande (Franse president), Steinmeyer (minister BuZa Duitsland), Moscovici (Europees Commissaris voor Economie en Financiën) en Martin Schulz (president Europees Parlement). Ook Victoria Nuland, VS-staatssecretaris van Buitenlandse Zaken, verantwoordelijk voor Europese en Euraziatische Zaken, kwam naar Athene om eens met premier Tsipras en Nikos Kotzás, minister van Buitenlandse Zaken, te praten over "het karwei dat we samen opknappen in de hele Middellandse Zee", aldus mevrouw Nuland, die heel wat spraakzamer was voor de camera's dan de Griekse regering: "Ik heb overleg gepleegd met een sterke bondgenoot van de NAVO, Griekenland...".

Natuurlijk, aldus Nuland, ging dat overleg over Griekenland's economische hervormingen, die helemaal door de VS gesteund worden en het investeringsklimaat in het land zullen verbeteren. De Amerikaanse bedrijven staan a.h.w. te trappelen van ongeduld om naar Griekenland terug te keren. Ook het veiligstellen van energie kwam aan de orde en dus ook de pijplijn TAP, die Azerisch gas zal vervoeren. Verder is er gesproken over 'regionale' kwesties, zoals Cyprus, Oekraïne, Syrië, Irak, Libië. Allemaal 'uitdagingen' waaraan "we samen werken". Dus: business, energie en geostrategie.

Voor het eind van het jaar wordt VS-minister van Buitenlandse Zaken, John Kerry, nog verwacht. Kort tevoren was Griekenland's minister van BuZa met zijn Bulgaarse ambtgenoot (een 'strategische partner') het er helemaal over eens geworden dat beide landen zich achter de energieprojecten van de VS inBalkan en Zuidoost-Europa dienen te scharen in een poging zich te 'differentiëren' (lees: zich onafhankelijk te maken) van Rusland, iets waar vooral de VS op aandringt. Ook Frankrijk's president kwam eind oktober nog even naar Athene om het investeringsklimaat voor Franse ondernemingen aan te moedigen. De boodschap luidde ook voor de laatsten: kom in Griekenland investeren. Op de dag dat de ontbinding van het sociale verzekeringsstelsel aangekondigd werd verklaarde de voorzitter van de Bond van Griekse Industriëlen, dat de Bond vastbesloten is een voorhoede te vormen bij de inspanningen van de regering... François Hollande herhaalde het door de regeringspropaganda veel gebruikte argument, dat "het Griekse volk ... zijn toestemming heeft gegeven voor veel offers", uitgaand van de uitslag van de recente verkiezingen, waarbij echter in werkelijkheid de regering via het kiesstelsel en de onthouding van stemming een krakkemikkerige schijnmeerderheid uit de hoed toverde. Dergelijke uitspraken zouden alarmerend moeten werken op de bevolking, die helaas nog te veel over zich heen laat gaan.

Een geheim dat geen geheim is

Eind september publiceerde de centrumrechtse krant 'Kathimerini' een deel van het 'geheime rapport' van de Griekse ambassadeur in Washington over de zevenmaandelijkse onderhandelingen van de Griekse regering met de eurozone, maar vooral met Duitsland, waarmee bevestigd wordt dat deze onderhandelingen deel uitmaakten van een wijdere intra-imperialistische concurrentiestrijd binnen en buiten de eurozone en wel tussen VS en Duitsland. Het rapport vat de doelstelling van de maandenlange samenwerking tussen Washington en Athene samen als de Duitse 'agressie' het hoofd te bieden. Tevens laat het rapport zien hoe de VS-regering Griekenland adviseerde, telkens tussenbeide kwam en de richting aangaf: "de strategie van Washington heeft twee kanten: de betekenis aantonen van de geopolitieke rol van Griekenland en van de kwestie heraanpassing van de schuld".

Duidelijk wordt dat Griekenland geadviseerd werd tijdens de onderhandelingen te wijzen op de gevaren voor het westerse veiligheidssysteem, als Griekenland uit de eurozone zou treden. Dit argument gebruikte Griekenland voortdurend, wijzend op zijn steeds intensievere geopolitieke betrokkenheid in de regio. Volgens het rapport zouden de VS zich over deze kwestie zelfs tot de NAVO gewend hebben.

Al vaker schreven wij over de pogingen van het Griekse establishment tot opwaardering van zijn rol in het regionale imperialistische gebeuren. Op 20 juni, toen de spanningen tussen Griekse regering en crediteurs ten top was gestegen, wendde Alexander Vershbow, plaatsvervangend secretaris-generaal van de NAVO, zich tot Berlijn, verontrust over een eventuele uittreding van Griekenland uit de eurozone, want "dit zou een gevaar voor de veiligheid binnen het Bondgenootschap kunnen opleveren".

Het cynisme van de macht

Temidden van dit alles nemen de stromen wanhopige vluchtelingen onrustbarend toe. Het is duidelijk wie opdraait voor het meedogenloze internationale geopolitieke schaakspel, waarbij het lot van de bevolkingen heel cynisch gewoon geen enkele rol speelt. Doen alsof, dat wel. Zo hield premier Tsipras herhaaldelijk pathetische toespraken over de menselijkheid van de Grieken t.o.v. de vluchtelingen. Dit in schrille tegenstelling met 'de Europeanen'. Griekenland, in de steek gelaten door de Europese partners (zou je niet zeggen gezien bovengenoemd komen en gaan), geeft de wereld les in menselijkheid, aldus Tsipras en zijn regering zou hiervoor beloond moeten worden.

Geen woord over wat de regering in Griekenland zelf uithaalt met zijn bevolking. Het land kan er 'trots' op zijn dat het na Roemenië (40,2%) en Bulgarije (40,1%) de hoogste armoedepercentages van de EU kent (36%). Het EU gemiddelde is 25 procent met de laagste armoedecijfers in Tsjechië (14,8%), Nederland (15,9%) en Zweden (16,9%). Wel alles in een stijgende lijn waaraan de Griekse regering althans hard meewerkt. Wie, o wie kan een lesje in menselijkheid geven?