Grote demonstratie van de KKE op 18 november jl. in Athene, onder meer tegen NAVO-agressie en VS-imperialisme. (Foto: ZLV)
Anna Ioannatou
Naarmate de afbraak van het sociale verzekeringsstelsel in praktijk wordt gebracht, haalt de Griekse regering een oude koe van stal: op 'democratische' partijen en andere sociale krachten werd eind november weer eens een beroep gedaan gezamenlijk steun te verlenen aan het heilloze regeringswerk. De 'nationale dialoog' is nogmaals aan de orde van de dag en dat terwijl nog geen drie maanden geleden (met de verkiezingen van 20 september) de bevolking zogenaamd haar instemming gegeven zou hebben aan het hervormings- en besparingspakket van het derde memorandum.
Bij die instemming werden de regeringsstemmen opgeteld bij die van de andere partijen, die 'een en al oppositie' zouden zijn, maar in de zomer principieel voor het derde memorandum gestemd hadden. Maar ook de bijna 44 procent van de bevolking, die zich in september onthield van stemming, wordt voor het gemak opgeteld bij de instemmers.
Herhaaldelijk beweert een trotse Tsipras dat in 2015 het volk driemaal zijn instemming heeft gegeven aan het regeringsbeleid: op 25 januari (verkiezingen), 5 juli (referendum) en 20 september (weer verkiezingen). Waarom dan toch die oproep, als bijna iedereen het ermee eens zou zijn?
De valse 'meerderheid' in het parlement (50 zetels bonus voor de partij die als grootste uit de bus komt) begint af te brokkelen doordat twee leden van de regeringscoalitie in november niet meer op de maatregelen stemden en de geruchten gaan dat dit er wel eens meer zouden kunnen worden. De landelijke stakingen van 12 november en 3 december, georganiseerd door PAME en de andere grote overkoepelende vakorganisaties, vinden veel navolging en de groeiende en broeiende ontevredenheid op de werkplaats, de toename van klassenbewuste strijdhaarden, de talloze protestacties in diverse sectoren vormen steeds meer een kink in de regeringskabel.
Dus belegde Tsipras eind november een vergadering van partijleiders, die allesbehalve op een consensus uitliep. Voor het geval de Manifest-lezer mocht denken dat de andere partijen, vooral die van de vorige regering die begonnen waren met de afbraak van sociale verzekeringen, pensioenen en lonen het uiteindelijk plotseling op een menselijke, volksvriendelijke toer gooiden, het volgende: het hooglopende meningsverschil betrof alleen de manier waarop de kosten van het antipopulaire pakket verdeeld moeten worden. Dus niet dat men op moet houden met klappen aan de bevolking uit te delen. Immers, bijna alle andere partijen (behalve de communisten) hadden deze zomer voor het memorandum gestemd.
Volgens het centrumblad Ta Nea is deze zomerconsensus een vodje papier geworden en bevindt het land zich nogmaals in het luchtledige. De regering antwoordt op deze en andere aantijgingen, dat overwegend Nea Dimokratia en Pasok (vorige regeringscoalitie) de hele sfeer torpederen. De KKE weigerde naar de vergadering van partijleiders te gaan, omdat zij Tsipras' pogingen tot nationale consensus ziet als een oproep tot medeplichtigheid aan de sociale misdaad van het regeringsbeleid. Op verkapte wijze is deze oproep om te gedogen inderdaad een oproep om toch 'mee te regeren' en het is een vast beginsel van de communisten niet mee te doen aan regeringen die een kapitalistische koers voorstaan, zij het ook onder het voorwendsel van de strijd tegen het neoliberalisme.
Een nieuw staaltje van volksverlakkerij - of tenminste een poging daartoe - was Syriza's besluit mee te betogen tijdens de landelijke staking van 12 november tegen het regeringsbeleid! Vergeet niet, dat het toch dat boze 'kwartet' is (naast de 'trojka'IMF, ECB, EU kwam het Europees Stabiliteits Mechanisme) waar Tsipras zo'n heldhaftige onderhandelingsstrijd mee zou voeren...
N.a.v. de landelijke staking van 3 december had Tsipras in zijn toespraak twee dagen tevoren ten overstaan van zijn parlementaire fractie op de bekende baldadig arrogante wijze weer een van zijn retorische stuntjes laten horen. Hij verwelkomde de acties, protesten, stakingen, zoals ze steeds veelvuldiger voorkomen (tegen zijn beleid dus), want dat alles betekent... steun aan zijn regering!
Bij de vorige stemming in het parlement over een deel van het pakket maatregelen was zijn parlementaire 'meerderheid' van 155 tot 153 geslonken (het Griekse parlement telt 300 zetels). Twee afvalligen. Dus zelfs met de bonus van 50 zetels is het eind van deze geforceerde schijnmeerderheid in zicht. Vandaar dat er weer druk gezocht wordt naar medeplichtigen bij de kleine partijen om de regering een 'kontje' te geven wanneer het op stemmen van de desastreuze hervormingsmaatregelen aankomt. En als dat niet lukt, wie weet, dan maar weer verkiezingen, ook al beweert Tsipras bij hoog en laag dat de Syriza-Anel regering de vier jaar gaat uitzitten.
Een ander actiefront dat opnieuw tot leven komt, is dat van de kleine en middelgrote boeren. Eind november werd bekendgemaakt, dat de boeren de EU- steun die ze gekregen hadden, moeten terugbetalen nadat ze begin 2009 we-kenlang autosnelwegen en andere knooppunten met hun tractors blokkeerden. Dat is 89 miljoen euro aan de EU, omdat de perceelregistratie niet deugt en er te weinig terreincontroles gehouden zijn, zodat sjoemelen makkelijker werd. Er zou sprake zijn van 1,78 miljoen foutief uitgekeerde exportsubsidies, 480.000 euro vanwege gebrek aan controle op de gekoppelde steun voor schapen- en geitenhouderij en 1,64 miljoen voor laattijdige betalingen en budgetoverschrijding. Hier kan 21 miljoen, die Griekenland terugeist na een uitspraak van het Europese Hof van Justitie in een zaak over wijngaardsubsidies, van afgetrokken worden.
Bovendien bepaalt het nieuwe Gemeenschappelijke Landbouwbeleid van de EU, dat subsidies en steun tot 2019 met 60 procent worden besnoeid en aan de productie nieuwe beperkingen gesteld zullen worden. De memoranda bepalen dat er belasting geheven wordt vanaf de eerste euro inkomen, verdriedubbeling van de pensioenbijdragen, 23 procent stijging van de btw op landbouwmateriaal en -uitrusting, afschaffing van de restitutie van de belasting op petroleum en onroerendgoedbelasting op woonhuizen, opslagplaatsen en landerijen e.a.
De kleine en middelgrote boerenstand, die jaren in de val was gelokt door de EU-subsidies en dus 'pro-Europees' was, krijgt het nu zwaar te verduren. De bedoeling was altijd al, ook in Griekenland, de landbouwsector te reduceren tot een EU-gemiddelde van zo'n 6 procent. Aangezien dit proces tot nu toe zeer langzaam verliep, worden er krasse maatregelen genomen om klein en middelgroot ook hier te duperen. Het kapitalisme centraliseert en is aan het schaalvergroten op alle belangrijke economische gebieden, waarin Griekenland nog ver achteropliep vergeleken bij de meeste lidstaten.
Dat betekent nieuwe proletarisering, toename van de werkloosheid ook op dit gebied. Een proces dat in de 19de eeuw al door Marx en Engels beschrevenwerd. De KKE nodigt deze nieuwe gedupeerden uit zich progressief op te stellen en zich bij haar aan te sluiten om allemaal samen een eind te maken aan een heilloze maatschappijorganisatie en te werken aan de opbouw van een rechtvaardige sociale en economische orde.