Het Congres koos een presidium dat de partij leidt tijdens de periode van het Zesde Congres van de NCPN. Op de foto het aftredend partijbestuur (Foto: Manifest/RdS)
Voorspoed en gezondheid zijn sterk afhankelijk van de kapitalistische wereld waarin we leven. Gezondheid en voorspoed vragen strijd om het behoud van verworvenheden die nu in sneltreinvaart worden afgebroken. Op dit punt heeft 2016 weinig goeds in petto. De kloof tussen arm en rijk groeit weer meer dan ooit. Rijken rijker en steeds meer mensen armer en met minder toekomstperspectief. We maken een tijdperk mee van toenemende aanvallen op het levenspeil en de ermee samenhangende verwarring.
Wat te doen tegen zo'n grote overmacht van rechts; van de 'ondernemers-zijn-de-dragers-van-de-vooruitgang'-illusies. Hoe kunnen we de werkenden een krachtiger stem geven? Hoe het zelfbewustzijn van de werkende klasse versterken? Hoe de wetenschappelijk socialistische klassieken verbinden met de huidige tijd? Hoe kun je een (sterke) communistische partij opbouwen onder niet-revolutionaire omstandigheden? Hoe voorkom je dat economische oorlogsvoering overgaat in werkelijke oorlogen? Hoe weet je verdergaand nationalisme, populisme en extreem-rechtse ontwikkelingen om te buigen in strijd voor het socialisme? Hoe kun je onzekerheid en verwarring die heersen in brede kringen van de werkende klasse omzetten in strijdbereidheid en georganiseerd verzet van de voorhoede van die werkende klasse, het meest bewuste deel? Hoe verbind je theorie en praktijk? Wat zijn de meest geëigende praktijken om energie in te steken? Hoe verander je woede en teleurstelling in verzet en georganiseerde strijd? Wat te doen binnen de Nederlandse vakbeweging nu werkgevers en kleine bonden steeds vaker buiten de FNV om trachten cao's af te sluiten? Maar ook hoe geef je inhoud aan de doelstelling van de FNV om strijdbaarder te worden? Wat betekent zoiets in een bond die jarenlang het verlengstuk was van de sociaaldemocratische politiek van de PvdA?
Vooral dus veel vragen. Vragen die van belang zijn om te worden beantwoord. Met name om het meest bewuste deel van de werkende bevolking instrumenten in handen te geven om niet in apathie, teleurstelling en uitzichtloosheid te blijven steken. Want de huidige verwarring moet worden omgesmeed tot perspectiefrijk verzet en succes. Geen geringe klus. Zeker niet voor de beperkte groep mensen die daartoe bereid en in staat is. Want hoe om te gaan met energie, hoofd- en bijzaken, beperkte menskracht en relatief geldgebrek?
De NCPN kwam op 19 december jl. bijeen voor de eerste dag van het zesde congres. De hoofdlijnen van de politieke koers werden besproken: De NCPN wil inhoud geven aan het feit dat zij een marxistisch-leninistische partij is. Maar de concrete uitwerking van die plannen vraagt nog om heel wat denkwerk, prioriteitstelling en daadkracht. Daar zullen de komende congresdagen nog aanzetten toe moeten geven. Dat vraagt nog om de nodige discussie en uitwerking. Maar de opdracht is helder, de richting staat vast.
Veel zal ook afhangen van de ervaringen van de werkende klasse en de groei van het bewustzijn doordat er steeds weer nieuwe dagelijkse feiten ontstaan die leiden tot teleurstelling, verontrusting, verwarring, maar ook tot nieuwe vormen van politiek bewustzijn en strijdwil. Veel zal daarbij afhangen van de kracht van het meest actieve deel van de werkende bevolking. Zoals bijvoorbeeld nu in de Rotterdamse haven, waar strijd wordt geleverd tegen de afbraak van de werkgelegenheid in de containeroverslag, zogenaamd vanwege 'modernisering'. Modernisering, verhoging van de arbeidsproductiviteit, robotisering zijn modewoorden van de bezittende klasse, van ondernemers en speculanten om hun winsten verder op te schroeven, zonder daarbij rekening te hoeven houden met de positie van de werkenden. Een recent voorbeeld is de gang van zaken bij V&D waar 10.000 mensen op straat dreigen te worden geschopt en de leiding van het concern in 'afgeslankte' vorm verder wil.
Het is tegelijkertijd noodzakelijk om te begrijpen dat revolutionair geduld nodig is; dat scholing en vorming ter hand moeten worden genomen; dat met zoveel mogelijk arbeiders discussie moet worden gevoerd om gezamenlijk de juiste lijn vast te stellen en gezamenlijke strijddoelen te bepalen; dat praktijkervaringen van de arbeidersklasse moeten worden verbonden met de noodzakelijke ideologische stappen vooruit; dat er voor moet worden gezorgd dat de arbeidersklasse begrijpt dat avonturisme en opportunisme voor teleurstelling en verwarring zullen zorgen. De arbeiders moeten worden opgeroepen zich te organiseren en gezamenlijk strijd te voeren. Maar echte blijvende verbeteringen voor de werkende klasse kunnen alleen onder socialistische verhoudingen worden bereikt. Zolang het kapitalisme domineert, zeker als het kapitaal in een crisis verkeert, zal er sprake zijn van uitbuiting.
De tweedeling in Nederland grijpt razendsnel om zich heen: materieel en moreel. De politici op het Binnenhof raken steeds meer verwijderd van wat er bij velen in ons land leeft. Morrelen in de marge door de oude en nieuwe sociaaldemocraten heeft geen zin. Alleen gezamenlijke georganiseerde strijd kan het kapitalistische tij keren. Steeds vaker worden in ons land langlopende cao-conflicten uitgevochten tot succes is bereikt. De FNV wordt langzaamaan weer een strijdorganisatie. De vakbeweging moet economische strijd verbinden met politieke eisen. Wanneer vindt de eerste politieke staking plaats? Of zit het polderen nog helemaal in de aderen? Wanneer stoppen we met het sociaal partnerschap, alsof kapitaal en arbeid maatjes zijn die er samen wel uitkomen, in plaats van klassentegenstanders?
Niet het belang van de werknemers, maar de belangen van de ondernemers staan voorop in politiek Nederland. Omscholing, geleidelijke veranderingen met behoud van arbeidsplaatsen staan de winstgevendheid maar in de weg. Maar ook democratisch overleg. Topman Nijhuis van Schiphol verlangt daarom naar Arabisch ingrijpen in plaats van 'oeverloos' overleg. Dus weg met alle ballast. Succes in de Rotterdamse haven staat daarom gelijk aan mogelijk succes in tal van andere sectoren (zie verslag in de krant van stakingspiket). De strijd tegen de eenzijdige kapitalistische kijk op de 'noodzaak' van verhoging van de winstgevendheid ten koste van de belangen van de werkende klasse moet versterkt worden. Maar dat zal niet gaan zonder de noodzaak van een socialistische maatschappij centraal te stellen in de (ideologische) strijd. Dat zal niet gaan zonder te begrijpen dat de werkende klasse de producent is van alle welvaart. De arbeiders zijn de werkelijke ondernemers. Zij worden gedwongen de leiding van hun werkzaamheden in handen te geven van de bezittende klasse en worden stelselmatig uitgebuit.
Al met al veel vragen, maar ook een antwoord, een heldere richting voor de strijd. De juiste vragen zijn bovendien het begin van juiste antwoorden. Manifest wil ook dit jaar weer een bijdrage leveren aan het oplossen van vraagstukken, het ontmaskeren van leugens en bedrog en het ontwikkelen van politieke en strijdbare antwoorden opdat de strijd effectiever kan worden gestreden. Opklaring staat voorop! Want er is veel gaande. De Nederlandse regering blijft gestaag aan de stoelpoten van de verzorgingsstaat zagen. Er wordt nu geprobeerd om de werkgeverskosten voor de ziektewet daar weg te halen en op de schouders af te wentelen van werknemers en belastingbetalers. Stap voor stap, maar over een brede linie worden levenspeil, democratische rechtsstaat en morele waarden verder verzwakt, ondanks versterking van de strijdwil bij de vakbeweging en in tal van bedrijven.
Onder kapitalistische verhoudingen maken de grote banken en industriële conglomeraten de dienst uit. Deze belangengroepen bepalen wat er gebeurt op het politieke toneel in alle Europese landen. Ver weg van het publieke politieke debat en de parlementaire 'democratie' bepalen niet-gekozen technocraten in dienst van de heersende klasse de route. Voor communistische partijen moet hoe dan ook de strijd voor het socialisme centraal staan.
Manifest houdt u op de hoogte van de werkelijke ontwikkelingen in de wereld. Lees de waarheid in Manifest!
Lees in deze krant voor een beter inzicht in de veranderende krachtsverhoudingen en discussies in het 'linkse' kamp: 'Imperialisme en de transformatie van waarden in prijzen' (dl 3 en slot), 'Wat na het staatsmonopolistisch kapitalisme?' en de toespraak van Aydemir Güler, vertegenwoordiger van de CP Turkije op de bijeenkomst op 7 november.
Lees de Waarheid niet alleen in de papieren Manifest, maar ook digitaal op de website.
Deze keer geen artikelen apart op de website www.ncpn.nl
Manifest nr. 02/2016 verschijnt op donderdag 11-02-2016.