Brian Campfield. (Foto: www.belfasttelegraph.co.uk)
Brian Campfield, de voorzitter van de 'Irish Congress of Trade Unions', hield op 20 maart jl. de jaarlijkse herdenkingstoespraak bij het graf van Karl Marx, in het jaar van het honderdjarig jubileum van de Ierse Opstand in 1916.
Kameraden en vrienden,
Ik breng u de hartelijke groeten over van de vakbondsleden en alle progressieve krachten in Ierland, Noord en Zuid, op een moment waarop de aanval op de werkende bevolking niet in kracht is afgenomen. Naast de bezuinigingen opgelegd aan onze mensen, worden we geconfronteerd met een intensivering van de oorlog van het kapitaal, gericht tegen zowel het grootste deel van onze burgers als tegen de restanten van onze democratieën.
De huidige onderhandelingen over de Canadees-Europese Handels Overeenkomst [Canadian- European Trade Agreement, CETA] en het Trans-Atlantisch Vrijhandels- en Investeringsverdrag [Transatlantic Trade and Investment Partnership, TTIP] vormen de nieuwste ontwikkeling bedoeld om een grotere en flexibeler omgeving te creëren voor grote private ondernemingen om hun winsten te vergroten en te beschermen.
Deze verdragen zullen nadelige gevolgen hebben voor alle burgers en ongekende bedreigingen creëren voor zowel werkers als burgers door middel van convergentie van de regelgeving [nvdr: steeds eenduidiger], dat op zichzelf al een bedreiging vormt voor onze openbare diensten, banen, normen voor voedselveiligheid, gezondheid, veiligheid en de nu al beperkte arbeidsbescherming voor de werkende bevolking.
En, net zo belangrijk, het betekent ook een verdere overdracht van de macht van de gekozen regeringen naar de belangen van de private bedrijven. De belangrijkste begunstigden van deze handelsovereenkomsten, als die eenmaal zijn afgesloten, zijn de grote ondernemingen die worden beheerst door de eis van de maximalisatie van winst van de aandeelhouders, ongeacht de gevolgen voor de werknemers en gemeenschappen. De onbalans van de macht is al enorm. CETA en TTIP zullen deze machtsongelijkheid nog dieper verankeren en onze toch al oppervlakkige democratie nog verder ondermijnen.
De beslissingen die worden genomen door de grote ondernemingen, bij het najagen van hun winsten, hebben verwoestende gevolgen voor de werkers, hun families en hele gemeenschappen. Deze onderhandelingen zijn niet alleen bedoeld om de mogelijkheden voor exploitatie uit te breiden, maar ook om het eenvoudiger te maken voor de grote ondernemingen om regeringen aan te klagen en te vervolgen voor het maken van politieke- en beleidsbeslissingen in het belang van de burgers, als die beslissingen de fundamenten van de bedrijven raken: hun winsten.
Deze ontwikkelingen vormen de logische en onvermijdelijke uitwerking van de grondbeginselen van de Europese Unie. Het is jammer dat de ware aard van de EU is verduisterd door de mist die is opgetrokken door de rechtervleugel, en de door vreemdelingenhaat en racisme doorspekte campagne voor terugtrekking uit de EU.
Zowel in Groot-Brittannië als in Ierland [en Nederland, nvdr) moeten we onze inspanningen intensiveren om de ware aard van de Europese Unie bloot te leggen: een vehikel voor de bevordering van de belangen van het kapitaal.
Kameraden en vrienden, er zijn velen in onze beweging, helaas de meerderheid, die de EU zien als een bolwerk (misschien zelfs een verlosser) tegen nationale, rechtse, antiwerkers- regeringen. Wij moeten hen er echter van overtuigen dat er een leefbare toekomst is voorbij en buiten de EU en dat we de angst en onzekerheid moeten overwinnen die op dit moment voelbaar is onder de georganiseerde werkende klasse. We zouden er in deze context goed aan doen weer stil te staan bij de woorden van de 'Internationale' [nvdr: Brian Campfield verwijst naar de Engelse tekst, die niet een op een gelijk is aan de Nederlandse tekst van de Internationale, daarom hier vrij vertaald]:
(...) 'No saviour from on high deliver
No faith has we in prince or peer
Our own right hand the chains must sever' (...)
(...) 'Geen verlosser van daarboven helpt
Geen vertrouwen hebben we in prins of adel
Onze eigen rechtschapen hand moet de kettingen verbreken' (...)
Toen James Connolly zijn Irish Citizen Army naar de Opstand van 1916 leidde kwam hij in verzet tegen het koninkrijk en tegen oorlog, en hij trok ten strijde voor een beter leven voor arbeiders en hun families. Wij moeten de beweging verder opbouwen tegen uitbuiting, tegen oorlog en tegen de overheersing van onze levens door de grote ondernemingen. Wij moeten het zwaartepunt van het politieke en culturele leven naar links verplaatsen en de breedste alliantie bouwen van krachten tegen het bestaande systeem, en dat moeten we doen op een manier die alle mensen uit de werkende klasse verenigt, niet gericht op een populistische reactionaire rechtse agenda, maar voor het werkelijke 'People's Alternative' [Volks Alternatief].
Daarom is het ook van belang dat we blijven duidelijk maken dat de oorzaak van de zogenaamde 'vluchtelingencrisis' in essentie een gevolg is van de oorlogen die de westerse imperialistische machten in de afgelopen decennia hebben ontketend, in Afghanistan, in Irak, in Libië en nu in Syrië. En we moeten ook niet vergeten wat een verachtelijke rol de Europese Unie heeft gespeeld bij het aanmoedigen van de crisis en de oorlog in Oekraïne.
Kameraden en vrienden, bij deze gelegenheid, bij het graf van Karl Marx, die niet is weggeweest en wiens ideeën zeer levend zijn: laten we ons (opnieuw) wijden aan internationale solidariteit, laten we ons verzet tegen oorlog herformuleren, laten we de heerschappij van de ondernemingen verwerpen en benadrukken dat de democratie die wij het waard vinden om voor te vechten een democratie is die de controle over alle belangrijke beslissingen die het leven van de bevolking beïnvloedt in handen legt van de bevolking zelf: een socialistische democratie.
Met de woorden van James Connolly: "Wij willen alleen de aarde".
Vertaling J. Bernaven.