Matthijs Dröge
De NCPN hield zaterdag 16 april de derde en laatste zitting van het Zesde Congres. Op deze huishoudelijke zitting werd onder andere een nieuw partijbestuur verkozen. Dit betekent het einde van een congresperiode die in december 2015 begon. Reden genoeg dus om de balans op te maken.
De congresperiode stond in het teken van een partijdiscussie die eigenlijk al langer liep. Het voorlaatste congres vond in 2006 plaats, plus een buitengewoon congres in 2011. In de tussentijd heeft de partij echter niet stilgestaan. In 2015 trad de NCPN samen met haar zusterpartijen uit Duitsland, België en Luxemburg op een krachtige manier naar buiten tijdens de demonstratie in Groningen onder de leus: 'Stop de aanvallen op de arbeidersklasse; strijd is de enige weg'.
In datzelfde jaar organiseerde de partij verschillende conferenties en bijeenkomsten waarop de partijdiscussie in voorbereiding op het Zesde Congres werd voortgezet: wat betekent het om vandaag de dag een marxistisch-leninistische partij te zijn? Wat houdt een communistische politiek in de bedrijven, buurten en vakbonden in?
Op 7 november, de dag van de Russische revolutie, werden deze vraagstukken verder aangescherpt tijdens een drukbezochte openbare bijeenkomst in Amsterdam met als thema: 'De arbeidersklasse heeft een revolutionaire partij nodig'. Een revolutionaire partij die de klassenbewuste arbeiders de middelen verschaft om dit rotte systeem omver te werpen. Ook de vertegenwoordigers van de communistische partijen van Cuba, Griekenland en Turkije gingen hier tijdens de bijeenkomst ieder op hun eigen manier op in.
In deze context begon de NCPN aan het Zesde Congres, met als inzet: de partij versterken. En niet zomaar te versterken, maar langs een marxistisch-leninistische lijn, een lijn van klassenstrijd en het perspectief op socialisme. De activiteiten die de partij het afgelopen jaar ontplooid heeft, en het voorzichtige herstel van allerlei werkzaamheden, waren niet mogelijk geweest zonder deze oriëntatie. Juist daardoor richten steeds meer mensen zich op de partij en op de Communistische Jongerenbeweging.
De eerste congresdag, op 19 december 2015, was een eerste gelegenheid om met delegaties uit heel het land bijeen te komen om de door het oude partijbestuur voorgestelde stellingen en resoluties te bespreken: met welke opdrachten moet de nieuwe leiding aan de slag? Een van de vele taakstellingen is dat het nieuwe partijbestuur leiding moet geven aan alle partijgenoten en afdelingen die op dit moment in de klassenstrijd actief zijn. Op de eerste congreszitting kregen verschillende partijgenoten verder de mogelijkheid om te vertellen hoe zij in hun bedrijf of in de vakbeweging actief zijn, en hoe ze hun rol als communist daarin opvatten.
Naar aanleiding van de discussie op de eerste congresdag en de kritiekpunten en amendementen uit de afdelingen, konden op de tweede zitting op 13 februari de stellingen en resoluties worden goedgekeurd, evenals het verslag van werkzaamheden van het afgetreden partijbestuur. Wil van der Klift noemde namens het presidium de vraagstukken van eenheid, bondgenootschappen en machtsvorming als kernkwesties van het congres. Uit het congres werd echter ook duidelijk dat de nieuwe partijleiding een zware taak heeft om leden en afdelingen bij de partijdiscussie te betrekken die nu nog buiten de boot vallen, en dat velen zich nog afvragen hoe de uitvoering er precies uit moet zien.
Op de derde en laatste zitting van 16 april jl. kon in ieder geval een deel van die vraag beantwoord worden. Toen werd namelijk duidelijk wie er bereid zijn om de komende jaren op landelijk niveau, als lid van het partijbestuur, verantwoording te dragen voor de opbouw van de NCPN als marxistisch- leninistische partij. Dertien partijgenoten, onder wie drie jongeren uit de leiding van de CJB, werden door het partijcongres geschikt bevonden om deze uitdaging aan te gaan. Ze gaan deze echter niet alleen aan, maar met de actieve deelname van de hele partij. Een van hun kerntaken wordt dan ook het consequent uitvoeren van het democratisch centralisme. Ook zullen ze de financiële positie van de partij moeten versterken.
Rinze Visser, 45 jaar lang communistisch gemeenteraadslid en lid van het vorige partijbestuur, sloot de derde zitting af, en daarmee de hele congresperiode. In zijn toespraak wees hij naar de Februaristaking, dit jaar 75 jaar geleden. Tussen de communisten en de arbeidersklasse bestond toen eenheid van wil. De arbeiders, die door de 'fatsoenlijke mensen' structureel worden geminacht, waren toen heldhaftig, vastberaden en barmhartig. Dat is marxisme-leninisme in de praktijk. Rinze riep het nieuw verkozen PB, vooral de jongeren, op om rustig en standvastig te blijven: de geschiedenis zal over ons oordelen en ons in het gelijk stellen.
De komende tijd zal er in de partijafdelingen verder gediscussieerd worden over de uitkomsten en gevolgen van het afgesloten congres. Het nieuwe PB werkt hard aan een uitvoeriger verslag van het hele congres om deze discussie te bevorderen. Op het moment dat deze krant uitkomt, hebben we net een nieuw krachtig, zichtbaar optreden achter de rug, op de 1 mei-demonstratie van de FNV. We roepen lezers van Manifest, die zich aangesproken voelen door de koers en het optreden van de NCPN, op zich aan te sluiten en deel te nemen aan de opbouw van de communistische beweging in Nederland.