Gedicht: Woeste golven, gedachtegangen
Henricus Azewijn
Woeste golven, gedachtegangen
Komende de massa in beweging
wordende de hersenen gebruikt
wordt het wel of niet een zegening
als de grote overwinnaar uiteindelijk opduikt.
Het pleit is min of minder beslecht
de geschiedenis zal het ooit leren
wie er voor wie voor zichzelf vecht
hoeft hij zichzelf ook niet te negeren.
Het doel, voorwáár, heiligt de middelen
door het goed of eerder slecht gebruik
of op het niveau van het bemiddelen
gaat te water opnieuw de kruik.
Een piepklein barstje, soms, in het beton
in het dogmatisch, toch wel béter weten
tastend in het duister vanaf de ochtendzon
voelend je beter dan... of nog steeds uitgescheten...
Stront aan de knikker, is het geen stuiter
komende in beweging de massa
in het grijs van de vale, Linkmichel de Ruyter
gaat het alleen maar om de eigen kassa!
De massa verdient naar zijn werking
in de 'wetenschap' dát... of juist niet...
voor het moreel heffende het glas ter versterking
regent het kogels, door een geheugen als een vergiet...
Op herhaling met vredesmissies
volg de stromen van het zeer grote geld
de commissarissen, de commissies:
een óproep voor iedereen die niet meetelt!