Van de redactie

Leden van de Braziliaanse 'Beweging van Arbeiders zonder Onderdak' (MTST) demonstreren in Sao Paulo tegen regering van couppleger Michel Temer. (Foto: ZLV) (zie ook Redactioneel)

Fidel Castro werd 90 jaar. Hij ontving felicitaties vanuit de hele wereld die hem roemden om het feit dat hij aan de goede kant van de geschiedenis staat. Voor zelfbeschikkingsrecht en tegen imperialisme. (Foto: inbox) (Zie ook: pagina 2).

Oudste bank van de wereld 'Monte dei Paschi di Siena' staat op omvallen. Een overduidelijk voorbeeld van het kapitalisme in diepe crisis. (Foto: www.sienanews.it)

In Nederland staat vanaf nu alles in het teken van de komende kamerverkiezingen. Er zal alles aan worden gedaan om de huidige regeringspartijen in de publieke opinie omhoog te krikken. Een dagje wandelen door Delft was het startsein. De beste manier om beide regeringspartijen weer enig vertrouwen te laten krijgen van de bevolking is om onderling niet met teveel modder te gooien en de wil tot uitdrukking te brengen om samen nog eens de kar te gaan trekken. De materiële voordelen van voortzetting van het huidige kabinet worden opgepoetst. Het zou goed gaan met de economie en er valt (voorzichtig) nog wel wat te verdelen.

Met deze regering kan het land rustig verder, wordt er gesuggereerd. Waarom dan waagstukken aangaan met 'oppositiepartijen' is de boodschap aan de bevolking die in meerderheid rust, zekerheid en regelmaat wil? Vooral de 'flank'partijen SP en PVV moeten zoveel mogelijk terug in het hok. Met CDA, D'66 en Groenlinks is het immers goed zaken doen?! Nu maar hopen voor de regeringspartijen en de heersende klasse dat het economisch tij niet plotseling weer helemaal omslaat gedurende de aanloopperiode naar de verkiezingen. Dat gebeurde bij eerdere 'oplevingen' steevast. Want het gaat economisch - mondiaal, in Europa en in Nederland - helemaal niet zo goed als wordt gesuggereerd. Er is eerder sprake van stagnatie en onzekerheid. Hoe de ontwikkelingen de komende tijd ook mogen zijn, ook de gevolgen van de Brexit zijn nog nauwelijks ingecalculeerd en te overzien.

De afgelopen maanden toonden een opeenstapeling van verrassende gebeurtenissen in de wereld. Teveel om in één krant te verwerken. De coup in Turkije en de reactie van Turkse Nederlanders, de aanslagen in Frankrijk en Duitsland (en elders op de wereld). De gevolgen van het Dupont-gifschandaal in Dordrecht, groeiende tegenstellingen over het nut van handelsverdragen, de discussie over de positie van de banken, de nieuwe agressieve NAVO-plannen, de toenemende militaire rol van Duitsland (en mogelijk ook van Japan), talrijke mogelijke nieuwe massaontslagen - onder andere bij KLM - en het gemorrel aan het ontslagrecht (Topman Elbers van KLM: ("Ik geloof in vakbonden, maar ze moeten moderniseren"), steeds nieuwe fraudeschandalen en achterblijvende lonen. Pegida die een thuisbasis in Den Haag wil, Lilian Marijnissen die de FNV met de staart tussen de benen verlaat, plannen voor belastinghervormingen, aanvallen op de gezondheidszorg, de voortslepende economische crisis. De crississen in Oekraïne en Syrië en de dreiging van militaire escalatie. Het voorzichtig zoeken naar een nieuwe 'Lange Mars' in China, de wandaden van het Nederlandse leger in Nederlands-Indië, de sociale afbraak in eigen land. Het is maar een kleine willekeurige greep uit drie maanden 'nieuws' uit binnen- en buitenland. We komen daar in de loop van het jaar zeker op terug.

In deze krant zullen we een aantal belangwekkende achtergrondsartikelen plaatsen. Wat blijft over van allerlei modieuze economische en sociale toekomstvisies? Wat worden de arbeiders er wijzer van? Hoe kunnen zij technologische ontwikkelingen voor eigen belang benutten? Lothar Geisler doet een poging om de lezende arbeider ondanks de vele digitale bomen het bos te laten zien. Nu hier en daar weer sprake is van klassen en zelfs van klassenstrijd, hoe moeten die dan worden gedefinieerd? Hoe kan klassenstrijd worden gestimuleerd? We nemen twee artikelen over van Zoltan Zigedy die op dit vraagstuk ingaan. Juiste analyses zijn voorwaarde voor een succesvolle strijd tegen het nog steeds oprukkend kapitalisme. Een kapitalisme dat steeds meer scheuren vertoont en van dag naar dag tracht te overleven.

In de linkse en progressieve wereld werd de negentigste verjaardag van Fidel Castro op 13 augustus jl. terecht uitbundig gevierd. Ook de NCPN feliciteert kameraad Castro en de revolutionaire wereld van harte met zijn verjaardag. Op Cuba heersen - ondanks moordende decennialange Amerikaanse boycotmaatregelen - die ook gunstige handelsbetrekkingen met andere landen op de wereld in de weg zitten - geen grote armoede en zijn er geen absurde inkomenstegenstellingen. Op Cuba worden de basisvoorzieningen nog gratis verstrekt. Wat een verademing in vergelijking met veel andere Latijns-Amerikaanse landen, waar kinderen in krottenwijken op mensonwaardige wijze moeten zien te overleven en criminele 'gangs' elkaar afmaken. Op Cuba wordt waarde gehecht aan 'dignidad' (menselijke waardigheid) en solidariteit. De revolutionairen van het eerste uur, met Fidel aan kop hebben de basis gelegd voor een socialistische staat die zich de komende tijd hopelijk in alle rust verder kan ontwikkelen.

De arbeidersklasse moet, net als op Cuba, ook elders in de wereld de macht in handen nemen om een socialistische wereld te kunnen opbouwen. Er valt daarbij in westerse landen veel te leren van de houding en aanpak van de Franse vakbeweging CGT. Steun van de bevolking krijg je als je de juiste en herkenbare eisen stelt. Niet gewillig meepolderen in allerlei overleggen, maar de basis organiseren in buurten en bedrijven, moet het parool zijn. Verzet organiseren tegen verdergaande flexibilisering en de algehele afbraak van ons sociaal stelsel. Dat zal zeker niet gemakkelijk zijn gezien het ondemocratische antwoord van de Franse regering die er niet voor terugdeinste om het parlement buiten spel te zetten. Maar het is de enige weg. Alleen door strijd worden de ware bedoelingen van rechtse politici zichtbaar.

De ontwikkelingen in Latijns-Amerika, in Bolivia, Venezuela en Brazilië blijven uiterst explosief. Onder leiding van de VS wordt geprobeerd de recente verworvenheden in de afgelopen decennia terug te draaien en Latijns-Amerika weer onder imperialistisch gezag te plaatsen. In de komende krant zullen we een analyse plaatsen van Carolus Wimmer, internationaal secretaris van de PCV, waaruit blijkt dat de situatie in Venezuela heel moeilijk is, maar niet hopeloos omdat blijkt dat de meerderheid van de bevolking - ondanks alle dagelijkse moeilijkheden de Bolivariaanse Revolutie blijft steunen en begrijpt dat de VS achter de couppogingen zitten. Hij wijst er ook op dat Nederland (in Curacao) militair betrokken is in dat gebied. De wettige president in Brazilië kon door een staatsgreep aan de kant worden geschoven omdat de bevolking zich onvoldoende bewust was geworden van de bedoelingen van de coupplegers en kennelijk ook van de regeringsplannen en -maatregelen. Ook in Bolivia wordt geprobeerd de president te isoleren van de bevolking.

Clinton en Trump zijn door hun partijen gekozen als presidentskandidaten. Zij behoren beiden tot het establishment. Intussen heeft Bernie Sanders zich aan de zijde van Clinton geschaard. Wat hij daarvoor in ruil achter de schermen heeft losgekregen is niet bekend. Het optreden van Sanders is - in tegenstelling tot Corbyn in het VK - tevens een voorbeeld van veel van de huidige progressieve leiders die zonder helder (socialistisch) perspectief in de politieke gaten springen die aan het ontstaan zijn nu de neoliberalistische variant van het kapitalisme overal aantoont alleen te zorgen voor verdere afbraak van het levenspeil van de arbeidersklasse.

Terwijl het er juridisch steeds duidelijker naar uitziet dat de aanklacht tegen Milosevic onterecht was, maar dat mede daarom de dood van Milosevic voordat een vonnis zou worden uitgesproken het Westen goed uitkwam (en wellicht werd bevorderd) komt Blair makkelijk weg met een simpele verontschuldiging voor het feit dat hij te snel koos voor de Iraakse oorlog.

Manifest houdt u op de hoogte van de werkelijke ontwikkelingen in de wereld. Lees de waarheid in Manifest!

Lees in deze krant (of op de website: www.ncpn.nl) voor een beter inzicht in de veranderende krachtsverhoudingen en discussies in het 'linkse' kamp en de mondiale kapitalistische crisis: 'Een beter begrip over de vervormde wereld van de arbeid' (Lothar Geisler) en 'Op zoek naar de blanke arbeidersklasse in de VS' en 'Bestaat de 'kleine burgerij' echt?' (Zoltan Zigedy).

Lees de Waarheid niet alleen in de papieren Manifest, maar ook digitaal op de website.