Onze kameraad en medestrijder is op 11 september veel te vroeg in Leverkusen overleden. Wat een schok en wat een gemis. Hij vocht, ondanks problemen met zijn nieren, hart en ogen, door tot het einde. Hij wilde er gewoon bij zijn. Hij was immers lid van de grote internationale familie van communisten en hield zich bezig met alle vraagstukken die in zo'n grote familie leven. Hij wilde ook 'gewoon' verder. Hij werd 56 jaar.
Op 9 september 1960 werd Marcel in Amsterdam geboren in een Duits-Nederlandse familie. Het verklaart zeker ten dele zijn internationalisme. Marcel de Jong woonde in Duitsland en was in de DKP actief. Maar zijn hart lag ook in Nederland. Hij spande zich in om de relatie tussen DKP en onze partij te verstevigen en was zelfs enige tijd lid van de NCPN toen hij in Limburg woonde en de NCPN besloten had het dubbellidmaatschap te accepteren. Hij bezocht verscheidene congressen en conferenties van de NCPN namens de DKP. NCPN - en eerder VCN - en DKP waren bij hem vervlochten in een bijzondere vorm van internationale solidariteit.
Wij kennen Marcel als een serieuze, maar humorvolle en hardwerkende kameraad die onder meer zeer langdurig voor Manifest het Duitse nieuws verzorgde. De laatste jaren ging dat vanwege zijn handicaps steeds minder. Hij stond mede aan de wieg van het Vierpartijenoverleg en nam deel aan de voorbereidingsgesprekken en als tolk en vertaler aan de conferenties. Ondanks de groeiende fysieke beperkingen bleef hij zich inzetten voor de activiteiten van het Vierpartijenoverleg als vertaler en tolk, maar ook als politiek inspirator en politiek en ideologisch discussiant. Hoe vaak hebben we op een UZ-festival niet even met een biertje over de politieke ontwikkelingen in onze landen en op de wereld gesproken?
We kennen Marcel ook van de talloze fietstochten die hij onder meer in Nederland maakte, steeds op zoek naar de culturele en natuurlijke bijzonderheden van de verschillende reisdoelen van zijn tochten. Hij leerde mij het gebied tussen Delft en Schiedam kennen toen hij daar met zijn tentje bij een boer bivakkeerde.
Zijn tweede huis stond steeds meer in de Karl-Liebknecht-School van de DKP in Leverkusen waar hij zeer veel hand- en spandiensten verleende. Hij had een grote interesse, politiek, maar ook maatschappelijk en cultureel. Een fijne, warme kameraad die altijd bereid was je politiek en praktisch te helpen.
Wir werden ihn vermissen, aber nicht vergessen. Marcel bedankt voor je vriendschap, kameraadschap en lessen in eenheid. Met communistische groet - wij zullen je niet vergeten!
Namens het partijbestuur van de NCPN,
Wil van der Klift