Het festivalterrein van de PCP loopt vol om de slottoespraak van voorzitter Jerónimo de Sousa te horen. Meer daarover in volgende Manifest. (Foto: Marijke Zandkuijl)
"In Nederland staat vanaf nu alles in het teken van de komende kamerverkiezingen. Er zal alles aan worden gedaan om de huidige regeringspartijen in de publieke opinie omhoog te krikken." Dit schreven we vorige keer. Nu Prinsjesdag nadert (en al voorbij is als Manifest in de bus glijdt) wordt dit nog duidelijker. Iedereen wordt tot na de verkiezingen even gespaard en er wordt met fooien gestrooid. Vooral de laagstbetaalden moeten koest worden gehouden. Tegelijkertijd worden politie en leger (het repressieapparaat) weer vele miljoenen toegeschoven. Er is weliswaar wat gesteggel tussen regering en Planbureau over de vraag of het nu allemaal wel zo rooskleurig gaat als wordt beweerd, maar de bevolking kan weer een klein jaar rustiger ademhalen. Het bezuinigen wordt even stopgezet.
Tussen objectieve omstandigheden en hoe de bevolking de werkelijkheid ervaart bestaat een grote kloof. Zolang het kapitalisme in Nederland erin slaagt om de meerderheid van de bevolking zoet te houden met strooigoed en de suggestie weet te wekken dat we met z'n allen uit het dal klimmen, kunnen de rechtse mediaverhalen ongestoord hun werk doen. Slaapverwekken en verkeerde voorstellingen van zaken geven. Vast onderdeel vormt het anticommunisme, want de theorie en praktijk van de klassenstrijd moet zo vroeg mogelijk de kop worden ingedrukt. Het kapitaal wil voor alles maatschappelijke rust en geen sociale onrust. Klassenvrede wordt zolang mogelijk nagestreefd. Maar die klassenvrede wordt steeds moeilijker te bewaren nu het kapitalisme mondiaal in crisis verkeert en de aanvallen op het levenspeil van de arbeidersklasse toenemen. Voordat het 'harde' repressieapparaat (leger en politie) wordt ingezet, wordt daarom het 'zachte' onderdrukkingsapparaat (media, onderwijs en kerken) des te meer gebruikt. Wie wel eens een weekje naar Radio 4 heeft geluisterd weet dat daar dag in dag uit aanvallen plaatsvinden op de Sovjet-Unie, China en andere communistische landen. Het Gooise matras wemelt van lieden die deelnemen aan de culturele communistenjacht. Wat trouwens maar weer eens bewijst wie als de grootste tegenstanders worden gezien van de graaiers en heersende krachten. Voor wie de 'elite' echt angst hebben.
Het genoemde programma is maar een enkel voorbeeld van het voortdurende hersenspoelen. Anticommunisme is een vast onderdeel van de mediamisleiding. Het is daarom niet verbazingwekkend dat veel mensen huiverig zijn voor socialistische oplossingen en eerder geneigd zijn de status quo te handhaven, zolang het maar even kan. Een paar centen meer tot na de komende verkiezingen handhaaft het gevoel van 'rust en tevredenheid' in ieder geval weer even. Zo wordt de werkelijkheid misvormt in het belang van het 'vrije ondernemerschap' en het kapitaal. De paar sociaaldemocraten zoals Nobelprijswinnaar Joseph Stiglitz, die meldt dat de 'EU vooral het bedrijfsleven dient', worden niet of nauwelijks gehoord. Zelfs als de ING-bank vaststelt dat er te zwaar is bezuinigd in het begin van de crisis, waardoor honderdduizenden onnodig hun baan verloren, breekt een storm van verontwaardiging los. Maar politici maken hun beloften van meer welvaart keer op keer niet waar. In Nederland heeft de bevolking nog geluk dat door het meerpartijenstelsel er steeds moet worden geknokt voor politieke meerderheden. Dat voorkomt nog enigszins de polarisatie zoals in landen met maar een paar partijen.
De periode waarin we nu leven is het best te omschrijven als een tijdelijke stilte voor de storm. Volgens obligatiebelegger Pimco 'staan alle risico-indicatoren lager dan hun historisch gemiddelde'. Het wachten is op de hardhandige correctie. Het gaat economisch - mondiaal, in Europa en in Nederland - helemaal niet zo goed als wordt gesuggereerd. Er is eerder sprake van stagnatie en onzekerheid. De EU is in crisis en de voormannen rollebollen over straat. Hoe de ontwikkelingen de komende tijd ook mogen zijn, ook de gevolgen van de Brexit zijn nog nauwelijks zichtbaar en in te calculeren.
In deze krant zullen we een aantal belangwekkende achtergrondartikelen plaatsen. Wolfram Eisner beschrijft een somber scenario m.b.t. de afloop van de huidige crisis. Zoltan Zigedy ziet nu ook de steun van rechts in de VS voor Trump afkalven en schetst enige achtergrondfeiten die op dit vraagstuk ingaan. Juiste analyses zijn voorwaarde voor een succesvolle strijd tegen het nog steeds oprukkend kapitalisme. Macht is gebaseerd op kennis.
De arbeidersklasse moet overal in de wereld de macht in handen zien te nemen om een socialistische wereld te kunnen opbouwen. Geen makkelijke taak, maar ook niet onmogelijk. In Frankrijk laat de vakbeweging CGT zien dat strijd loont en noodzakelijk is. Steun van de bevolking krijg je als je de juiste en herkenbare eisen stelt. Dat is op dit moment ook goed te zien in Portugal, waar de PCP een politiek van herstel van het levenspeil voert door de regerende Socialistische Partij te 'dwingen' de eerdere bezuinigingen terug te spoelen, zonder medeplichtig te worden aan negatieve maatregelen van de huidige regering. Niet gemakkelijk, maar toch...
Niet gewillig meepolderen in allerlei overleggen, maar de basis organiseren in buurten en bedrijven, moet het parool zijn. Verzet organiseren tegen verdergaande flexibilisering en de algehele afbraak van ons sociaal stelsel. Dat zal zeker niet gemakkelijk zijn. Maar het is de enige weg. Alleen door strijd worden de ware bedoelingen van rechtse politici zichtbaar.
De ontwikkelingen in Latijns-Amerika, in Bolivia, Venezuela en Brazilië blijven uiterst explosief. Onder leiding van de VS wordt geprobeerd de recente verworvenheden in de afgelopen decennia terug te draaien en Latijns-Amerika weer onder imperialistisch gezag te plaatsen. In Manifest staat een analyse van Carolus Wimmer, internationaal secretaris van de PCV, waaruit blijkt dat de situatie in Venezuela heel moeilijk is, maar niet hopeloos omdat de meerderheid van de bevolking - ondanks alle dagelijkse moeilijkheden - de Bolivariaanse Revolutie blijft steunen en begrijpt dat de VS achter de couppogingen zitten. De wettige president in Brazilië kon door een staatsgreep aan de kant worden geschoven omdat de bevolking zich onvoldoende bewust was geworden van de bedoelingen van de coupplegers en kennelijk ook van de regeringsplannen en -maatregelen. In de krant een summiere samenvatting van de analyse van José Reinaldo Carvalho, internationaal secretaris van de Communistische Partij van Brazilië. Ook in Bolivia wordt geprobeerd de president te isoleren van de bevolking. We komen daarop nog terug. Voor Cuba geldt nu des te meer: STOP de Amerikaanse blokkade.
Op Cuba heersen - zelfs ondanks de moordende decennialange Amerikaanse blokkade - geen armoede en er zijn geen absurde inkomenstegenstellingen. Op Cuba worden de basisvoorzieningen nog gratis verstrekt. Wat een verademing in vergelijking met veel andere Latijns-Amerikaanse landen, waar kinderen in krottenwijken op mensonwaardige wijze moeten zien te overleven en criminele 'gangs' elkaar afmaken. Op Cuba wordt waarde gehecht aan 'dignidad' (menselijke waardigheid) en solidariteit. Als de blokkade wordt opgeheven kan de Cubaanse regering nog beter werken aan de opbouw van het land en het welzijn van de bevolking.
Manifest houdt u op de hoogte van de werkelijke ontwikkelingen in de wereld. Lees de waarheid in Manifest!
Lees in deze krant (of op de website: www.ncpn.nl) voor een beter inzicht in de veranderende krachtsverhoudingen en discussies in het 'linkse' kamp en de mondiale kapitalistische crisis: 'Zeven stappen naar een mogelijke fascistische overheersing' (Wolfram Elsner) en 'Ook Wall Street haat Trump' (Zoltan Zigedy).
Lees de Waarheid niet alleen in de papieren Manifest, maar ook digitaal op de website.
Deze keer geen artikelen op de website www.ncpn.nl
Manifest nr. 10/2016 verschijnt op donderdag 20-10-2016.