Gedicht: Een noodverband om te verbinden
Henricus Azewijn
Een noodverband om te verbinden
Een pleister op een schaafwond
in een ongekende beschaving
doet die pijnlijk van zichzelf kond
voor de bedrukte ziel ter laving.
Een pleister op een open wond
in een nadrukkelijk ondergaande cultuur
heeft iedereen een nogal korte lont
is geen leven ongewoon veel te duur.
Een noodverband om te verbinden
wat aan grote onrust is gezaaid
hoorndoldraaiend met alle winden
zwak begaafd of uiterst gehaaid.
De lange arm der wet in een mitella
gebroken lans voor het kapitaal
drink je wijn, bier, drink je Rivella
iedereen schopt herrie in z'n eigen taal.
De schedel gelicht, in het duister
getast, in het kruis dat iedereen heeft
wordt hij belemmerd door 'n kluister
sleept hij zich voort zoals hij overleeft.
Derhalve iedereen maar doorverwezen
met de kaarten die zijn geschud.
Wat móet zijn, kán zijn bewezen
maar zelden voor het algemeen nut.
RECEPT
Op het correcte moment een krúistablet
en je overleeft wel dúizend doden
die je sterft geheel conform de wet
zet je aan de dijk geen correcte zoden.