"(...) Is het een feit dat de belangrijkste socialistische partijen van Europa aan al hun overtuigingen en taken verraad hebben gepleegd? Daarover spreken natuurlijk de verraders zelf niet gaarne, en evenmin degenen die heel goed weten - of er een vaag vermoeden van hebben - dat zij met hen in vrede en vriendschap zullen moeten leven. Maar hoe onaangenaam dit voor verschillende 'autoriteiten' van de Tweede Internationale of voor hun fractievrienden onder de Russische sociaaldemocraten ook moge zijn, wij moeten de dingen zien zoals ze zijn, ze bij hun ware naam noemen en de arbeiders de waarheid zeggen. Zijn er feitelijke gegevens, aangaande het vraagstuk hoe de socialistische partijen vóór de tegenwoordige oorlog en in het vooruitzicht daarvan hun taak en hun tactiek hebben opgevat? Zonder twijfel zijn die er. Daar is de resolutie van het Internationale Socialistische Congres van Bazel van 1912 die wij samen met de resolutie van het congres van Chemnitz van de Duitse sociaaldemocratie in hetzelfde jaar opnieuw afdrukken, dit ter herinnering aan de 'vergeten woorden' van het socialisme. Deze resolutie, waarin de resultaten worden samengevat van de geweldige, tegen de oorlog gerichte propaganda- en agitatieliteratuur van alle landen, is de nauwkeurigste en volledigste, de plechtigste en meest officiële uiteenzetting van de socialistische opvattingen over de oorlog en de tactiek tegenover de oorlog (...)"
Uit: Het bankroet van de Tweede Internationale, Lenin, 1915.