Op 1 januari 2017 is het 58 jaar geleden dat de Cubaanse Revolutionairen zegevierden. Politieke eenheid onder de bevolking, zeker als die bevolking het economisch moeilijk heeft, vraagt om goede sociale voorzieningen, gemeenschapszin en politieke en ideologische bewustwording. Wél op Cuba ruimschoots aanwezig (zie foto in de krant van bevolking die op overleden Fidel wacht). Eenheid vraagt om een samenleving waarin niet allerlei groepen bewust tegen elkaar worden uitgespeeld door de heersende bezittende klasse, zoals in het kapitalistische Westen. Echte revolutionaire socialisten begrijpen dat.
Sociaaldemocraten hunkeren ernaar, maar worden door de leidingen van hun partijen, of ze nu nieuw zijn zoals de SP of oud als de PvdA, steeds opnieuw, bewust of onbewust, om de tuin geleid. De PvdA is niet de enige 'linkse' partij die wordt afgestraft voor de gevolgen van jarenlang politiek geklungel zonder helder en werkzaam perspectief. Parlementair 'Links' heeft praktisch niets anders te bieden aan de arbeidersklasse dan klassencollaboratie. Juist nu diezelfde arbeidersklasse politiek en ideologisch behoorlijk in verwarring is geraakt door decennialange politieke desinformatie en hersenspoelingen door de media in dienst van het kapitaal.
Maar er is over de volle maatschappelijke breedte in het Westen sprake van een politieke kentering. Het oude is nog niet afgebroken, maar het nieuwe dient zich in verschillende vormen aan. Voorlopig nog teveel als rechtse '(neo)nationalistische' partijen die zich hullen in linkse frasen en verhalen, zoals Wilders, Trump en Le Pen. Maar het einde van decennia van illusies heeft zich duidelijk aangediend. De Grote Oktoberrevolutie lukte ook niet in één keer. Ook in het Rusland van toen moest de juiste weg worden gezocht en vond bittere onderlinge strijd plaats over de koers. Toen werd daar overigens volstrekt duidelijk dat een revolutie alleen blijvend slaagt onder leiding van een communistische partij (zie elders in Manifest).
De weg van Trump naar Het Witte Huis krijgt inmiddels steeds meer bizarre wendingen. Trump is in ieder geval eigenzinnig, heeft een sterke eigenwaan en botst daarom al snel met iedereen die een andere mening heeft, óók in zijn eigen partij. De interne strijd in de Republikeinse Partij lijkt nog niet uitgespeeld, juist op het moment dat die partij machtiger is dan sinds vele decennia. We zullen moeten afwachten hoe die onderlinge strijd gaat aflopen.
Voorlopig treedt de komende president op zoals hij inmiddels bekendstaat: 'vol kleinzieligheid, zelfverheerlijking en een gebrek aan inzicht in de meest fundamentele ethische kwesties' ('The Making of Donald Trump'/David Cay Johnston). Maar in het kapitalistische Amerika kom je er meestal wel mee weg. Daar bestaan aangepaste wetten als het gaat om wangedrag van ondernemers. 'Als je voor 10 dollar steelt draai je voor jaren de gevangenis in. Maar als je, net als Trump, herhaaldelijk werknemers, leveranciers en beleggers bedriegt, kun je rijker en rijker worden zonder gevolgen', merkt Cay Johnston op. Trumps tunnelvisie is echter lucratief. In 'The Art of the Deal' schreef hij: 'Een beetje overdrijving kan geen kwaad'. En: 'Ik speel met fantasieën van mensen. Mensen kunnen niet altijd zelf groot denken, maar ze kunnen wel opgewonden raken van degenen die dat wel doen.' De projectontwikkelaar aan het woord.
Nu eerst afwachten hoe de reactie van het Republikeinse establishment zal zijn. Inmiddels nemen in de VS verrechtsing en klassentegenstellingen toe. Hoe die tegenstellingen in de praktijk zullen uitpakken wordt bepaald door de tegenstand ertegen en de bereidheid van de heersende klasse om deel te nemen aan dit onvoorspelbare avontuur. De Amerikaanse les is vooral dat als de woede en teleurstelling onder de bevolking maar groot genoeg zijn de voorspellers, de media en de gearriveerde politici in ieder geval tijdelijk kunnen worden verslagen. Zonder een goed links alternatief krijgen dan echter rechtse figuren als Trump een kans. Zolang wordt voorbijgegaan aan de hoofdtegenstelling, de klassentegenstelling, die tussen de bezitters van kapitaal en productiemiddelen en degenen die alleen hun arbeid kunnen verkopen, krijgen avonturiers van allerlei slag de kans om het gewoon nog een keer verkeerd te doen.
Dit jaar zal in het teken staan van de viering van de grootste gebeurtenis van de vorige eeuw: de Grote Oktoberrevolutie in Rusland. Het laatste grote keerpunt in de menselijke geschiedenis. Het begin van de vele zoektochten naar het socialisme, naar een samenleving zonder uitbuiting van de mens door de mens. Nog steeds geldt de leus: 'weg met het kapitalisme, naar een socialistische samenleving.' Stop het tegen elkaar uitspelen van delen van de arbeidersklasse. Stop de plundering door het Westen van Latijns-Amerikaanse, Aziatische, Afrikaanse en Arabische landen. Alleen door economische groei in die landen, die ten goede komt aan de bevolkingen aldaar, kan het asielvraagstuk worden opgelost.
De arbeidersklasse moet overal in de wereld de macht in handen zien te nemen om een socialistische wereld te kunnen opbouwen. Geen makkelijke taak, maar ook niet onmogelijk. Niet gewillig meepolderen in allerlei overleggen, maar de basis organiseren in buurten en bedrijven, moet het parool zijn. Verzet organiseren tegen verdergaande flexibilisering, marktwerking en de algehele afbraak van ons sociaal stelsel. Dat zal zeker niet gemakkelijk zijn. Maar het is de enige weg. Alleen door strijd worden de ware bedoelingen van rechtse politici zichtbaar en kunnen de werkelijke machthebbers worden verslagen. Anders blijft de arbeidersklasse de verliezende partij in de klassenstrijd.
Het kapitalisme moet op de schop. Het systeem waarin de frauderende ex-VW-baas Winterkorn een pensioenuitkering van 3100 euro per DAG opstrijkt, terwijl bij VW de komende jaren 30.000 banen verdwijnen. Anders blijven de rijkste bezitters op aarde zich over de ruggen van de arbeiders verrijken. De rijkste vijfhonderd werden in 2016 weer 227 miljard rijker, terwijl de arbeidersklasse zich moet voorbereiden op afnemende koopkracht, werkloosheid of pulpbaantjes en verlaging van levenspeil. De prachtige verhalen over 'banengroei' staan haaks op de werkelijkheid en houden geen rekening met mensen in de bijstand (500.000), arbeidsongeschikten (800.000) en een groep van circa 500.000 mensen (meestal 50+) die het zoeken naar werk al hebben opgegeven. Opgeteld werken er 2,3 miljoen mensen niet. Een ander getal dan officieel wordt genoemd: 500.000, terwijl in dat laatste aantal ook nog eens alle flexibele pulp- en oproepbaantjes zijn meegenomen. Het land is schatrijk, maar is bezig om de pensioenrechten in sneltreinvaart af te bouwen. Genoeg redenen om het kapitalisme de deur te wijzen. Een strijdbaar 2017 toegewenst.
In deze krant zullen we weer een aantal belangwekkende achtergrondartikelen plaatsen. Het tweede en laatste deel van 'De dialectiek van hervorming en revolutie' van Willi Gerns, machtsontplooiing is gebaseerd op juiste kennis en 'Karl Marx, de meest wereldse filosoof' van Zoltan Zigedy.
.Manifest houdt u op de hoogte van de werkelijke ontwikkelingen in de wereld. Lees de waarheid in Manifest!
Lees de krant (of op de website: www.ncpn.nl) voor een beter inzicht in de veranderende krachtsverhoudingen en de mondiale kapitalistische crisis.
Lees de Waarheid niet alleen in de papieren Manifest, maar ook digitaal op de website.
Obama's erfenis, Zoltan Zigedy, vertaling Frans Willems.
Manifest nr. 02/2017 verschijnt op donderdag 16-02-2017.
De redactie wenst alle lezers een strijdbaar, voorspoedig en gezond 2017.