Van de redactie

i-002-007.jpg
In het najaar van 2016 organiseerde de FNV acties op de werkvloer van Verzorgingstehuizen en andere zorgwoonvormen. Het zorgpersoneel toonde, zoals hier in Katwijk, pal te staan voor betere arbeidsvoorwaarden en kwaliteit van zorg. (Foto: FNVvoorZorg)
i-002-006.jpg
Vanaf eind januari jl. vonden geregeld demonstraties in England plaats tegen de politiek van Trump en de steun vanuit de conservatieve regering in London. (Foto: ZLV)
i-003-009.jpg
De kranslegging bij de Dokwerker in Amsterdam tijdens de herdenking van de Februaristaking dit jaar. (Foto: Manifest)
i-003-008.jpg

Als u de krant ontvangt, is de campagnekoorts voorbij en hebben de Tweede Kamerverkiezingen plaatsgevonden. Toen de krant werd geproduceerd was het nog koffiedik kijken en had 75 procent van de zwevende kiezers nog niet besloten of en op wie te gaan stemmen. Maar toen drong zich al wel duidelijk het beeld op van een rechtse meerderheid van VVD, CDA en D66, eventueel aangevuld met wat rechtse splinters en zo nodig GroenLinks en/of de PvdA die steeds meer naar rechts van het midden zijn opgeschoven. GroenLinks zelfs gebruikmakend van Amerikaanse verkiezingstechnieken. De PvdA lijkt eindelijk te worden afgestraft voor het verraad van Kok en zal een lange weg moeten gaan om weer als linkse partij te worden geaccepteerd. Binnen de SP gonst het van terechte geluiden om de koers weer meer naar links te verleggen, weg van het pluche en terug naar de strijd, waarbij de vraag naar Marx weer vaker en duidelijker wordt gehoord. Allemaal boeiend voor na de verkiezingen.

En dan hebben we nog Wilders, het 'mijnvogeltje' dat de onrust in de samenleving en het verzet tegen het establishment goed weet aan te geven, zonder maar een schijn van een oplossing aan te dragen. Hij zal waarschijnlijk voorlopig nog zijn nonsens moeten blijven verkondigen vanaf de zijlijn. Nog altijd niet genoeg steun voor zijn geplande coup. De rest van de politieke partijen is meer van hetzelfde en zal waarschijnlijk mogen doorgaan met de systematische onafwendbare, maar beheerste, afbraak van de verzorgingsstaat en het levenspeil van de bevolking. Ook al zouden ze anders willen, de werkelijkheid laat het niet toe. De zuiver kapitalistische marktbenadering is de kern des poedels en kan niet worden gewijzigd als niet het hele systeem wordt omvergeworpen. Er is geen ruimte binnen het kapitalisme voor een ethisch geluid, ook al geloven sommige politici er zeker in, gezien hun vaak betrokken en rechtschapen optreden. Maar een ethisch kapitalisme is een illusie. Water en vuur gaan niet samen. Dat geldt ook voor oproepen die economische groei zien als het probleem en niet de oplossing. Het gaat erom hoe die noodzakelijke groei wordt aangewend en wie er van profiteren. Kortom we gaan weer op de oude voet verder na de verkiezingen en het coalitiespel.

Het kapitalisme weet zich nog steeds goed te handhaven. Onthullingssite WikiLeaks heeft weer eens een groot aantal documenten openbaar gemaakt over de digitale spionagepraktijken van de Amerikaanse inlichtingendienst CIA. Hieruit blijkt onder andere dat de CIA microfoons in smart-tv's kan gebruiken om mensen af te luisteren. De CIA gebruikt ook schadelijke software om iphones en andere smartphones en computers met Windows aan te vallen om er informatie te verzamelen. Volgens Wikileaks maakt de CIA gebruik van hacking software, malware en virussen om hardware te infiltreren. Volgens het Duitse 'Der Spiegel' gaat het om 8761 documenten en andere data over het systematisch binnendringen van vreemde computers door de CIA. De CIA zou beschikken over een eigen afdeling voor cyberaanvallen waar ongeveer tweehonderd experts werken. Een klein maar duidelijk voorbeeld van de macht en de methodes van het kapitaal. Maar de heersende klasse blijft niet alleen nog overeind omdat die klasse beschikt over zoveel middelen van massa-beïnvloeding, ook omdat onder de gegeven omstandigheden 'de heerschappij van de kapitalistische productieverhoudingen de opvattingen van de massa voedt die bij die productieverhoudingen horen. Met andere woorden: onder niet revolutionaire omstandigheden, [zoals nu, nvdr] tenderen ook de werkers er spontaan naar om een 'burgerlijke bril op te zetten', waarmee ze zowel de algemene ontwikkelingen interpreteren als de ontwikkelingen die hen meer direct aangaan [uit stellingen KKE voor 20ste congres]

De NCPN deed niet mee aan de verkiezingen vanwege praktische, financiële en organisatorische drempels, maar heeft ook geen illusies dat onder de huidige omstandigheden, zonder massale steun uit de bevolking zo'n deelname in het parlement nuttig kan zijn. Van de 26 partijen die wel een gooi doen naar een kamerzetel zullen er de nodige afvallen en zij die het wel redden gaan als solisten zonder waarde verder. Opbouw aan de basis is wat er nu nodig is, in straten, buurten en op de werkvloeren van de bedrijven. Alleen daarop gebaseerd kan er met succes in de vakbeweging worden gewerkt en tegenmacht worden gevormd. Samen met een steeds groter deel van de massa dat gaat inzien dat onder kapitalistische verhoudingen de bevolking altijd verliezer is, moet er worden gewerkt aan werkelijke veranderingen. Mensen moeten daarbij over de drempel van het anticommunisme heen stappen en met de partij en de jongerenbeweging van gedachten willen wisselen en daadwerkelijk willen samenwerken. Het einde van decennia illusies heeft zich duidelijk aangediend. Het zoeken naar echte bruikbare antwoorden is volop aan de gang. Er is over de volle maatschappelijke breedte in het Westen sprake van een politieke kentering.

Trump en zijn maatjes in Het Witte Huis ontpoppen zich steeds meer als levensgevaarlijke reactionairen die de beloften van Trump om Wallstreet een toontje lager te laten zingen niet nakomen. Integendeel! Inmiddels nemen in de VS verrechtsing en klassentegenstellingen steeds meer toe.

Zonder een goed links alternatief en toename van het verzet onder de bevolking zal er geen adequaat antwoord komen. Dat geldt ook voor de manier waarop er wordt omgegaan met het verleden. De februariherdenking vond inmiddels plaats. Een belangwekkend moment in de geschiedenis van de arbeidersklasse. Toch zijn een paar kanttekeningen op z'n plaats. Naar de mate dat de rol van de CPN in de staking meer wordt erkend, wordt de herdenking van de FNV toch oppervlakkiger en eenzijdiger. Er is te weinig aandacht voor de sociaaleconomische strijd die onder de Duitse bezetter overal in Nederland plaatsvond en waarbij honderden communisten omkwamen. Het vraagstuk wordt te eenzijdig teruggebracht tot het vraagstuk van de afschuwelijke jodenvervolging, terwijl tegelijkertijd sprake was van een systematisch oprollen van het communistisch verzet. Terecht wordt stilgestaan bij de rol van het overheidspersoneel in de Februaristaking en worden de slachtoffers van dat verzet geëerd, maar dat een paar jaar later bijvoorbeeld de communistische Tramgroep in Rotterdam werd opgerold komt te weinig aan bod. Het wordt tijd om het communistisch verzet in z'n volle omvang voor het voetlicht te halen. We zullen er zeker meer aandacht aan geven.

Rechtse figuren als Trump, Le Pen en Wilders krijgen, zolang wordt voorbijgegaan aan de hoofdtegenstelling - de klassentegenstelling, die tussen de bezitters van kapitaal en productiemiddelen en degenen die alleen hun arbeid kunnen verkopen - steeds opnieuw de kans om toe te slaan. De zoektochten naar het socialisme, naar een samenleving zonder uitbuiting van de mens door de mens, moeten worden geïntensiveerd. Nog steeds geldt de leus: 'weg met het kapitalisme, naar een socialistische samenleving.' Stop het tegen elkaar uitspelen van delen van de arbeidersklasse. Genoeg redenen om het kapitalisme de deur te wijzen.

Het kapitalisme kan en moet op de schop, de klassenstrijd zal van de grond komen. Het inzicht in de noodzaak om een socialistische wereld op te bouwen groeit. Geen makkelijke taak, maar ook niet onmogelijk. Niet gewillig meepolderen in allerlei overleggen, maar de basis organiseren in buurten en bedrijven, moet het parool zijn. Verzet organiseren tegen verdergaande flexibilisering, marktwerking en de algehele afbraak van ons sociaal stelsel. Dat zal zeker niet gemakkelijk zijn. Maar het is de enige weg. Alleen door strijd worden de ware bedoelingen van rechtse politici zichtbaar en kunnen de werkelijke machthebbers worden verslagen. Anders blijft de arbeidersklasse de verliezende partij in de klassenstrijd.

In deze krant en op de website www.ncpn.nl zullen we weer een aantal belangwekkende achtergrondartikelen plaatsen.

Manifest houdt u op de hoogte van de werkelijke ontwikkelingen in de wereld. Lees de waarheid in Manifest!

Lees de krant (of op de website: www.ncpn.nl) voor een beter inzicht in de veranderende krachtsverhoudingen en de mondiale kapitalistische crisis.

Lees de Waarheid niet alleen in de papieren Manifest, maar ook digitaal op de website.

Deze keer op de website www.ncpn.nl:

  1. Trump en Brexit, Nick Wright, vertaling Frans Willems.
  2. Opbouw partij onder niet revolutionaire omstandigheden, uit Congresstuk KKE, vertaling A.S.

Manifest nr. 04/2017 verschijnt op donderdag 13-04-2017.