Gedicht: Enige correctie kan geen kwaad
Henricus Azewijn
Enige correctie kan geen kwaad
In het schijnsel van dag en nacht
verschillen de problemen
is het gevoel niet wat iedereen dacht
mocht iemand zijn waarheid in pacht claimen.
Het verschil in appeltjes om te schillen
met een scalpel en een loep
om je wellicht niet te vertillen
aan het gewicht, de hersenpan met soep.
Linke soep... met zenuwen en gruwelen...
waarin het gevoel is als zout
in de pap om te beduwelen
wat niet echt gaat als hart in de fout...
Enige correctie kan geen kwaad
maar dit 'erfgoed' is uit den boze
is het soms domweg te laat
pluk je je dagen als plastic rozen.
In het kader van het licht
dat geworpen wordt als hoge ogen
wordt moeizaam/zinloos werkt verricht
voelt het leven als gelogen!
De waarheid zal het achterhalen
als je gram geen zeven maal zeven kilo wordt
kun je je zenuwen misschien stalen
als je niet alleen je hart uitstort.
Op de stortplaats van het collectief
geheugen dat wordt gerestaureerd
neem je 'n kapitalist ooit voor lief
als hij maar geen mens frustreert.
Zo wordt vandaag een leven benoemd
verdient het beestje een naam
als het voorbijkomt en zoemt
als geopend blik door een gesloten raam.
Oh land van honing en melk
wat is er toch in 'de keuken' gebeurd
drinken wij nog steeds uit de kelk
de geplukte dag die gifgroen kleurt.