NCPN-ers tijdens de 1 mei-demonstratie van 2017. (Foto: Manifest)
Deze keer weer een kort redactioneel. Op donderdag 26 oktober - vandaag dus - presenteert de nieuwe rechtse regering van VVD, CDA, D66 en ChristenUnie zich, na een formatieperiode van meer dan 200 dagen. De noodzaak van een coalitie van vier partijen door de toenemende versnippering van het Nederlandse politieke landschap lag daaraan ten grondslag. Gezien de krappe meerderheid van één zetel in de Tweede Kamer (met 'gegarandeerde' steun van het SGP - 3 zetels dus 79 stemmen) moest er heel wat worden geschoven om een werkbare aanpak mogelijk te maken.
Opvallend zijn de aangekondigde politieke koerswijzigingen (hervormingsvoorstellen). Meer geld voor defensie, uitkleden ontslagrecht, verminderen aftrek hypotheekrente, verlagen belastingen voor rijken en grote bedrijven. De nieuwe coalitieregering wenst ons ondanks alles in het regeerakkoord 'vertrouwen (te hebben) in de toekomst'. Dat moet ook wel omdat de uitvoering van veel plannen vooruit wordt geschoven en pas de komende jaren zal worden ingevoerd. Maar de plannen staan wél alvast zwart op wit. De toon is gezet, de richting bepaald. Er is inmiddels al wel zoveel duidelijk, en dat is niet verbazingwekkend, dat er weer een ruk naar rechts wordt gemaakt. De plannen zijn beter voor de (grote, internationaal opererende) ondernemers en de rijken en betekenen verdergaande afbraak voor de massa van de laagstbetaalden. De tweedeling zal aanzienlijk verder groeien.
Minder belastingen, dus meer winst voor het (grote!) bedrijfsleven, minder leefbaarheid voor de massa van de bevolking. Het gepraat over hogere koopkracht is een verkooptruc en wordt door onder andere een veel hogere btw afgekalfd. Dit wordt nog eens duidelijker als de blik wordt gericht op de onstabiele economische vooruitzichten. Overal wordt gesproken van een nieuwe terugval in de tijdelijke economische opleving. Intussen worden de verslechteringen op z'n Hollands (zeker nu koopman en dominee elkaar in de regering hebben gevonden) stap voor stap ingevoerd, met zo min mogelijk schokken. Verder doorgaan met uitkleden (hervormen wordt dat genoemd) van de arbeidsmarkt, het sociale zekerheidsstelsel en de pensioenen. Gelukkig is er al sprake van enig protest bij de FNV. We zullen er de komende periode in Manifest de nodige aandacht aan schenken.
Links is inmiddels zwak en verdeeld. Van die kant kan geen sterke oppositie verwacht worden, zeker zolang ook de vakbeweging nog op zoek is naar meer strijdbaarheid en een klassen-georiënteerde koers.
Binnenkort - op zaterdag 25 november is het plan - zullen we in het partijkantoor een bijeenkomst organiseren waarbij we zullen vieren dat de partij 25 jaar bestaat en dat een eeuw geleden getoond is dat een Socialistische Revolutie mogelijk is onder bepaalde voorwaarden. We gaan dan ook in op mogelijke stappen om de partij te versterken onder de huidige moeilijke maatschappelijke en politieke omstandigheden en bespreken wat te doen tegen de regeringsplannen.
De Amerikaanse maniakale president heeft zijn eigen lijstje van schurkenstaten opgesteld. Voorop de DVRK (Noord-Korea), dan Iran en Venezuela. De militairen lijken aan de macht in het Witte Huis. Maar zijn zij de machtigste fractie? Het militair-industriële complex wil overleven en de winsten nog meer verhogen, maar er spelen nog andere belangen. Er wordt weliswaar steeds vaker openlijk getwijfeld aan de de geestelijke vermogens van Trump, waarbij ook wordt gewezen op het gevaar van een Derde Wereldoorlog. Of dat door de heersende klasse in de VS wordt nagestreefd is niet duidelijk, maar hoe dan ook leven we in een wereld met groeiende spanningen, tegenstellingen en toenemende oorlogsdreiging.
We kunnen daarom niets anders doen dan doorgaan met onze strijd - hoe beperkt ook - tegen de dreigingen van het imperialisme-kapitalisme, het opkomende fascisme en de toenemende verrechtsing. Daarbij blijft de inzet barbarij of socialisme.
NCPN, CJB, Manifest en Voorwaarts gaan door op de ingeslagen weg. Deelname aan Wisefest (Luxemburg), Avante-festival (Portugal), Manifiesta (België) en KNE-festival (Griekenland) van kameraden van de NCPN en het CJB leverde weer de nodige inspiratie om door te gaan, ondanks het feit dat het knap lastig is om een communistische partij op te bouwen in een niet-revolutionaire periode.
Manifest prikt leugens door en biedt linkse en progressieve bewegingen, partijen en groeperingen een platform om het noodzakelijke tegengeluid te kunnen ventileren. Zonder een goed, praktisch, herkenbaar en uitvoerbaar links alternatief en toename van het verzet onder de bevolking zal er geen adequaat antwoord op de aanvallen van rechts kunnen worden ontwikkeld. Dat alternatief zal ook het socialisme als doel op de strijdagenda moeten plaatsen.
In deze krant zullen we weer een aantal belangwekkende achtergrondartikelen plaatsen. Onder meer: een 'feitenoverzicht van ambassade van Venezuela', een bespreking van 'het negentiende nationale partijcongres van de CPC' (Dirk Nimmegeers), 'een nieuw hoofdstuk in de ondergang van de VS' (Zoltan Zigedy) en 'populisme verhult neofascisme' (John Bellamy Foster).
Lees de krant of de website voor een beter inzicht in de veranderende mondiale, nationale en lokale krachtsverhoudingen, de voortwoekerende en zich verdiepende kapitalistische crisis én de theoretische en praktische antwoorden van de arbeidersklasse daarop. Lees de Waarheid in Manifest.
Manifest houdt u op de hoogte van de werkelijke ontwikkelingen in de wereld. Lees de Waarheid in Manifest! Niet alleen in de papieren Manifest, maar ook digitaal op de website (www.ncpn.nl).
Deze keer geen nieuwe artikelen op de website.
Manifest nr. 11/2017 verschijnt op donderdag 23-11-2017.