Bijdrage van Wil van der Klift aan viering 25 jaar NCPN en 100 jaar Oktoberrevolutie over ideologische randvoorwaarden voor het partijwerk
Kameraden en vrienden,
Honderd jaar geleden vond de succesvolle Russische Revolutie plaats... en nu verder NCPN en CJB!
Aris gaf ons een snelle, maar trefzekere schets van het ontstaan, de strijd en voorwaarden waaronder de Grote Oktoberrevolutie plaatsvond. Hij schetste ook de verworvenheden die de nieuwe bolsjewistische Sovjet-staat de bevolking bood en de belangrijke uitstraling die deze eerste poging om het socialisme op te bouwen had, in het land zélf en voor het grootste deel van de landen op deze wereld. Hij eindigde ermee enkele belangrijke politieke lessen te noemen voor onze strijd in het hier en nu.
Het bestaan van de NCPN is één van de resultaten van de Russische Revolutie. Tal van draden verbinden ons met het succes van die revolutie maar ook met de nederlagen nadien. De eerste overwinning was nog geen definitieve. Maar ondanks de schijnbaar onstuitbare groei van het kapitalisme wijst steeds meer op het ontstaan van de noodzakelijke voorwaarden voor nieuwe revoluties.
De nederlagen van een deel van de eerste golf van socialistische landen vond een oorzaak in blijvende scheve verdeling van materiële rijkdom op de wereld als gevolg van de imperialistische oorlogen en rooftochten. Koloniale en neokoloniale onderdrukking en plunderingen van bodemschatten, uitbuiting van bevolkingen en toe-eigening van markten, liggen nog steeds voor een groot deel aan de basis van het voortbestaan van de kapitalistische werelddominantie. Maar die heerschappij wankelt steeds meer, mede door het bestaan van een reeks landen, zoals China en Cuba, die succesvol experimenteren met eigen vormen van socialisme.
Communisten hechten grote waarde aan het omschrijven van het belang van de materiële voorwaarden voor de ontwikkelingen op de wereld. De maatschappelijke ontwikkelingen bepalen in laatste instantie het denken over die maatschappij. Maar op haar beurt veranderen de toepassingen van dat denken de werkelijkheid. Communisten weten dat subjectieve en objectieve factoren elkaar voortdurend wederzijds beïnvloeden. Het voert hier nu te ver om in detail op alle successen en nederlagen in te gaan. Maar één ding staat vast het gaat om 'work in progress' dat niet kan worden gestopt. We zullen doorgaan. De werkelijkheid dwingt ons ertoe.
Een belangrijke, zo niet doorslaggevende, reden voor de nederlagen kwam echter voort uit gebrekkige of onjuiste opvattingen over strategie, perspectief en aanpak. Tot verraad aan toe. Daardoor ontbraken vaak de noodzakelijke voorwaarden bij de leidingen van communistische partijen en bestuursorganen van socialistische staten. De massa's werden daardoor onjuist of onvoldoende voorgelicht, niet geïnspireerd en gemotiveerd, waardoor het noodzakelijke klassenbewustzijn niet voldoende aanwezig was. Er was te vaak sprake van verkeerde richtlijnen. Juist op dit vlak valt er nog veel te leren van de leiders van de Russische Revolutie. En met name van Lenin.
Alhoewel er sprake is van een ernstige en groeiende crisis in het kapitalisme ,in tegenstelling tot de 'mooi-weer'-verhalen die we dagelijks horen, zijn het nog grotendeels dezelfde paar machtige imperialistische landen van 100 jaar geleden die de mondiale scepter zwaaien. Maar boven en onder de oppervlakte groeit het verzet tegen hun wurgende dominantie. We leven nu inde westerse kapitalistische landen onder niet-revolutionaire omstandigheden. Dat vraagt om een specifieke aanpak van communistische partijen die aanzienlijk afwijkt van de omstandigheden honderd jaar geleden.
Ondanks aanzienlijke en snel groeiende maatschappelijke tegenstellingen valt er voor veel mensen in ons land nog een fatsoenlijk bestaan op te bouwen. Er is eigenlijk vooral sprake van een geweldig omvangrijke en continue afbraak van de verworven rechten, door harde klassenstrijd eerder verworven door de arbeidersklasse. Het bestaan van veel socialistische landen hielp de toenmalige arbeidersklasse bovendien aanzienlijk bij zijn strijd.
Stilzitten is er dus niet bij: er moet gewerkt worden als altijd. Maar overhaasten kan en moet ook niet. Zonder onderzoek te doen, alleen maar vrome wensen uitspreken en illusies verkondigen is uit den boze. Sprookjes kun je niet eten. Hoop doet leven en geeft soms ook moed om door te gaan, maar alleen inzicht in de werkelijke omstandigheden biedt het materiaal voor juiste inzichten en succesvolle acties. Elke theorie moet voortdurend worden getoetst aan de veranderende werkelijkheid. De wisselwerking tussen theorie en praktijk moet voortdurend plaatsvinden, anders dreigen loos actionisme of droog intellectualisme.
Alleen geduldig, planmatig en methodisch doorgaan met de opbouw van partij, krant en jongerenbeweging én het doorgronden van de werkelijke ontwikkelingen zullen ertoe leiden dat op termijn een succesvolle revolutionaire strijd kan worden gevoerd. En dat alleen wanneer het geduld van de bevolking op is en de bereidheid aanwezig is om voor verbeteringen daadwerkelijk te knokken tegen de talloze vazallen van het kapitalisme.
Die planmatige aanpak, gepaard gaande met een grondig scholing, zal de komende periode in en door de partij sterker ter hand moeten worden genomen. Daarbij helpen ons de ervaringen en kennis die we elders opdoen. Zoals het uitwisselen en verder ontwikkelen van standpunten in de samenwerking van de vier communistische partijen PVDA-B, KPL, DKP en NCPN. Die ervaringen zullen we meer in de partij moeten brengen. Nog veel te weinig kameraden zijn er deelgenoot van. De opbouw van het nieuwe Internationaal Bureau zal ons daarbij zeker helpen.
Het boek 'De Partij van de Revolutie' van onze Belgische kameraden dat onder leiding van Ludo Martens tot stand kwam, kan daarbij een belangrijk handvat zijn en ons helpen de opbouw van onze partij planmatiger en systematischer ter hand te nemen.
Niet met de bedoeling om de politiek van de PVDA te volgen of te kopiëren, maar wel omdat er een belangwekkende analyse aan ten grondslag ligt over de huidige stand van zaken binnen de arbeidersklasse in veel westerse landen. Gelijk hebben wil nog niet zeggen gelijk krijgen! Daar moet nog heel wat voor worden gedaan. Zonder goede argumenten, geduld en begrip en zonder het ontwikkelen van 'opstapplaatsen', ontmoetingsplekken en groeimodellen zal het niet gaan.
Kopiëren van activiteiten van andere communistische partijen is onjuist en leidt tot niets omdat de verschillende landen andere omstandigheden kennen en een eigen weg naar het socialisme moeten volgen. Van elkaar leren kan wel - sterker nog - moet ook, omdat alle afzonderlijke partijen stukjes van de puzzel vinden die eenmaal bij elkaar gebracht, zullen leiden tot een gezamenlijk onoverwinnelijk wapen om de klassenvijand te verslaan en de volgende succesvolle socialistische revoluties te kunnen organiseren.
Al 25 jaar bestaat de NCPN en krijgt steeds meer het gelijk aan haar kant. Zolang het kapitalisme in ons land blijft bestaan is er gewoon ook een communistische partij nodig. Punt uit. Velen verklaarden ons 25 jaar geleden voor achterhaald en niet van deze wereld. De tijd staat daarbij steeds duidelijker aan onze kant, nu de verschillende kapitaalsgroepen onderling steeds vaker met elkaar slaags raken. We krijgen in groeiende mate het gelijk aan onze kant door de werkelijke ontwikkelingen.
We zullen het blijven duidelijk maken in dit polderland: Er zijn een communistische partij en een communistische jongerenbeweging in dit land, die blijven en groeien. Steeds meer jongeren zien in dat er bij NCPN en CJB precies dat te halen valt wat ze zoeken en elders missen en zij merken bovendien dat hun inbreng zeer wordt gewaardeerd. Jong en oud werken aan het smeden van steeds grotere eenheid. Zij vullen elkaar aan en zoeken naar vruchtbare wegen van wederzijdse beïnvloeding.
De NCPN en de CJB verzetten zich tegen toenemend racisme en opkomend fascisme. In onze partij horen ook werkers met een buitenlandse achtergrond gewoon thuis. We zullen ons bij de opbouw van onze partij en de versterking van de CJB niet laten storen door links radicalisme en rechts opportunisme. We gaan onverstoorbaar en planmatig door en zullen ons richten op heden en toekomst. Op het behoud van sociale verworvenheden evenzeer als het oogsten voor de arbeidersklasse van de voordelen die robotisering, automatisering en digitalisering de mensheid kunnen brengen. De NCPN heeft inmiddels al een respectabele leeftijd. Maar wat valt op? Naarmate de partij ouder werd, wordt zij juist jonger! De toestroom van jongeren maakt haar dynamischer en meer van deze tijd. Op naar de volgende 25 jaar.
Leve de Grote Russische Revolutie, leve de Cubaanse Revolutie, leve NCPN en CJB. Leve het socialisme.
De NCPN spreekt haar dank uit voor de aanwezigheid en bijdrage van de eerste secretaris van de Cubaanse ambassade Suséllys Pérez Mesa. Cuba, het eiland waar al meer dan 50 jaar, tot voor kort onder leiding van Fidel en nu van Raúl Castro, dag in dag uit vorm wordt gegeven aan de verbetering en voortzetting van de Socialistische Revolutie - onder de rook van het imperialistische 'beest' dat niets nalaat om de revolutie te smoren - geeft ons inspiratie om in ons eigen land door te gaan, te blijven vechten tegen onderdrukking en onrecht. Wij zullen alles doen wat in ons vermogen ligt om Cuba te blijven steunen tegen de hernieuwde aanvallen van de VS, nu onder leiding van de levensgevaarlijk president Trump. Al vele jaren hebben regering en bevolking van Cuba de volledige steun van onze partij. Venceremos. Wij vragen jullie nu om 1 minuut stilte ter nagedachtenis aan kameraad Fidel Castro die een jaar geleden overleed maar voortleeft in onze harten en gedachten.