Op 30 mei jl. vond een stakingsbijeenkomst plaats van het basisonderwijs in Deventer. Er waren 4000 strijdbare stakers. Corry Westgeest, voorzitter NCPN-Twente overhandigde een solidariteitsverklaring aan de organisatie. (Foto: Manifest/CW)
De pogingen van Amerika om zijn mondiale dominantie te handhaven en waar mogelijk te versterken staan nog steeds centraal als we de kapitalistische globalisering willen begrijpen. Die Amerikaanse macht brokkelde gestaag af. De energie-afhankelijkheid van de VS bepaalde de speelruimte met betrekking tot het politieke (en militaire) optreden van de VS. Eerst een deal met Iran toen dat er toe deed vanuit het perspectief van het hebben van de beschikking over olie en gas. Nu De VS de schalie-oorlog voorlopig hebben gewonnen verandert hun houding tot andere olielanden drastisch. 'Vriend' Saoedi-Arabië wordt even hard aangepakt als Venezuela en nu waarschijnlijk ook Iran. Een kat in het nauw maakt rare, maar vooral gevaarlijke sprongen om uit de nesten te raken. Inmiddels gaat het nog steeds om winsthonger en monopoliebelangen, die echter onderhevig zijn aan een concurrentiestrijd op leven en dood, ook en met name onder kapitalisten. Daaraan is in ieder geval de afgelopen periode niets veranderd. Dat bepaalt nog steeds in hoofdlijnen de huidige mondiale, nationale en veelal ook lokale politiek.
Zal de toenadering tussen de DVRK en Zuid-Korea worden voortgezet? Zal de Zuid-Koreaanse president stand weten te houden tegen de druk uit Washington? Zullen de VS tijdens de bijeenkomst op 12 juni met constructieve voorstellen komen of de besprekingen alsnog laten klappen? Er zijn belangrijke stappen gezet. Het is van groot belang voor de wereldvrede dat in Azië de rol van de VS wordt verkleind en die van China wordt vergroot. Die ontwikkeling zal niet zonder slag of stoot gaan.
De raketaanval tegen Syrië werd door veel mensen verafschuwd. Een politiek armoedig, maar levensgevaarlijke militaire en volstrekt verwerpelijke actie. Intussen gaat de bevrijding van Syrië gestaag door en blijkt steeds meer wie en wat de zogenaamde rebellen eigenlijk waren. Moslimfundamentalisten die door hun optreden de westerse belangen in het Midden-Oosten dienden. Het geweld tegen Palestijnen die opkomen voor hun rechten heeft weer eens geleid tot tientallen doden en gewonden. De huidige regering in Israël is en blijft oorlogszuchtig en een bron van gevaar voor het leven en welzijn van de Palestijnen en de omringende Arabische landen. De expansiepolitiek van Israël, van landjepik en regionale politiemacht, wordt van harte gesteund door grote delen van het Amerikaanse kapitaal en nu ook direct middels Jared Kushner, de schoonzoon van Trump. De verhuizing van de ambassade van de VS naar Jeruzalem is een giftig teken van die innige band.
In (en buiten) Turkije doet Sultan Erdogan er alles aan om de verkiezingen van 24 juni a.s. te winnen. De Turkse Communistische Partij (TKP) is per decreet uitgesloten van deelname aan die verkiezingen. De partij roept op niet in de val te trappen van een keuze tussen de ene of de andere kapitalistische politieke groepering. De TKP doet mee met het platform van onafhankelijke kandidaten onder het motto "Deze Sociale Orde moet Veranderd worden". De TKP blijft streven naar een socialistische maatschappij.
Het besluit van de VS op 8 mei jl. om het nucleaire akkoord met Iran op te zeggen, ondanks het feit dat de Iraanse regering zich aan het akkoord heeft gehouden, is tekenend voor de nieuwe politieke realiteit die de Amerikaanse machthebbers voor ogen staat: levensgevaarlijk en het verstoort het toch al wankele politieke evenwicht in het gebied ten gunste van Saoedi-Arabië en Israël. Terecht geeft de EU zich (nog) niet over aan de dictaten uit de VS, die gestapeld moeten worden op de recente handelsmaatregelen. Het is van hetzelfde laken een pak. America first en 'vriend' en vijand kunnen de pot op. Het wordt voor de Europese 'vrienden' van de VS de komende tijd wennen aan deze nieuwe realiteit. Communistische partijen uit de hele wereld,waaronder de NCPN, hebben het besluit van de VS afgewezen en wijzen elk militair ingrijpen in, en economische sancties tegen, Iran ten stelligste af.
Het militaire, economische en politieke optreden van de westerse mogendheden blijft - overal in de wereld - eenzijdig gericht op het behoud en de uitbreiding van hun economische belangen. Het criminaliseren van Rusland en Poetin gaat onverminderd door. Daarin speelt het Nederlandse Madurodam zijn eigen Calimero-rol, vooral bedoeld voor het publiek van het eigen binnenlandse politieke theater.
De VS trachten hun invloed ook in Latijns-Amerika te herwinnen. Naast de voortdurende aanvallen op de Bolivariaanse Republiek Venezuela wordt nu ook het vizier gericht op Nicaragua. Intussen won president Nicolás Maduro de presidentsverkiezingen, zoals te verwachten was gezien zijn grote steuun onder de meerderheid van de bevolking in Venezuela.
Soms gaat het in kapitalistische kringen ineens helemaal fout. In Spanje struikelde de regering van Mariano Rajoy over de berg criminaliteit binnen regeringspartij Partido Popular. De sociaaldemocraat Pedro Sánchez, leider van de sociaaldemocratische partij PSOE, neemt het roer tijdelijk over. De communistische partij PCPE kwam onmiddellijk met een juiste verklaring: pas op, het maakt niet uit of je door de hond of de kat wordt gebeten. Ook stelde de PCPE terecht dat Podemos getoond heeft volledig onder controle te staan van de PSOE. De nieuwe en oude sociaaldemocratie spelen hetzelfde politieke spel. Ook deze regering dient dezelfde klassenbelangen en dat zijn niet de belangen van de massa van de Spaanse bevolking. De PCPE roept op te blijven vechten tegen de uitbuiting en voor versterking van de macht van de werkende bevolking.
In Italië proberen populistische partijen de macht over te nemen van de gevestigde orde. Zij krijgen de kans dat in de praktijk te tonen nadat duidelijk werd dat zij trouw lid van de EU blijven en de werkelijke machthebbers toonden wie in Italië en Europa nog steeds feitelijk de baas zijn. De Italiaanse bevolking is echter op zoek naar werkelijke verbeteringen van de bestaansvoorwaarden. Het is ijdele hoop dat deze regering die in vervulling zal laten gaan. Maar intussen gist het op meerdere plekken in Italië en elders in Europa. Nog niet echt gevaarlijk voor de elite, maar stap voor stap verslechtert het klimaat voor de huidige heersende klasse, letterlijk en figuurlijk. De voorwaarden voor georganiseerd links verzet groeien.
Het kapitaal verkeert in crisis en tracht te overleven door de uitbuitingsgraad steeds verder te verdiepen volgens de plannen in de Lissabon-agenda van 2000 en de Maastrichtse afspraken die daaraan voorafgingen. Die (kapitalistische/neoliberale) plannen worden overal in de EU, waar de mogelijkheden het grootst zijn, systematisch uitgerold. Stap voor stap. Jammer genoeg trapt een aanzienlijk deel van de bevolking nog steeds in de leugens van het kleine en grote kapitaal dat middels optredens in alle media en beïnvloeding in het onderwijs dag in, dag uit het denken van de bevolking in zijn voordeel tracht om te vormen.
Na de geslaagde coup tegen de landen van het reëel bestaande socialisme wordt nu - enigszins vertraagd - geoogst door het kapitaal. De kapitalistische agenda is dominant en wordt uitgerold, het verzet van de georganiseerde arbeidersklasse is nog te zwak en versnipperd. De vraag is of het huidige FNV-offensief kan standhouden. Aan de basis groeit het verzet in veel sectoren, die elkaar ook steeds beter weten te vinden bij de opbouw van een gezamenlijk front. Het voorbeeld van de pensioendemonstratie - deels in destromende regen - op donderdag 31 juli jl. is daarvan een goed voorbeeld. Zal de reformistische top met de basis meegaan of worden achter gesloten deuren alweer plannetjes gesmeed met de VNO-NCW en de regering. De heersende klasse is doodsbenauwd voor het georganiseerd verzet van de arbeidersklasse. Het kapitalisme slaagt er weliswaar nog steeds in om die klasse uit elkaar te spelen, maar er ontstaan steeds meer scheuren. De klassenstrijd neemt toe en wordt feller en zichtbaarder. Welke rol zal de vakbeweging spelen in de opkomende strijd? Voortzetting van de rol van olielieden van het systeem of wordt er zand in de raderen van de instituties van grootkapitaal en rijken geworpen?
NCPN, CJB, Manifest en Voorwaarts gaan door op de ingeslagen weg. Het communisme is een wereldbeweging en uiteindelijk niet met valse argumenten en politieke en militaire machtsmiddelen te stoppen. NCPN en CJB zijn actief onderdeel van die wereldbeweging. In alle landen bestaan afdelingen van de wereldwijde beweging van communisten. NCPN en CJB zijn daarvan een gekend onderdeel. Tijdelijke terugslagen worden gezamenlijk overwonnen. Je kunt feiten proberen te verdraaien, maar de werkelijkheid is altijd sterker en overtuigender. Studie en scholing zijn daarbij vereist. Elk links alternatief zal het socialisme als doel hoog op de strijdagenda moeten plaatsen. Revolutionair geduld, doorzettingsvermogen en werken aan eenheid moeten de leidraad zijn. De hoofdtaak is de organisatorische en ideologische heropbouw van het communisme. In het jaar dat we de geboorte van Marx, 200 jaar geleden, vieren, wordt zijn gelijk steeds meer aangetoond. Overal op de wereld komen mensen in opstand, precies zoals Marx voorspelde.
In deze krant en op de website zullen we weer een aantal belangwekkende achtergrondartikelen plaatsen. Nieuwe verhoudingen in energie-industrie, Zoltan Zigedy en illusies over loon naar werken aan diggelen, Eoghan O'Neill.
Lees de krant of de website voor een beter inzicht in de veranderende mondiale, nationale en lokale krachtsverhoudingen, de voortwoekerende en zich verdiepende kapitalistische crisis én de theoretische en praktische antwoorden van de arbeidersklasse daarop. Lees de Waarheid in Manifest.
Manifest houdt u op de hoogte van de werkelijke ontwikkelingen in de wereld. Lees de Waarheid in Manifest! Niet alleen in de papieren Manifest, maar ook digitaal op de website (www.ncpn.nl).
Deze keer geen artikel op de website.
Manifest nr. 06/2018 verschijnt op donderdag 5 juli 2018.
Rol van de krant en partij onmisbaarIn deze krant en op de website www.ncpn.nl wordt uitvoerig stilgestaan bij de ontwikkelingen in de wereld, hun onderlinge samenhang en wederzijdse beïnvloeding. De informatie die we verschaffen staat principieel haaks op het nieuws van de eengemaakte burgerlijke media, die met enkele varianten dezelfde prokapitalistische verdraaiing van de werkelijkheid weergeven. Het belangrijkste doel daarbij is om het socialistische alternatief in een kwaad daglicht te stellen. Dat kan omdat de meerderheid van de bevolking geen moeilijke, ingewikkelde vraagstukken wil of kan aanpakken. Na een dag hard werken is er 's avonds vaak geen puf meer om zware kost te verorberen. Daarnaast wordt door de massamedia geprobeerd om de ingewikkelde werkelijkheid in hapklare voorbewerkte en snel te verteren brokken aan te bieden. Alhoewel op korte termijn doelmatig en succesvol, is dit toch een schromelijke onderschatting van het vermogen tot doorzien van de werkelijkheid van de arbeidersklasse. Steeds meer mensen gaan zich afvragen wat de oorzaken zijn van de snelle achteruitgang van levenspeil, de afbraak van democratie, cultuur en menselijke waarden. Uiteindelijk zijn mensen niet bij voortduring in de maling te nemen. Zolang mensen zich nog spiegelen aan het leed elders in de wereld en de huidige situatie vergelijken met de zware tijden van vroeger zal het zoeken naar de waarheid en de werkelijke achtergronden nog maar mondjesmaat gebeuren. Zeker in Nederland, één van de rijkste landen op de wereld. Het kapitalisme mag - binnen zekere grenzen - dan zijn gang blijven gaan. Maar de electorale afgang van de PvdA en de groei van extreem-rechtse, nationalistische en populistische partijen duiden op toenemende onrust, teleurstelling en verzet bij steeds grotere groepen mensen in de samenleving. Uiteindelijk gelden de wetten van de realiteit en niet de verdoezelende verhalen van de rechtse media, in dienst van het (groot)kapitaal. De informatie die Manifest levert en die tracht dicht bij de werkelijke ontwikkelingen te blijven, druppelt uiteraard maar mondjesmaat door. Maar alle beetjes helpen. De politieke verhoudingen in ons land en elders op de wereld verschuiven steeds meer richting verzet, revolte en revolutie. Maatschappelijke en politieke omstandigheden bestaan niet voor eeuwig! De honger naar realistisch, begrijpelijk en verklarend nieuws neemt toe. Marx krijgt steeds meer gelijk. Voor NCPN en Manifest ligt een grote berg taken te wachten. Steeds meer politiek bewuste jongeren strijden met ons mee. Dat is een enorme stap voorwaarts. Partij en krant staan midden in de hedendaagse ontwikkelingen. Rechts opportunisme, links radicalisme en versnippering liggen daarbij op de loer. Het zoeken blijft naar een evenwichtige, uitvoerbare politiek. Het gebruikmaken van onze sterke kanten en begrijpen en rekening houden met onze zwakke kanten is daarbij essentieel. Onze kracht ligt in de politiek-ideologische kennis en het streven naar organisatorische en ideologische eenheid. De eenheid tussen de marxistisch-leninistische inzichten, positie en methode biedt - mits dialectisch toegepast - een uiterst waardevol instrument om de veranderende werkelijkheid te begrijpen en te veranderen. Of in gewoon Nederlands: NCPN en Manifest zijn als geen andere partij en krant in dit land in staat om uitleg te geven aan de verwarrende ontwikkelingen in de wereld en voorstellen te doen tot vernieuwing, verbetering en behoud van verworvenheden. Een steeds groter deel van de bevolking, nationaal en wereldwijd, is op zoek naar echte, steekhoudende verklaringen voor de ontwikkelingen, nu er een einde komt aan de 'Amerikaanse eeuw' en het kapitalistisme in crisis verkeert, zeker nu het Amerikaanse kapitaal wanhopig probeert zijn dominantie te herstellen en behouden door ongebreideld machtsvertoon. De communistische wereldbeweging is steeds op zoek naar nieuwe wegen en balansen, die samenhangen met de veranderende werkelijkheid. Er wordt mondiaal gezocht naar effectieve antwoorden op de kapitalistische crisis en wegen naar het socialisme. Zo'n zoektocht leidt altijd noodzakelijk en onmisbaar tot discussies. Daarbij de eenheid en machtsvorming in het oog houden is dan een vereiste. Eenheid is dringend nodig, maar nooit ten koste van de principile uitgangspunten. De dialectische eenheid tussen principiële standvastigheid en tactische souplesse is één van de moeilijkste uitdagingen, zoals we zien bij het optreden van de op het pluche gerichte realo's in de SP en al veel eerder bij het optreden van de traditionele sociaaldemocratische partij. Er ligt een lange weg vol hobbels en kuilen voor ons, maar met ons kompas geldt: de toekomst is aan de arbeidersklasse. Het verrotte kapitaal wordt steeds minder in staat te overleven. Leve het socialisme, het enige humane antwoord op de uitdagingen die moeten worden overwonnen. |