'America First' leidt tot een opvallende omslag in tal van internationale betrekkingen die vanaf de Tweede Wereldoorlog in zekere mate stabiel en voorspelbaar waren. Na de schok van het wegvallen van de Sovjet-Unie volgt nu de schok van het omvormen van de onderlinge kapitalistische betrekkingen. Dat gaat ver, tot diep in de EU bijvoorbeeld, waar de tamelijk stabiele onderlinge verhoudingen nu ook drastisch door elkaar worden geschud. We maken een mondiale kentering mee, waarbij alle 'vertrouwde' uitgangspunten opnieuw worden getest. Ook de mondiale dominantie van bedrijven en staten wordt opnieuw vormgegeven. Dat is bijvoorbeeld goed te zien aan het 'verval' van General Electric, de maakindustrie is niet meer de drijvende kracht achter de economie. De kapitalistische globalisering oude stijl wordt omgevormd tot een slagveld waar ook nieuwe partners zich roeren. Het is niet voor niets dat de VS zich direct en indirect vooral zorgen maken over de groeiende Chinese macht. De Amerikaanse en Europese politiek-economische macht brokkelt gestaag af.
Sultan Erdogan heeft weer meer ruimte gekregen om zijn expansieve plannen vorm te geven. Maar de binnenlandse tegenstellingen groeien. Dat veel plannen van de Turkse oppositie gestoeld zijn op illusies is daarbij alleen in het voordeel van de Sultan. Onze zusterpartij TKP begrijpt dat de veranderingen uit de bevolking zelf moeten komen en ook dat vraagt om een heldere op eenheid gerichte linkse politiek. Dat vraagt om gestage strijd en politiek geduld. De TKP werkt aan een links platform gericht tegen de huidige maatschappelijke orde. De TKP blijft streven naar een socialistische maatschappij.
Het militaire, economische en politieke optreden van de westerse mogendheden blijft - overal in de wereld - eenzijdig gericht op het behoud en de uitbreiding van de eigen politieke en economische belangen. Het criminaliseren van Rusland en Poetin gaat onverminderd door. De tweeslachtige houding t.o.v. China is kenmerkend voor de huidige situatie. De EU hoopt, zonder al teveel gedoe met de VS, zoveel mogelijk winst te behalen uit samenwerking met China. Het internationale schaakspel wordt in volle hevigheid gespeeld.
In Italië namen populistische partijen de parlementaire politieke macht over. Zij krijgen de kans in de praktijk te tonen wat ze waard zijn. Hun optreden in de EU is van meet af aan goed zichtbaar. Omdat zij echter gewoon onderdeel zijn van het kapitalistische spel binnen het kapitalistische raamwerk zullen wezenlijke veranderingen uitblijven en gloort aan het einde van de rit weer een andere regering. Niets nieuws onder de kapitalistische zon? Of toch ook hier een breuk met het 'vanzelfsprekende' verleden? Als zelfs Madeleine Albright waarschuwt voor een nieuwe golf van opkomend fascisme is er wel wat aan de hand in de kringen van de gevestigde macht en orde. De voorwaarden voor georganiseerd links verzet groeien ondanks de successen van populistische en nationalistische stromingen. Dat is de dialectiek van het leven. Hoe klein soms, hoe zwak wellicht nu is het zaak om radicaal links, de socialisten en communisten, te steunen en de vertegenwoordigers van allerlei derde wegen te ontmaskeren als laffe hervormers die successen denken te kunnen behalen binnen de huidige kapitalistische maatschappelijke orde. Dromers!
Het kapitaal loopt tegen de gevolgen van de fundamentele tekortkomingen aan, de volgende crisis komt eraan. Ondernemers, groot en klein, maar onderling concurrerend, trachten te overleven door de uitbuitingsgraad steeds verder te verdiepen volgens de plannen in de Lissabon-agenda van 2000 en de Maastrichtse afspraken die daaraan voorafgingen. De economische groei is alweer over de top en op weg naar een nieuw dal. Die (kapitalistische/neoliberale) plannen worden overal in de EU, waar de mogelijkheden het grootst zijn, systematisch uitgerold. Stap voor stap. Jammer genoeg trapt een aanzienlijk deel van de bevolking nog steeds in de leugens van het kleine en grote kapitaal dat middels optredens in alle media en beïnvloeding in het onderwijs dag in, dag uit het denken van de bevolking in zijn voordeel tracht om te vormen. De kapitalistische agenda is nog dominant en wordt gestaag verder uitgerold. Dat gaat gepaard met criminele handelingen, zoals de lozingen van GenX door Chemours in Dordrecht, de aardgasboeven, Shell en Exxon in Groningen en met andere leugens, bedrog en geknoei met data. Dat versterkt de weerzin onder steeds bredere lagen van de bevolking.
De huidige ontwikkelingen kunnen alleen worden gestopt door strijd aan de basis, in buurten en bedrijven, door klassenstrijd. Het verzet van de georganiseerde arbeidersklasse is echter nog te zwak, versnipperd en onvoldoende gecoördineerd. Aan de basis groeit echter het verzet in veel sectoren, die elkaar ook steeds beter weten te vinden bij de opbouw van een gezamenlijk front. Zal de reformistische top van de vakbeweging met de basis meegaan, of worden achter gesloten deuren alweer plannetjes gesmeed met de VNO-NCW en de regering? De heersende klasse is doodsbenauwd voor het georganiseerd verzet van de arbeidersklasse. Het kapitalisme slaagt er weliswaar nog steeds in om die klasse uit elkaar te spelen, maar er ontstaan steeds meer scheuren. De klassenstrijd neemt toe en wordt feller en zichtbaarder. Welke rol zal de vakbeweging spelen in de opkomende strijd? Voortzetting van de rol van olielieden van het systeem, of wordt er zand in de raderen van de instituties van grootkapitaal en rijken geworpen?
NCPN, CJB, Manifest en Voorwaarts gaan door op de ingeslagen weg. Het communisme is een wereldbeweging en uiteindelijk niet met valse argumenten en politieke en militaire machtsmiddelen te stoppen. NCPN en CJB zijn actief onderdeel van die wereldbeweging. In alle landen bestaan afdelingen van de wereldwijde beweging van communisten. NCPN en CJB zijn daarvan een gekend onderdeel. Tijdelijke terugslagen worden gezamenlijk overwonnen. Je kunt feiten proberen te verdraaien, maar de werkelijkheid is altijd sterker en overtuigender. Studie en scholing zijn daarbij vereist. Elk links alternatief zal het socialisme als doel hoog op de strijdagenda moeten plaatsen. Revolutionair geduld, doorzettingsvermogen en werken aan eenheid moeten de leidraad zijn. De hoofdtaak is de organisatorische en ideologische heropbouw van het communisme. In het jaar dat we de geboorte van Marx, 200 jaar geleden, vieren, wordt zijn gelijk steeds meer aangetoond. Overal op de wereld komen mensen in opstand, precies zoals Marx voorspelde.
In deze krant en op de website zullen we - naast de gebruikelijke praktischere artikelen - weer een aantal belangwekkende achtergrondartikelen plaatsen. 'Heeft de sociaaldemocratie nog toekomst'?, Zoltan Zigedy (Greg Godels) en 'De arbeidersklasse en de strijd voor welzijn', David Matthews.
Lees de krant of de website voor een beter inzicht in de veranderende mondiale, nationale en lokale krachtsverhoudingen, de voortwoekerende en zich verdiepende kapitalistische crisis én de theoretische en praktische antwoorden van de arbeidersklasse daarop. Lees de Waarheid in Manifest.
Manifest houdt u op de hoogte van de werkelijke ontwikkelingen in de wereld. Lees de Waarheid in Manifest! Niet alleen in de papieren Manifest, maar ook digitaal op de website (www.ncpn.nl).
Deze keer geen artikel op de website.
Manifest nr. 07/2018 verschijnt op donderdag 30 augustus 2018.
De redactie van Manifest wenst alle lezers een ontspannende, inspirerende en leerzame vakantie toe.