Na de lange hete zomer zijn we weer beland in 'normaler' weer: regen en wind. Of er ook een stormachtige herfst komt in Nederland valt te betwijfelen. De Nederlandse politiek wordt gekenmerkt door zoetsappig optimisme. De huidige wankele coalitie is gebaat bij politieke rust. Gezellig op het terras van het Catshuis in hemdsmouwen keuvelen moet de schone schijn accentueren. Stef Blok heeft zich een beetje versproken en de dividendbelasting is niet fraai maar moet nu eenmaal. Wel of niet inenten is zeker een belangrijk onderwerp, maar zou niet al het politiek nieuws moeten betreffen.
Een gemiddeld huishouden gaat in Nederland vanaf 2019 ongeveer 300 euro meer betalen aan btw. Wereldwijd groeit de schuldenberg naar het recordniveau van 237.200 miljard dollar. Dat is ruim drie keer zoveel als de wereld in een jaar produceert. De gevolgen blijven nog enigszins onder de radar, maar de eerste barsten en scheuren vertonen zich al. De gevolgen van de groeiende handelsoorlogen en de Brexit worden terecht zeer negatief ingeschat. Al die ontwikkelingen stoppen niet aan de Nederlandse grens.
Het is al met al niet verbazingwekkend dat een groeiend aantal mensen zich zorgen maakt over de toekomst, ondanks alle mooie praatjes over een opverende economie. Die veert op voor het grootkapitaal, voor de rijken en multinationals. Niet voor het MKB, niet voor de uitkeringsgerechtigden en niet voor de werkenden. Het is ook niet vreemd dat er gezocht wordt naar politieke alternatieven. De elitaire burgerlijke partijen hebben steeds minder te bieden. Daarom wordt er luidruchtig gekeken naar allerlei linkse alternatieven voor de sociaaldemocratie die ineenschrompelt. Die alternatieven worden grotendeels gezocht bij initiatieven die afstand nemen van het verwerpelijke neoliberalisme, maar blijven allemaal keurig binnen het kapitalistisch systeem opereren. Links zou op zoek zijn naar een 'verhaal' waarmee de onrust in de politiek kan worden beteugeld en beheerst. Links mag daarbij natuurlijk niet op het idee komen dat we van het verrotte kapitalistisch systeem af moeten. Oppoetsen helpt niet. Het merendeel van de oplossingen die modern links aandraagt is een variant van wat we kennen als Derde Weg. Maar de koers verlegt zich steeds meer naar radicale oplossingen. Het politieke debat polariseert zich. De golf van verrechtsing die in de media wordt getoond vraagt bij veel denkende mensen om tegenwicht. Ook NCPN en CJB merken dat.
Op 5 juli jl. plaatst De Groene Amsterdammer een opbouwend interview in het kader van de tweehonderdste geboortedag van Marx. Marx blijkt weer eens terug te zijn. Hij was weliswaar nooit weg, maar je moet hem wel kunnen vinden. Voor NCPN en CJB niet zo'n moeilijke zoektocht maar nog lang niet gebruikelijk in ons land. Maar toch. De Stentor in Overijssel/Gelderland vond plotseling de weg naar de kameraden van de nieuwe afdeling IJsselstreek die aangaven in 2022 in Deventer aan de gemeenteraadsverkiezingen te willen gaan deelnemen. Resultaat: positieve radio- en kranteninterviews. Bij het zoeken naar linkse antwoorden wordt weer gekeken naar die vermaledijde communisten. Vooral de groei van het aantal jongeren dat zich bezighoudt met de marxistisch-leninistische theorie en de praktijk van de dagelijkse strijd van communisten verbaast delen van de burgerlijke media. Maar het gaat om onvermijdelijke ontwikkelingen, ondanks anticommunisme, cynisme en kansloosheid. Het gaat bij die ontwikkelingen zeker niet alleen over verbetering van de welvaart, maar zeker ook over het opkomen voor idealen en de noodzaak van gemeenschapszin en solidariteit. De afschuwelijke afbraak van het milieu en de klimatologische gevolgen van de kapitalistische winsthonger stuit mensen terecht steeds meer tegen de borst. Steeds meer mensen lopen tegen de grenzen van het kapitalistisch individualisme aan en begrijpen de noodzaak en vanzelfsprekendheid van gemeenschappelijkheid en eenheid in verscheidenheid. Dat is zeker ook het resultaat van de vorm die het kapitalisme op dit moment op de wereld aanneemt.
'America First' leidt niet alleen tot een opvallende omslag in tal van internationale politieke, economische en militaire betrekkingen, die vanaf de Tweede Wereldoorlog in zekere mate stabiel en voorspelbaar waren. De mondiale kracht van de socialistische staten zorgde voor een betrekkelijke zekerheid die het mogelijk maakte plannen te maken voor een toekomst voor de mensen zelf en hun kinderen. Nu neemt onzekerheid toe. Na de schok van het wegvallen van de Sovjet-Unie volgt nu de schok van het omvormen van de onderlinge kapitalistische betrekkingen. Vriend en vijand zijn niet meer duidelijk te onderscheiden. Onzekerheid is troef. Angst leidt tot het zoeken naar nieuwe oplossingen. Heel wat mensen herinneren zich weer de betrouwbaarheid van communisten en stoffen de medialeugens af.
Zelfs in de EU worden de tamelijk stabiele onderlinge verhoudingen nu ook drastisch door elkaar geschud. We maken mondiaal op veel plaatsen kenteringen mee, waarbij alle 'vertrouwde' uitgangspunten opnieuw moeten worden getest. President en alleenheerser Erdogan loopt op tegen zwaar financieel en economisch weer. De toegenomen ruimte die hij in Turkije kreeg voor zíjn droom van een nieuw sultanaat botsen steeds meer met de expansieve plannen van andere kapitalistische potentaten. Brexit, de nieuwe Italiaanse politieke verhoudingen en de ontwikkelingen in Oost-Europa leveren stof voor nieuwe verwarring en tegenstellingen.
Het militair, economisch en politiek optreden van de westerse mogendheden blijft - overal in de wereld - eenzijdig gericht op het behoud en de uitbreiding van de eigen politieke en economische belangen. Het criminaliseren van de regeringen van Rusland, Iran, Syrië, de DVRK, Venezuela, Nicaragua, Cuba en nog tal van andere landen die een autonome politiek willen voeren neemt zelfs toe. Tegelijkertijd worden autoritaire en militaristische vriendjes als Colombia, Saoedi-Arabië, Israël, om er maar een paar te noemen, financieel, economisch en militair gesteund. De tweeslachtige houding t.o.v. China is kenmerkend voor de huidige situatie. Het internationaal politiek kapitalistisch schaakspel wordt in volle hevigheid gespeeld en wordt steeds gevaarlijker. Een nieuwe golf van opkomend fascisme bedreigt zelfs de gevestigde macht en orde.
De voorwaarden voor georganiseerd links verzet groeien ondanks de successen van populistische en nationalistische stromingen. Dat is de dialectiek van het leven. Hoe klein soms, hoe zwak wellicht nu is het zaak om radicaal links, de socialisten en communisten, te steunen en de vertegenwoordigers van allerlei derde wegen te ontmaskeren als laffe hervormers die successen denken te kunnen behalen binnen de huidige kapitalistische maatschappelijke orde. Dromers! Illusies! Bedrog!
De volgende crisis komt eraan. Ondernemers, groot en klein, maar onderling concurrerend, trachten te overleven door de uitbuitingsgraad steeds verder te verdiepen. De economische groei is alweer over de top en op weg naar een nieuw dal. De kapitalistische plannen worden overal in de EU door de goedbetaalde handlangers van het kapitaal uitgevoerd. Soms wat sneller, dan weer wat meer vertraagd, zoals nu in Nederland. Stap voor stap. De kapitalistische agenda is dominant en wordt gestaag verder uitgerold. Dat gaat opvallend vaak gepaard met criminele handelingen. Dat versterkt de weerzin onder steeds bredere lagen van de bevolking.
De huidige ontwikkelingen kunnen alleen worden gestopt door strijd aan de basis, in buurten en bedrijven, door klassenstrijd. Het verzet van de georganiseerde arbeidersklasse is nog zwak, versnipperd en onvoldoende gecoördineerd. Aan de basis groeit echter het verzet in veel sectoren, die elkaar ook steeds beter weten te vinden bij de opbouw van een gezamenlijk front. Zal de reformistische top van de vakbeweging met de basis meegaan, of worden achter gesloten deuren alweer plannetjes gesmeed - bijvoorbeeld over de pensioenen - met de VNO-NCW en de regering? Zullen de actieve krachten in het openbaar vervoer uiteindelijk winnen of wordt actie weer gesmoord door slappe bestuurders en over het paard getilde betaalde lieden in het apparaat? Wordt er nu eindelijk eens echt werk gemaakt van loonsverhogingen en vast werk? Gaan we echt een Offensief meemaken of blijft de top van de vakbeweging doorgaan met polderen? De heersende klasse is doodsbenauwd voor het georganiseerd verzet van de arbeidersklasse. Het kapitalisme slaagt er weliswaar nog steeds in om die klasse uit elkaar te spelen, maar er ontstaan steeds meer scheuren. De klassenstrijd neemt toe en wordt feller en zichtbaarder. Welke rol zal de vakbeweging spelen in de opkomende strijd? Voortzetting van de rol van olielieden van het systeem, of wordt er zand in de raderen van de instituties van grootkapitaal en rijken geworpen?
NCPN, CJB, Manifest en Voorwaarts gaan door op de ingeslagen weg. Het communisme is een wereldbeweging en uiteindelijk niet met valse argumenten en politieke en militaire machtsmiddelen te stoppen. NCPN en CJB zijn actief onderdeel van die wereldbeweging. In alle landen bestaan afdelingen van de wereldwijde beweging van communisten. NCPN en CJB zijn daarvan een gekend onderdeel. Tijdelijke terugslagen worden gezamenlijk overwonnen. Je kunt feiten proberen te verdraaien, maar de werkelijkheid is altijd sterker en overtuigender. Studie en scholing zijn daarbij vereist. Elk links alternatief zal het socialisme als doel hoog op de strijdagenda moeten plaatsen. Revolutionair geduld, doorzettingsvermogen en werken aan eenheid moeten de leidraad zijn. De hoofdtaak is de organisatorische en ideologische heropbouw van het communisme. In het jaar dat we de geboorte van Marx, 200 jaar geleden, vieren, wordt zijn gelijk steeds meer aangetoond. Overal op de wereld komen mensen in opstand, precies zoals Marx voorspelde.
In deze krant en op de website zullen we - naast de gebruikelijke meer praktische artikelen - weer een aantal belangwekkende achtergrondartikelen plaatsen. 'Naties en kapitalisme' (Kai Wagner) en 'De kwestie Israël' (al- Fadl Shalq).
Lees de krant of de website voor een beter inzicht in de veranderende mondiale, nationale en lokale krachtsverhoudingen, de voortwoekerende en zich verdiepende kapitalistische crisis én de theoretische en praktische antwoorden van de arbeidersklasse daarop. Lees de Waarheid in Manifest.
Manifest houdt u op de hoogte van de werkelijke ontwikkelingen in de wereld. Lees de Waarheid in Manifest! Niet alleen in de papieren Manifest, maar ook digitaal op de website (www.ncpn.nl).
Deze keer weer geen artikel op de website.
Manifest nr. 08/2018 verschijnt op donderdag 27 september 2018.