TRUKE
Rinze Visser
Het is warm. Erg warm zelfs, als ik de eerste woorden van dit stuk met mijn pen op papier krabbel. Maar de hittegolf zal gauw voorbij zijn, volgens de weerdeskundigen. Maar nu, warm. Zo heb ik er moeite mee een beeld te krijgen hoe het geschrevene eruit zal gaan zien. Als u dit leest kan het weer er wel heel anders uitzien. Maar het leven gaat verder. Weer of geen weer.
Zo lees ik in mijn dagblad een interview met een jong VVD-kamerlid, voorheen functionaris bij de FNV. Ook dat schijnt tegenwoordig normaal te zijn. Nog niet zo lang geleden heette dat: overgelopen naar de vijand... Enige dagen geleden las ik ergens dat de ochtendspits tussen acht en negen uur is. Geen verrassing, want al die werkende mensen die vele tientallen kilometers moeten rijden om om zeven uur 's morgens op hun werk te zijn - de anoniemen - komen niet in het journalistieke denkbeeld voor. En dat vertrouwen dan veelal dezelfden die in het kader van diversiteit in hun bewoordingen heel angstig zijn minderheden uit te sluiten, aan het papier toe. De politieke 'correctheid' 2018 slaat overal toe. Behalve als het om die zeer grote groep 'anoniemen' gaat.
En wat denkt u van mijn ochtendblad, dat enige jaren geleden nog een avondblad was? Als het 's morgens om half acht uit de brievengleuf steekt, dan mag je niet klagen. Maar voor al die niet bestaande werkers - de anoniemen -, die al ver vóór de 'gezetenburgerspits' op weg zijn, blijft het een avondblad, maar dan wel met oud nieuws. Over uitsluiting gesproken. Zo is het ook, behalve in dit blad, praktisch uitgesloten om over sociale vraagstukken te schrijven. Erover spreken wordt doorgaans ook niet op prijs gesteld. Zo gaat de sociale afbraak zonder noemenswaardige berichtgeving verder. Al jaren geen krantenkoppen meer, geen ingezonden stukken meer, behalve dan van een vakbondsman, die noch instemmende noch afwijzende reacties krijgt.
Rechten van de arbeidersbevolking, nodig als bescherming tegen de macht van het kapitaal, lopen op hun laatste benen, als de dames en heren van het grootkapitaal, hun talrijke politieke vertegenwoordigers en meelopers hun zin krijgen. Hoevelen spreken hier schande van? Overheidsbemoeienissen met steun aan hulpbehoevende mensen zijn uit den boze. Wie wordt daar nog in het openbaar boos over?
Terecht maken we ons zorgen over het klimaat, over het aardgas, over de natuur. Noodzakelijke maatregelen zullen heel veel geld gaan kosten. Wie zal dat betalen? Welke schouders zullen de zwaarste lasten dragen? Zij wier avondblad een ochtendblad werd en toch een avondblad bleef, zij die uitkeringen en overheidssteun nodig hebben? U mag niet drie maar tweemaal raden. Enige tijd geleden schreef de SP-fractievoorzitster in de Tweede Kamer over dit vraagstuk een opiniërend stuk in de regionale dagbladen. Van geen reactie iets vernomen. Ook geen televisieprogramma's over dit belangrijke onderwerp. Alles lijkt erop dat, zoals gebruikelijk, het kapitaal en de grootverdieners buiten schot zullen blijven.
In andere tijden werd soms in de winter en in het voorjaar een hete zomer en een hete herfst voorspeld, als werkgeversorganisatie de voorstellen van de vakbonden afwezen, loonmatiging aankondigden of een regering in sociale voorzieningen wilde snijden. Het ging dan niet over temperaturen van dertig graden en meer, maar over de verwachting dat de sociale tegenstellingen het kookpunt zouden bereiken. De conclusie moet worden getrokken dat zonder hete zomers en herfstzon de sociale afbraak verder door zal zetten. Om dat te voorkomen is strijd de enige weg.
Het gaat goed met Nederland. Het aantal zelfdodingen stijgt en toch blijkt iedereen gelukkig, volgens de onderzoekers. Uit wat ik doorgaans in zelfbenoemde serieuze bladen lees gaat het eenieder voor de wind. Dan bestaat de hele bevolking zo ongeveer uit schrijvers, cabaretiers, rappers, singer/songwriters, binnenhuisarchitecten, medisch-specialisten, acteurs, tv-presentatoren, mode-ontwerpers en studenten. Wat je vooral over studerenden leest is dat ze voortdurend feestvieren, alle festivals en dansgelegenheden bezoeken en dure drankjes consumeren. Toch wel enigszins op de hoogte van de financiële armslag van de gemiddelde student, moet het studentenleven toch minder rooskleurig zijn dan de indruk die de 'serieuze' bladen de lezer geeft. Dit alles zal zeker ook te maken hebben met het uitsluitingsmechanisme als het om de 'anoniemen' gaat. Alleen maar 'glamour' laten zien, opdat Nederland er zorgeloos en rijk uitziet.
Laatst kwam schrijver dezes bij toeval iets op het spoor dat met de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO) te maken heeft. De zoveelste bezuiniging op deze voorzieningen staat in onze gemeente - en in veel andere gemeenten - voor de deur. Gemeentelijke tekorten ontstaan vooral door rijksbezuinigingen, maar ook op andere wijze, om het in problemen zijnde kapitalisme van onderop nieuwe vleugels te geven, wat gemeenten veel meer geld kost dan nodig is. Daarover later meer.
Mocht dit stuk van mijn hand u wat rommelig overkomen, dan hebt u dat goed opgemerkt, dan heeft dat ook met de omstandigheden, de hitte, te maken. Mocht u ook nog vinden dat dit stuk nou niet bepaald opgewektheid uitstraalt, dan kan ik dat begrijpen. Maar laten we niet overal de hittegolf de schuld van geven. Er moeten nu eenmaal zaken benoemd worden waar je niet vrolijk van wordt, en eens wat anders laten zien dan het blije en gelukkige Nederland van de onderzoeken en enquêtes.