De huidige wankele regeringscoalitie is gebaat bij politieke rust, schreven we in de vorige krant. Prinsjesdag en de Algemene Beschouwingen waren er het toonbeeld van. Nu ook de SGP afstand neemt van het glibberige geklets van Rutte over de noodzaak van het afschaffen van de dividendbelasting voor het grootkapitaal, is de coalitie nog kwetsbaarder. Toch zullen politieke spelletjes waarschijnlijk tot het komende voorjaar worden gespeeld. De uitslag van de Provinciale Statenverkiezingen bepaalt of de coalitie daarna nog voldoende draagvlak heeft om zijn nieuwe bezuinigingsplannen door te drukken.
Ook de malaise rond een aantal kabinetsleden, zoals met name Blok, maakt de coalitie er niet sterker op. Alle positieve geluiden over koopkrachtverbetering ten spijt neemt de maatschappelijke tweedeling alleen maar verder toe. De sociale ongelijkheid groeit gestaag. Bij een vijfde van de bevolking daalde de koopkracht met ten minste 7 procent, bij een even grote andere groep nam de koopkracht juist met 10,9 procent toe. Bij 46 procent van de Nederlandse burgers nam de koopkracht af, vergeleken met het jaar ervoor. De rijken worden rijker de armen nog armer.
De sociale onrust sluimert allang niet meer. Integendeel de onrust wordt steeds zichtbaarder. Dat is ook niet vreemd. Een gemiddeld huishouden gaat in Nederland vanaf 2019 ongeveer 300 euro meer betalen aan btw. De zorgpremie zal opnieuw stijgen. Naar verwachting komt er een basispremie van 1432 euro. De premie steeg met 17 procent (!) in acht jaar. Tel uit je verlies! Tegelijkertijd gaan de oorlogsuitgaven aanzienlijk omhoog en schonken Nederlandse regeringen tussen voorjaar 2015 en voorjaar 2018 aan terroristen, jihadisten en andere criminelen in Syrië 25 miljoen euro aan steun (goederen). Inmiddels wordt wonen onbetaalbaar, vast werk onbereikbaar en neemt de armoede toe, terwijl de (particuliere) schuldenberg groeit.
De lonen blijven achter bij de huidige economische groei, waarbij het bedrijfsleven miljoenenwinsten maakt en de aandeelhouders ermee aan de haal gaan. Niet voor niets is Nederland weer duizenden miljonairs rijker. Nederland had bij de laatste telling 112.000 miljonairshuishoudens, een stijging van 6000 ten opzichte van een jaar eerder. Pakweg de helft is of was ondernemer. Kenmerkend voor het ondernemersvriendelijke klimaat, dat niet de werkelijke producent van de welvaart (de werkenden) beloont, maar de handige jongen of het handige meisje dat misbruik maakt van de arbeidskracht van anderen. Een trend die al jaren zichtbaar is. Het is dus niet verbazingwekkend dat steeds meer mensen zich zorgen maken over de toekomst, ondanks alle mooie praatjes over een opverende economie. Die veert op voor het grootkapitaal, voor de rijken en multinationals. Niet voor het MKB, niet voor de uitkeringsgerechtigden, niet voor de gepensioneerden en niet voor de meeste mensen in loondienst. De looneis van vijf procent van de FNV is volstrekt terecht, maar hoeveel zal er uiteindelijk van worden binnengehaald?
Er is mondiaal sprake van een explosie aan schulden. Sinds het uitbreken van de crisis is de mondiale schuldenberg met 72.000 miljard dollar gegroeid naar in totaal 169.000 miljard dollar. Wanneer vindt de implosie plaats, nu er ook sprake is van opdoemende handelsoorlogen, groeivertragingen en ander politiek en economisch onheil? De OESO waarschuwt alvast voor een lagere groei van de wereldeconomie, alle eerdere groeiprognoses worden naar beneden bijgesteld, met name die voor Turkije en Argentinië. Maar ook voor tal van andere landen.
Inmiddels neemt het aantal schandalen, zoals bij de ING alleen maar toe. Witwassen en omkopen vormen een vast aandeel van het beleid van de multinationals. Het kapitalistische concurrentiesysteem maakt dat alleen deze weg nog openblijft om te overleven. Het gaat daarbij niet om corrupte bestuurders, het is systeem eigen. Dat er af en toe koppen rollen is alleen om de schone schijn te bewaren. Onmiddellijk wordt een andere bestuurder aangesteld die weer doorgaat met hetzelfde beleid en de opgestapte ceo of financieel verantwoordelijke vervangt. Hij of zij is bij voorbaat verzekerd van een nieuwe lucratieve baan en een goede ontslagregeling. Hamers of Timmermans, het is om het even. De graaiers zijn onderdeel van een gesloten circuit, dat elkaar waar mogelijk de hand boven het hoofd houdt en waar sprake is van een banencarrousel. En niet alleen in het bedrijfsleven, maar ook bij pensioenbestuurders en topbestuurders van nutsinstellingen. Zolang er sprake is van een kapitalistisch systeem zal er sprake zijn van dit soort uitwassen. O ja, hoelang blijft de katholieke kerk eigenlijk nog bestaan? Minstens de helft van alle Nederlandse kerkleiders wist van het bestaan van kindermisbruik of nam er zelf aan deel.
De volgende crisis komt eraan. Ondernemers, groot en klein, maar onderling concurrerend, trachten te overleven door de uitbuitingsgraad steeds verder te verdiepen. De economische groei is alweer over de top en op weg naar een nieuw dal. De kapitalistische plannen worden overal in de EU door de goedbetaalde handlangers van het kapitaal uitgevoerd. Soms wat sneller, dan weer wat meer vertraagd, zoals nu in Nederland. Stap voor stap. De kapitalistische agenda is dominant en wordt gestaag verder uitgerold. Dat gaat opvallend vaak gepaard met criminele handelingen. Dat versterkt de weerzin onder steeds bredere lagen van de bevolking. De internationale ontwikkelingen blijven onvoorspelbaar en gespannen. Het aantal oorlogen en oorlogsdreigingen neemt toe. De strijd voor de vrede en tegen oorlogsinstanties als de NAVO vraagt om meer aandacht en daadwerkelijk optreden. Brexit, de nieuwe Italiaanse politieke verhoudingen en de ontwikkelingen in Oost-Europa leveren stof voor nieuwe verwarring en tegenstellingen. Het militair, economisch en politiek optreden van de westerse mogendheden blijft - overal in de wereld - eenzijdig gericht op het behoud en de uitbreiding van de eigen politieke en economische belangen.
Het criminaliseren en bedreigen van de regeringen van Rusland, Iran, Syrië, de DVRK, Venezuela, Nicaragua, Cuba en nog tal van andere landen die een autonome politiek willen voeren neemt toe. Met name de pogingen om Venezuela te destabiliseren en het gevaar van een militaire interventie vragen om beter georganiseerd verzet.
De voorwaarden voor georganiseerd links verzet groeien, ondanks de successen van populistische en nationalistische stromingen. Dat is de dialectiek van het leven. Hoe klein soms, hoe zwak wellicht nu, het is zaak om radicaal links, de socialisten en communisten, te steunen en de vertegenwoordigers van allerlei derde wegen te ontmaskeren als laffe hervormers die successen denken te kunnen behalen binnen de huidige kapitalistische maatschappelijke orde. Dromers! Illusies! Bedrog! De huidige ontwikkelingen kunnen alleen worden gestopt door strijd aan de basis, in buurten en bedrijven, door klassenstrijd. Het verzet van de georganiseerde arbeidersklasse is nog zwak, versnipperd en onvoldoende gecoördineerd. Aan de basis groeit echter het verzet in veel sectoren, die elkaar ook steeds beter weten te vinden bij de opbouw van een gezamenlijk front.
NCPN, CJB, Manifest en Voorwaarts gaan door op de ingeslagen weg. Het communisme is een wereldbeweging en uiteindelijk niet met valse argumenten en politieke en militaire machtsmiddelen te stoppen. NCPN en CJB zijn actief onderdeel van die wereldbeweging. In alle landen bestaan afdelingen van de wereldwijde beweging van communisten. NCPN en CJB zijn daarvan een gekend onderdeel. Tijdelijke terugslagen worden gezamenlijk overwonnen. Je kunt feiten proberen te verdraaien, maar de werkelijkheid is altijd sterker en overtuigender. Studie en scholing zijn daarbij vereist. Elk links alternatief zal het socialisme als doel hoog op de strijdagenda moeten plaatsen. Revolutionair geduld, doorzettingsvermogen en werken aan eenheid moeten de leidraad zijn. De hoofdtaak is de organisatorische en ideologische heropbouw van het communisme. In het jaar dat we de geboorte van Marx, 200 jaar geleden, vieren, wordt zijn gelijk steeds meer aangetoond. Overal op de wereld komen mensen in opstand, precies zoals Marx voorspelde.
In deze krant of op de website zullen we - naast de gebruikelijke praktischere artikelen - weer een aantal belangwekkende achtergrondartikelen plaatsen. 'John McCain en de Amerikaanse krijgersmentaliteit' (Justin Raimondo), 'Volgt balkanisering van Xinjiang' (Christina Lin) en 'Deeleconomie, wereldconcerns met daglonersleger' (Werner Rügemer).
Lees de krant of de website voor een beter inzicht in de veranderende mondiale, nationale en lokale krachtsverhoudingen, de voortwoekerende en zich verdiepende kapitalistische crisis én de theoretische en praktische antwoorden van de arbeidersklasse daarop. Lees de Waarheid in Manifest.
Manifest houdt u op de hoogte van de werkelijke ontwikkelingen in de wereld. Lees de Waarheid in Manifest! Niet alleen in de papieren Manifest, maar ook digitaal op de website (www.ncpn.nl).
Manifest nr. 09/2018 verschijnt op donderdag 25 oktober 2018.