Verklaring van Hans Bauer, Voorzitter van de Gesellschaft zur Rechtlichen und Humanitären Unterstützung (GRH e.V.) en vicepresident van het Ostdeutsche Kuratorium von Verbänden (OKV e.V.), en Patrik Köbele, voorzitter van de Deutsche Kommunistische Partei (DKP), over de gebeurtenissen in Chemnitz en wat die betekenen voor de strijd tegen het fascisme:
Gedurende deze weken maken we mee dat duizenden mensen de straat opgaan omdat ze moreel verontwaardigd zijn. In Chemnitz gingen mensen de straat op om Daniel H. te gedenken, de jongeman die vermoedelijk door vluchtelingen om het leven is gebracht. En daarna gingen mensen de straat op om te demonstreren tegen de vreemdelingenhaat en het nationalisme dat bij de herdenkingsbijeenkomst naar voren was gekomen - op spandoeken en in spreekkoren, maar ook in agressie jegens vermeende migranten en vluchtelingen.
Morele verontwaardiging is een legitieme aanleiding voor politiek optreden. Maar als morele verontwaardiging de enige aanleiding is voor politiek handelen, kan dat de belangen van de heersende klasse in de kaart spelen. Toen de NAVO ingreep in Joegoslavië, en er voor het eerst sinds 1945 Duitse soldaten voor een krijgshandeling werden ingezet, kwam duidelijk aan het licht dat de (West-Duitse) elites, de multinationals en hun politieke wegbereiders bereid zijn om, onder de vlag van het 'Nooit meer Auschwitz!', afstand te nemen van het naoorlogse antifascistische credo dat er van Duitsland uit nooit meer oorlog zal uitgaan. Dit keerpunt in de recente geschiedenis moeten we voor ogen houden als we de gebeurtenissen van de afgelopen weken naar waarheid willen schatten en begrijpen.
De terechte morele verontwaardiging die in delen van de bevolking is ontstaan gaat immers hand in hand met de demagogische en hypocriete opstelling van de politiek en de media, die deze verontwaardiging ondergeschikt probeert te maken aan de belangen van de heersende klasse - en daar helaas ook in slaagt.
Het is hypocrisie en demagogie als de Alternative für Deutschland en andere reactionaire bewegingen geweld door vluchtelingen misbruiken om vluchtelingen en migranten te bestempelen als de oorzaak van sociale en politieke misstanden in Duitsland. Maar net zo goed is het hypocrisie en demagogie om Merkels vluchtelingen- en migratiebeleid op een humanitair voetstuk te plaatsen. Het doel en het streven van het regeringsbeleid is immers om de, sinds 2015 sterk groeiende, toeloop van vluchtelingen én migranten te gebruiken om:
Migratie en vlucht zijn geen natuurverschijnselen. Zij zijn het gevolg van het beleid van imperialistische overheden die andere naties met sancties, vrijemarktwerking en oorlog op de knieën willen krijgen. De Duitse regering staat aan de voorhoede van dit neokoloniale beleid: met de NAVO vormt zij een front tegen Rusland, China en andere landen die de economische en militaire slagkracht hebben om haar opmars te stuiten. De regering-Merkel is een oorzaak van de vluchtelingenproblematiek, en vormt daardoor een belangrijk doelwit voor een antifascistisch vredesbeleid.
Loonsverlaging, wage dumping, huisvestingstekorten in de grote steden en andere aantastingen van de sociale en democratische rechten van de arbeidersklasse zijn een direct gevolg van de winstbelangen van het Duitse bedrijfsleven. Werkenden kampen al tientallen jaren met deze ontwikkelingen, die gestaag uitlopen op een onafzienbare verpaupering van een groot deel van de bevolking. Als we voorbijgaan aan het feit dat vluchtelingen en migranten misbruikt worden om de klassenstrijd tussen rijk en arm in Duitsland op de spits te drijven, dan helpen we bewust of onbewust mee aan het scheppen van een politiek vacuüm dat reactionaire bewegingen ruimte geeft voor hun sociale en nationale demagogie. Het gevolg is een steeds diepere kloof tussen de werkenden, terwijl de rijken en hun politieke handlangers ongestoord verdergaan met hun oorlogen en hun sociale plunderingen.
Men is terecht verontwaardigd over de tragische moorden in Chemnitz, Köthen en elders. Maar het geeft geen pas om de ogen te sluiten voor het racisme en het nationalisme die in de informatievoorziening en in de demonstraties naar voren kwamen. Net zo min als het terecht is om iedereen die in Chemnitz de straat op ging als fascist te bestempelen. Dat zou in tegenspraak zijn met het humanistische, antifascistische mensbeeld. En het zet de antifascistische beweging in ons land op een dood spoor van politieke machteloosheid. Wij denken dan ook dat het voor de antifascistische beweging dringend nodig is om de volgende conclusies aan de gebeurtenissen van de afgelopen weken te verbinden:
Vertaling: Christiaan Caspers.