Manifest plaatst hierbij deel twee van een recente analyse van de SUCI-C uit India over de situatie aldaar, in de wereld en hun partij. Ondanks veel feitelijke verschillen tussen de landen en partijen is de achterliggende analyse bruikbaar en relevant. Bovendien informatief over de toestand in India. Dit geldt ook voor de meningsverschillen die er op een aantal punten bestaan tussen SUCI (C) en NCPN. Zelfs de culturele verschillen in opvatting maken de analyse nog bruikbaar.
Zie ook Deel 1
Oproep van secretaris-generaal, kameraad PROVASH GHOSH, aan alle leden en sympathisanten.
Dat neemt niet weg dat het voor ons van levensbelang is om deze partijen zoveel mogelijk binnen het gezamenlijke links-democratische kamp te houden, conform het marxistische principe van 'eenheid-strijd-eenheid': alleen op die manier kunnen we hen gebruiken voor het mobiliseren van de massa's, maar tegelijkertijd hun ware aard aan het licht brengen en laten zien dat hun rol is uitgespeeld en dat zij zich van de massa hebben afgekeerd.
Wat ons vandaag echter vooral te doen staat is het versterken, uitbreiden en bestendigen van de SUCI(C), de enige echte communistische partij die zich baseert op het werk van de grote marxistische denker kameraad Shibdas Ghosh [oprichter SUCI, nvdr], de partij die met de nodige sterkte een leidende ideologische, politieke, organisatorische en culturele rol kan spelen in de klassenstrijd en de massabeweging tot haar logische eindpunt kan leiden. Willen we dat bewerkstelligen, dan zullen we ons in de partij zonder voorbehoud en met nog grotere inzet moeten toeleggen op het revolutionaire gedachtegoed van kameraad Shibdas Ghosh. Het aanstaande partijcongres heeft dan ook als doel om al onze kameraden te betrekken bij deze noodzakelijke beweging binnen de partij.
Ooit waren de VS de voortrekker van het wereldwijde imperialisme-kapitalisme; nu is Amerika een zinkend schip. Ooit [toen zij het VK van die plaats verdrongen, nvdr] waren het de VS die zich, met een beroep op de globaliseringsgedachte, vergrepen aan andermans markten. Nu beroepen andere imperialistisch-kapitalistische landen zich op diezelfde globaliseringsgedachte, en is Amerika van koers veranderd: nu is het 'America first!', en bouwen ze economische muren om andere landen buiten hun markten te houden. Niet alleen China maar ook andere landen dienen de VS met eigen economische barrières tegen Amerikaanse diensten en goederen van repliek, zodat er inmiddels sprake is van een wereldwijde handelsoorlog. De uiteindelijke gevolgen van deze handelsoorlog zijn nog niet te overzien. Wel is het duidelijk dat economische recessie, sluitingen, bezuinigingen en werkloosheid het leven in imperialistisch-kapitalistische landen onmogelijk maakt. Woede en ontevredenheid neemt onder de onderdrukte bevolking een enorme vlucht. Stakingen onder arbeiders en studenten, massale acties en betogingen worden almaar talrijker, denk aan 'Occupy Wall Street' en de 'Arabische Lente' [en de gele hesjes in Frankrijk nu, nvdr]. Maar helaas: bij gebrek aan een legitiem revolutionair leiderschap voor de arbeidersklasse zijn al deze initiatieven jammerlijk doodgebloed.
Zoals iedereen weet is in de voormalige Sovjet-Unie, in Oost-Europa en in China ten gevolge van de contrarevolutie niet alleen het socialisme ontmanteld, maar heeft ook de ooit zo machtige communistische beweging, het enige bolwerk tegen het imperialistisch-kapitalistische kamp, een enorme klap gekregen. Kameraad Shibdas Ghosh heeft lang geleden al aangetoond dat communistische partijen elders ter wereld, wegens hun blinde gehoorzaamheid aan wat de Sovjet-Unie en/of China dicteerden, zich ernstig hebben verkeken op het gevaar van revisionisme en op de oorzaken die, achteraf gezien, de contrarevolutie hebben ingeluid.
Toen het Sovjet-socialisme ten onder ging aan een revisionistisch complot, in samenzwering met het wereldwijde imperialisme-kapitalisme, waren de partijen elders ter wereld dan ook volstrekt radeloos: hun ideologie was failliet, de wanhoop sloeg toe, men keek werkloos toe hoe de beweging als vanzelf uit elkaar viel. Zo niet onze partij: omdat de SUCI(C) zich richtte op de opvattingen van het marxisme-leninisme, zoals ontwikkeld door kameraad Shibdas Ghosh, en daardoor gegrondvest was en zich leiden liet door een beter begrip van Lenins partijpolitiek, kon deze partij de crisis met open vizier tegemoet treden. Kameraad Shibdas Ghosh had ons allang geleden gewaarschuwd voor het gevaar dat binnen het socialisme zelf en binnen de internationale communistische beweging de kop op stak, en hij had ons de ideologische wapens in handen gegeven om de situatie het hoofd te bieden. Op basis van zijn waardevolle opvattingen is onze partij gedurende deze fase van de crisis nooit van het rechte pad geweken. Sterker nog, onder de vlag van het marxisme-leninisme-Shibdas Ghosh-gedachtegoed én onder die van het proletarisch internationalisme is onze partij gestaag blijven groeien en bloeien.
We moeten niet vergeten dat aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog de Tweede Communistische Internationale, het geesteskind van Marx en Engels, het marxisme de rug toe keerde en ten onder ging aan revisionisme. Dat was het moment waarop Lenin zich tegen de leiders van de Tweede Internationale te weer stelde en de ideologische kern van het marxisme heeft behouden. Zodoende droeg hij bij aan de ontwikkeling van het wetenschappelijk socialisme, aan het begrip van wat het marxisme betekenen kon in de imperialistische fase van het kapitalisme: zoals Stalin zei: "Het leninisme is het marxisme van het imperialistische en proletarisch-revolutionaire tijdperk." De successen van de antikapitalistische revoluties in Rusland en, later, in China, Vietnam, Noord-Korea, Cuba en Oost-Europa zijn te danken aan de correcte toepassing van het marxisme-leninisme. Niettegenstaande deze successen heeft het revisionisme echter om zich heen gegrepen en, in laatste instantie, middels de burgerlijke-contrarevolutie, het socialisme vernietigd.
Wat ons dus te doen staat is het opnieuw tot leven wekken van de wereldwijde communistische beweging en het herstellen van haar allure, door overal ter wereld échte communistische partijen te grondvesten en uit te bouwen, die leiding kunnen geven aan de alomtegenwoordige klassenstrijd en massa-oproer. Wij zijn ervan overtuigd dat een goed begrip en een juiste toepassing van marxisme-leninisme-Shibdas Ghosh-gedachtegoed ons in India op de goede weg kan zetten. Wij zien het dan ook als onze internationaleverplichting en verantwoordelijkheid om ons begrip van het marxisme te verspreiden onder het proletariaat waar ook ter wereld. Willen we aan deze verplichting voldoen, dan zullen we onze partij verder moeten ontwikkelen en bestendigen, in ideologisch, politiek, organisatorisch en moreel opzicht. Het aanstaande partijcongres zou een eerste stap in die richting kunnen zijn.
Kortom, de voorwaarden zijn goed voor de groei van onze partij. Als gewone partijleden het gedachtegoed van kameraad Shibdas Ghosh verspreiden naar regio's waar men van onze partij en van kameraad Shibdas Ghosh nog nooit heeft gehoord, en zij daarbij positieve reacties krijgen van linksgeorinteerde mensen, intellectuelen, studenten en jongeren, arbeiders en boeren, dan is dat zeer bemoedigend. Alles wijst op de noodzaak om in de verschillende staten de meest veelbelovende jonge studenten en kameraden te selecteren, op te leiden en op pad te sturen om de partij ook elders te ontwikkelen. Dit is een heel belangrijk onderdeel van de voorbereiding op ons volgende partijcongres.
De huidige nationale en internationale situatie belooft inderdaad weinig goeds voor een werkelijk communistische partij als de onze. De jammerlijke ontmanteling van het socialistische kamp en de enorme klap die het ooit zo machtige internationale communisme te verduren heeft gehad, vormen wereldwijd een bron van frustratie. Het marxisme-leninisme en de communistische ideologie liggen voortdurend onder vuur, van de kant van de gevestigde belangen. Bovendien wordt onze ideologie vervormd, door aanhoudende pogingen om ooit door iedereen vereerde marxistische denkers in een kwaad daglicht te stellen. Daarbij komt nog de systematische ontkenning van het kleine beetje rationaliteit, moreel besef en menselijke waardigheid dat er nog te vinden is. In dit tijdsgewricht is het geboden om het marxisme-leninisme te verdedigen en het vaandel hoog te houden - hoe moeilijk en zwaar dat onder de gegeven omstandigheden ook is. De geschiedenis verlangt dit van ons, en willen we aan deze verantwoordelijkheid recht doen, dan zullen we er binnen de partij voor moeten strijden om de ideologische, politieke, ethische en morele standaarden veilig te stellen en onze kameraden des te beter in staat te stellen om de organisatie uit te bouwen en te bestendigen.
Alle kameraden die hun bestemming vinden in onze partij dragen de littekens van een kapitalistische samenleving. We leven nu eenmaal te midden van een verrot kapitalistisch bestel, dat ons voortdurend beïnvloedt en ons denken en ons handelen aantast. Allemaal zijn we het slachtoffer van individualisme, egoïsme, zelfverheerlijking, zelfverheffing, ambitie, bureaucratie, onverantwoordelijkheid, gebrek aan respect voor de principes en regels van de partij, eigengereid optreden in weerwil van het centrale gezag, zwelgenin luxe, consumptieverslaving, immoraliteit in de liefde en het geslachtsverkeer, enzovoort enzovoort. Het naleven van de opvattingen en richtlijnen van kameraad Shibdas Ghosh kan ons helpen ons van deze aandoeningen te bevrijden - aandoeningen en afwijkingen die een direct gevolg zijn van ons contact met het verrotte kapitalistische systeem: zonder deze richtlijnen zijn we overgeleverd aan de genoemde bourgeois-ondeugden.
Het lijdt geen twijfel dat het verwerven en onderhouden van een werkelijk communistische moraal, in weerwil van de onverhoedse en openlijke aanvallen van een decadent, op sterven na dood kapitalisme, een zware opgave is. Het geringste compromis kan het onherroepelijke verlies van die moraal betekenen: het naleven van het gedachtegoed van kameraad Shibdas Ghosh is een onophoudelijk gevecht, dat zich tot in alle aspecten van het leven uitstrekt. Maar willen we de partij van de top tot de bodem nieuw leven inblazen, dan is het nodig dat we dit gevecht in alle ernst aangaan.
Zoveel kameraden, van alle leeftijden, heeft de partij al verloren aan dodelijke ziekten, ouderdom en het moordzuchtig optreden van onze vijanden. Op alle niveaus hebben de leiders van onze partij te kampen met ouderdomskwalen en gebrekkige gezondheid. Bovendien lijdt een aantal van hen aan het verslappen van de wilskracht en een toenemend gebrek aan initiatief. In deze omstandigheden is het geboden om de partij te reorganiseren en ruim baan te maken voor handelingsbekwame, enthousiaste kameraden van verdienste. Het vervullen van deze opgave is het allerbelangrijkste doel van het aanstaande derde partijcongres.
Ik hoop dat kameraden in alle lagen van de partij, tegen deze achtergrond en met een juist besef van de taak die ons allen roept, naar voren willen treden om van het derde partijcongres een enorm succes te maken.
Lang leve het socialisme.
Lang leve de SUCI(C)
Lang leve het marxisme-leninisme-gedachtegoed van Shibdas Ghosh
Met revolutionaire groet,
Provash Ghosh
secretaris-generaal
SUCI(C)
Vertaling Christiaan Caspers.