Prof. Jules Dufour
Het Amerikaanse bedrijfsleven en de Amerikaanse strijdkrachten streven ernaar de wereldwijde controle te verwerven over alle economische, maatschappelijke en politieke activiteiten van de mensheid. Aan dit proces ligt een variatie aan directe en indirecte militaire interventies ten grondslag. Uiteindelijk komt de strategie van de VS neer op een proces van wereldwijde onderwerping. (deel 3 en slot)
In het 'Global Report' uit 2000 werd de 'Toestand van de Wereld' uiteengezet. De nadruk werd gelegd op verschillende zogenaamde 'dreigingsniveaus' die de Amerikaanse belangen negatief konden beïnvloeden of ondermijnen. Twintig jaar later hebben de Amerikaanse strategen in een poging om hun militaire interventies in verschillende werelddelen te rechtvaardigen een nieuw concept uitgedacht. De 'wereldwijde oorlog tegen het terrorisme', het grootste bedrog in de Amerikaanse geschiedenis. Deze 'oorlog' dient als voorwendsel om wereldwijd gewapend op te treden tegen iedereen die zich verzet tegen de Amerikaanse hegemonie. Er ontwikkelt zich een nieuwe vorm van slavernij, aan de hand van militarisering en de 'vrije markt'.
Het netwerk van Amerikaanse militaire bases is zo strategisch opgezet dat ze zich bevinden in de nabijheid van de traditionele strategische grondstoffen, waaronder ook de fossiele brandstoffen. Deze militaire aanwezigheid leidt tot veel politieke oppositie en verzet van progressieve bewegingen en vredesactivisten. Demonstraties tegen de Amerikaanse aanwezigheid hebben plaatsgevonden in Spanje, Ecuador, Paraguay, Oezbekistan, Bulgarije en in vele andere landen. In Zuid-Korea, Puerto-Rico, Guam, de Filippijnen, Cuba, Europa en elders is er sprake van bewegingen die zich voortdurend verzetten tegen de aanwezigheid van de VS. Het wereldwijde verzet tegen de Amerikaanse overzeese militaire bases is de afgelopen jaren gegroeid. Daarvoor is ook het 'International Network for the Abolition of US Military Bases' in het leven geroepen. Het streven van dit netwerk is het nastreven van ontwapening, een wereldwijde demilitarisering en het ontmantelen van Amerikaanse bases in het buitenland. Het organiseert voorlichtingscampagnes om het publiek voor te lichten en werkt mee aan de omvorming van oude, verlaten militaire locaties, voornamelijk in West-Europa.
Tot 2004 hadden deze campagnes vooral een lokale of landelijke impact. Nu bevindt het netwerk zich in een positie om mensen overal ter wereld te bereiken. Het netwerk benadrukt dat er "veel gewonnen kan worden door het verstevigen van de banden tussen lokale en landelijke campagnes en bewegingen wereldwijd. Lokale groeperingen kunnen ervan leren en profiteren als ze informatie, ervaringen en strategieën uitwisselen.
Het besef dat men niet alleen staat in de strijd tegen buitenlandse bases is enorm stimulerend en motiverend. Wereldwijd gecoördineerde acties en campagnes kunnen de aandacht vestigen op de schaal en omvang van het verzet tegen de militaire aanwezigheid overal ter wereld. Er is sprake van een trend om dit verzet te bagatelliseren en er gewelddadig tegen op te treden. Vandaar dat er dringend behoefte is aan een versterkt internationaal netwerk van actievoerders, organisaties en bewegingen die zich richten op de buitenlandse militaire aanwezigheid, en uiteindelijk op een blijvende en rechtvaardige vrede."
De oorlogen in Afghanistan en Irak hebben in dit opzicht een gunstig momentum bewerkstelligd. Ze hebben bijgedragen aan de versterking van de beweging die Amerikaanse militaire bases in het buitenland wil sluiten. Tijdens de internationale vredesbijeenkomst in Djakarta in mei 2003, een paar weken na het begin van de Irak-oorlog, is men gekomen tot het opzetten van een wereldwijde campagne tegen de militaire bases door bewegingen van overal ter wereld die zich inzetten voor vrede, solidariteit en rechtvaardigheid. Sindsdien heeft deze actie veel aandacht getrokken. Er is een mailinglijst opgesteld waardoor de actievoerders informatie en ervaringen kunnen uitwisselen en kunnen discussiëren. De lijst omvat nu 300 namen van mensen en organisaties uit 48 landen. Ook is er een website opgezet om alle leden van het netwerk goed te informeren over de activiteiten overal ter wereld.
Het netwerk wordt steeds actiever en neemt deel aan een groot aantal evenementen. Tijdens het 'World Social Forum' organiseerde het verschillende conferenties en lezingen. Ook was het netwerk aanwezig op het 'European Social Forum' in Parijs in 2003 en in Londen in 2004, evenals op 'America's Social Forum' in Ecuador (2004) en het 'Mediterranean Social Forum' in Spanje (2005). Eén van de belangrijkste bijeenkomsten werd in 2004 georganiseerd in het Indiase Mumbai, ook in het kader van het 'World Social Forum'. Meer dan 125 deelnemers uit 34 landen legden de basis voor een wereldwijde campagne. De prioriteiten van de acties werden vastgesteld, zoals het vaststellen van een wereldwijde actiedag om de aandacht te vestigen op de Amerikaanse militaire aanwezigheid. Tijdens het 'Social Forum' in Porto Alegre organiseerde het netwerk vier discussiesessies waarvan er een gewijd werd aan de financiering van de activiteiten.
Het is belangrijk om erop te wijzen dat het netwerk deel uitmaakt van de wereldwijde vredesbeweging. Organisaties die opkomen voor vrede en rechtvaardigheid worden zich steeds bewuster van de gevaren die uitgaan van de Amerikaanse militaire bases.
Van 5 tot 9 maart 2007 werd in het Ecuadoriaanse Quito en Manta de wereldconferentie van het 'Network for the Abolition of Foreign Military Bases' gehouden. Het doel van de conferentie was het benadrukken van de politieke, sociale, milieuvervuilende en economische impact van de VS-bases, het uitdragen van de principes van de verschillende vredesbewegingen en een verdere uitbouw van het netwerk, zijn strategieën, structuren en actieplannen. De belangrijkste doelen van de conferentie waren de volgende:
Dit artikel spitste zich toe op de wereldwijde uitbouw van de Amerikaanse militaire macht. De Verenigde Staten zien het aardoppervlak als een uitgestrekt territorium dat veroverd, bezet en geëxploiteerd moet worden. Het feit dat de krijgsmacht van de VS de wereld opdeelt in geografische commando-eenheden is een levendige illustratie van deze geopolitieke realiteit. Door dit netwerk van militaire bases wordt de mensheid gecontroleerd en tot slaaf gemaakt. De voortdurende inzet van Amerikaanse troepen en het opzetten van militaire bases moet grondig geanalyseerd worden als we de aard van de Amerikaanse interventies in verschillende werelddelen willen doorgronden.
Het proces van militarisering wordt gekenmerkt door gewapende agressie, oorlogsvoering en interventies, zogenaamde samenwerkingsverbanden. Deze 'samenwerkingsverbanden' maken het VS-plan op handels- en investeringsgebied opnieuw duidelijk. De economische ontwikkeling van de VS wordt gegarandeerd doordat de controle van regeringen en organisaties op hun eigen land zoveel mogelijk verkleind wordt. In het streven naar een effectieve overheersing wordt er enorm veel geld over de balk gegooid, vooral in regio's met een strategisch potentieel wat betreft natuurlijke rijkdommen. Deze rijkdommen worden gebruikt om de structuren en het functioneren van de VS te consolideren.
Het opzetten van het 'International Network for the Abolition of Foreign Military Bases' blijkt een zeer geschikt middel om het proces, waarbij de wereld verkleind wordt tot een aanhangsel van de VS, tegen te gaan. Een dergelijk netwerk is noodzakelijk en de groei ervan is afhankelijk van de betrokkenheid van alle bevolkingen op aarde. Het zal uiterst moeilijk zijn om de mensen te mobiliseren maar de banden die het netwerk al gesmeed heeft tussen de verzetsbewegingen vormen een positief element dat het mogelijk maakt om op wereldniveau coherente en gecoördineerde acties te voeren.
De slotverklaring van de tweede Internationale Conferentie tegen buitenlandse militaire bases, die in november 2005 in Havana werd georganiseerd, werd ondersteund door delegaties uit 22 landen. In deze verklaring kwam het merendeel van de kwesties waarmee de mensheid zich geconfronteerd ziet aan de orde. Deze verklaring betekent een belangrijk vredesinitiatief en legde de basis voor een internationale solidariteit in het ontwapeningsproces.
Bron: Global Research, 1 juli 2007, vertaling Frans Willems.