Skip navigation
Je kan me nog meer vertellen

Ervaren

Dit artikel verscheen in de editie van Manifest van dinsdag 1 oktober 2024

Foto: Directie Voorlichting / CC BY-NC-ND 2.0

Het was een leuke maand voor Kabinet Schoof 1. Ze hebben hun regeerprogramma gepresenteerd en op hun eerste Prinsjesdag de koning een speech laten voorlezen waarvan de prinsessen met hun ogen moesten rollen. Met welke plannen gaan ze de komende jaren in? Nou, een van de paradepaardjes van dit nieuwe kabinet is de asielcrisis en de daarbij behorende ‘noodwetten’ voor deze ‘noodsituatie’.

Met een noodwet kunnen er, zonder veel tegenslag, vergaande beslissingen genomen worden zonder dat het parlement hier iets over te zeggen heeft. Dit is om in tijden van nood snel te kunnen handelen. Denk bijvoorbeeld aan de coronacrisis toen, uitzonderlijk en uit nood, het kabinet op eigen autoriteit vrijheidsbeperkende maatregelen mocht treffen omtrent onze contacten, het grensbeleid en de avondklok. Ook hierop was er, terecht, een hoop commentaar en er valt nog steeds een hoop te zeggen over de beleidskeuzes die toen gemaakt zijn. Toch was er toen wél sprake van een bijzondere crisissituatie. De vraag is dan ook: is er dan nu een (asiel)crisis? Nee, natuurlijk niet. Alle statistieken wijzen uit dat het overgrote deel van alle mensen die Nederland binnenkomen bestaat uit terugkerende Nederlanders, internationale studenten en kennis- en arbeidsmigranten die we nota bene zelf hiernaartoe halen. Slechts een relatief klein deel van de nieuwe inwoners van Nederland is vluchteling of asielzoeker.

Ook wat betreft het aantal vluchtelingen dat wij opvangen staan wij ruim onder sommige van onze Europese buurlanden. Nederland is een rijk land en we hebben alle mogelijkheden, middelen en infrastructuur om mensen die onze hulp nodig hebben goed en menswaardig op te vangen. We willen het gewoon niet. We hebben geen asielcrisis, we hebben een opvangprobleem. Mag de crisissituatie dan op die grond uitgeroepen worden? Wederom: nee, natuurlijk niet! Dat weet het kabinet ook. Na een gênante aanlevering van zwartgelakte interne beleidsstukken, kwamen later diezelfde week ook de ongelakte papieren boven water. Wat stond daarin? Wat was het ook alweer…? Ohja! ‘Mag niet’. De ambtenaren van het ministerie van Buitenlandse Zaken zeggen dat: “Er geen sprake is van een noodsituatie […] en dat met de voorgestelde maatregelen sprake is van een beperking van de grondrechten van asielzoekers. […] Het botst met de grondbeginselen van de rechtsstaat.”

Op welke grond wil Kabinet Schoof 1 dan deze asielcrisis uitroepen? Dick Schoof antwoordde op deze vraag het volgende in een persconferentie: “Mensen ervaren een asielcrisis.” (Even tussendoor, het stoort mij dat de achtergrond van de persconferentie lijkt op een tandpastareclame.) Hij zei het echt: mensen ‘ervaren’ een asielcrisis. Wat voor nieuw neoliberaal, extreemrechts, anekdotisch Frankensteinbeleid is dit nu weer? Frankensteinbeleid noem ik al het beleid dat met verschillende dode en zielloze ideeën bij elkaar genaaid is, en waar iemand daarna 50.000 volt populisme doorheen heeft gejakkerd. Beleid maken omdat iemand een probleem ‘ervaart’, en dat niet alleen. Nee, Dick Schoof spreekt over een ‘crisis’ die ‘mensen’ ‘ervaren’. Wat ‘ervaren’ ‘mensen’ dan? En welke ‘mensen’? Het voelt toch alsof je kijkt naar een imaginair theekransje in een tbs-kliniek. “Mevrouw Janssen drinkt Earl Grey en ervaart een asielcrisis.” “Oké, meneer Schoof. Is mevrouw Janssen ook bij ons in deze ruimte?”

Dit zouden mijn leerlingen moeten proberen. “Meneer, ik ervaar een huiswerkcrisis. Het opgegeven huiswerk is goed behapbaar zolang ik het maar eerlijk verdeel over mijn planning, maar dat heb ik dus niet gedaan en nu hebben we een onhoudbare situatie. Nu wil ik voorstellen om, in plaats van dit op te lossen door een nieuwe planning te maken, een noodsituatie uit te roepen en jouw lessen stil te leggen.” “Oké Marjoleintje, dat is dan een 1.”

Ik ervaar ook weleens wat. Ik ervaar dat ik het bijvoorbeeld heel vervelend vind dat wij als mensen technologisch tot alles in staat zijn, we zijn zelfs op de maan geweest, maar dat we anno 2024 nog steeds niet de YouTube-app kunnen afsluiten zonder dat de muziek blijft doorspelen op de achtergrond, aangezien dit een exclusieve functie is voor YouTube-premium. Omdat we in een tijd leven waarin we voor elk klein beetje gemak een duur abonnement moeten afsluiten. Mensen ervaren dat. Abonnementscrisis! Noodsituatie! Ik ervaar dat ik het heel vervelend vind om tegenwoordig weleens willekeurig wakker te worden met een onverklaarbare rugpijn waardoor ik ineens besef dat ik nog maar drie jaar verwijderd ben van de dertig. Mensen ervaren dat. Existentiecrisis! Noodsituatie! Ik ervaar dat ik het heel vervelend vind als het nét niet regent, maar wél een klein beetje en dat de lucht dan helemaal vochtig is en je alsnog zeiknat thuis komt. Mensen ervaren dat. Miezercrisis! Noodsituatie!

En wat ik ook ervaar is dat iedereen weet dat deze hele noodwet niet mogelijk is, maar dat dit een sneue poging is van de PVV om, wanneer het kabinet onvermijdelijk ergens komend jaar uit elkaar klapt, de slachtofferkaart te kunnen trekken en tegen hun kiezers te zeggen: “Zie je wel, wij hadden allemaal plannen, maar iedereen is tegen ons. Stem allemaal op ons en geef ons meer macht.” Dit is geen beleid. Dit is een toekomstige campagnevideo. Ik ervaar ook een frustratie met dit ontmenselijkende kapitalistische beleid waarin grote bedrijven in de watten worden gelegd en vluchtelingen moeten vechten om een bed in Ter Apel. Ik ervaar moeilijkheden met het feit dat vluchtende mensen die onze hulp nodig hebben, worden teruggebracht tot koude cijfertjes en praktisch nut voor onszelf, terwijl wij ondertussen aan de andere kant van de wereld de vluchtelingencijfers laten stijgen door onze onvoorwaardelijke Westerse steun aan het terreur van Israël. Ik ervaar hogere verzekeringskosten, een krappe en veel te dure woningmarkt, en één miljoen Nederlanders die in 2024 in armoede leven, wat niet komt door vluchtelingen maar door het mensonterende kapitalistische beleid van mannen in pakken. Kortom: we hebben geen asielcrisis, we hebben een kapitalistische crisis! Hierbij roep ik dan ook graag de noodsituatie uit.


Bronnen:

Letterlijke tekst persconferentie na ministerraad 13 september 2024 – Rijksoverheid – minister-president Dick Schoof – 13-09-2024- Link: https://www.rijksoverheid.nl/regering/bewindspersonen/dick-schoof/documenten/mediateksten/2024/09/13/letterlijke-tekst-persconferentie-na-ministerraad-13-september-2024

Het uitroepen van een ‘asielcrisis’ kan volgens adviseurs kabinet niet, dit is waarom – Het Parool - Hanneke Keultjes – 19-09-2024, 18:12 – Link: https://www.parool.nl/nederland/het-uitroepen-van-een-asielcrisis-kan-volgens-adviseurs-kabinet-niet-dit-is-waarom~b44683bd/?referrer=https://www.google.com/

De ambtelijke stukken zijn nu ongelakt openbaar. Dit zijn de opvallendste citaten… - Twitter – Fons Lambie - 19-09-2024 – Link: https://x.com/fonslambie/status/1836828757832913015?t=qeoD8YXbpYQcQw9UZj0GBg&s=19

Wil je een abonnement op Manifest?

Met jullie hulp garanderen we een communistische visie op de actualiteit in Nederland

Manifest is de krant van de NCPN die tien keer per jaar verschijnt. Met Manifest blijf je op de hoogte van de actualiteit en van onze acties. Manifest belicht verschillende aspecten van de strijd in binnen- en buitenland, en publiceert analyses die inzicht bieden in de nationale en internationale ontwikkelingen vanuit een marxistisch-leninistisch perspectief. Neem nu een abonnement op Manifest of vraag een gratis proefabonnement aan.

Abonneer Nu!