Griekenland, Europa en de ‘cultuur van de doodskist’

“Het eerste vereiste is verandering van de cultuur van de Europese samenlevingen, met een terugkeer naar de geest van zelfopoffering in het bewustzijn van de Europeaan. Tegenwoordig kan Europa er niet tegen doodskisten te zien met een vlag bedekt, zelfs niet met de Europese vlag. De Verenigde Staten zijn gewend aan dat schouwspel. We moeten dus een serieus en eerlijk gesprek hierover houden binnen Europa, tot hoever we bereid zijn te gaan.”

Dat zei de Griekse minister van Defensie Nikos Dendias (van ‘Oorlog’ zou juister zijn) op het Athens Security Forum 2025. Dat werd midden november in Athene gehouden, georganiseerd door het Instituut voor Internationale Betrekkingen en hun Programma Chinese Studies, onder de hoede van het Ministerie van Buitenlandse Zaken, van ‘institutionele partners’ en ‘nobele instellingen’ als de NAVO, het instituut Conrad Adenauer, het Royal United Services Institute (RUS) en ga zo maar door. Kan het nog duidelijker?

De Israëlische CEO van Eco Energy Financial & Strategic Consulting, Amit Mor, vond dat diplomatie niet altijd voldoet. Dendias vond verder dat Griekenland zijn blik gericht moet houden op de route van Gibraltar tot aan de Indische Oceaan. De staatssecretaris van Buitenlandse Zaken Charis Theocharis, bevoegd voor business promotie, legde bij de toekomst van Oekraïne de nadruk op de ‘actieve rol’ die het Griekse bedrijfsleven bij de wederopbouw dient te spelen. Dit was slechts een greep uit de vele onthullende bekentenissen die te horen waren op dit congres over ‘veiligheid’ onder de vleugels van de NAVO.

Op het moment dat dit artikel geschreven werd was de aandacht gevestigd op Zelenski’s bezoek aan Griekenland en de opwaardering van Griekenland in de samenwerking met Oekraïne wat energie en oorlog betreft. Dat leidde even de aandacht af van de al even gevaarlijke stappen op een ander front: dat van de ‘strategische relatie’ met Israël dat rustig doorgaat met het uitmoorden en van hun land verdrijven van Palestijnen. Volgens Reuters maakt de Griekse regering aanstalten om een bom geld ter beschikking te stellen voor de aankoop – van Israëlische industrieën - van moderne raketsystemen voor het luchtafweerschild ‘Schild van Achilles’, die minstens 3 miljard euro gaat kosten. De onderhandelingen worden in een hoog tempo gevoerd en zullen de komende maand nog in intensiteit toenemen, o.a. voor de aankoop van 36 systemen PULS-artillerie ter waarde van 650 miljoen euro en luchtafweersystemen. Geen wonder dat er geen geld meer is voor gezondheidszorg, onderwijs en zo meer…

De Griekse regering voert als vergoelijking voor deze monstrueuze uitgaven aan dat het project voor 25% door Griekse industrieën zal worden overgenomen, in nauwe samenwerking met Israëlisch kapitaal. Of het nu om samenwerking gaat of om volledige aankoop, de bevolking zal voor de kosten opdraaien en als het tot een warme oorlog komt, ook voor de ellende. De systemen PULS worden gefabriceerd door het Israëlische bedrijf Elbit Systems, de grootste wapenfabrikant van Israël. De onderneming staat op de lijst van bedrijven die het meeste baat hebben bij de volkerenmoord in Gaza. De drones die het produceert, worden grootscheeps gebruikt voor aanvallen op de met bloed doordrenkte aarde van de Palestijnen, zoals de MPR 500 MULTI-BOMBS die in Gaza dood en vernietiging zaaien.

De samenwerking met Israël beperkt zich niet tot de aankoop van wapensystemen, maar ook wordt er samen militair geoefend en opgeleid, in het Griekse luchtruim. Om een voorbeeld te noemen: In het begin van de maand voorzag een Israëlische luchttanker een Grieks gevechtsvliegtuig type F-16 van brandstof. In de lucht wel te verstaan.

Om alle misverstanden te vermijden: Bovenstaande heeft niets te maken met antisemitisme. Schrijfster dezes en - daar ben ik van overtuigd - de lezers van Manifest zijn al even felle tegenstanders van wat Joden in WO2 is aangedaan als wat Israël nu de Palestijnen aandoet. Dit zij gezegd om bij voorbaat al het gepraat over antisemitisme de mond te snoeren als de snode automatische reactie op steun aan de Palestijnen. Wij laten ons niet in de hoek van die valse argumentatie duwen.

In Griekenland steken alle politieke partijen, behalve de communistische (KKE), niet onder stoelen of banken dat zij dezelfde grote bedrijfsbelangen, militair en burgerlijk, zouden dienen, als zij aan het regeringsroer stonden als dienaars van dezelfde god: het winstbejag van de grote energiekolossen. De steeds nauwere betrokkenheid van Griekenland bij de gevaarlijke Amerikaans-Israëlische plannen, zodat het Griekse kapitaal een nog groter aandeel in de buit kan veroveren, verwikkelt het land steeds dieper in hun felle concurrentie met China en Rusland die in de regio van de ‘zijderoute’ actief zijn om hun eigen economische en geopolitieke belangen te verzorgen.

Geheel binnen het plaatje van deze politiek past de toenemende agressie tegen de enige echte oppositiepartij, de KKE. Naar aanleiding van de jaarlijkse financiële campagne die de communistische partij organiseert om geld in te zamelen, heeft de schrijver, advocaat en penoloog K. Plevris, theoreticus van extreemrechts en het nationalisme, bekend om zijn fascistische opvattingen (waaronder holocaustontkenning), een juridische aanklacht ingediend tegen de KKE. De partij zou met die jaarlijks terugkerende acties de wet over de financiën van politieke partijen overtreden. Het gevolg was dat door officieren het Parlement werd verzocht wordt om opheffing van de parlementaire onschendbaarheid van Dimitris Koutsoumbas, algemeen secretaris van de communistische partij. De hoogste rangen in het justitionele leven in Griekenland worden door de regering benoemd. De gerechtelijke macht is dus niet gescheiden van de politieke macht.

Het is alom bekend dat de KKE zich stipt houdt aan de regels van de wetgeving inzake de financiën van politieke partijen. Het is ook bekend dat het enige wat de KKE weigert te doen, is namen en persoonlijke gegevens opgeven van partijleden, partijvrienden en andere mensen die de partij financieel steunen. Dat kan bijv. bij de armsten om een paar euro per actie gaan. Daarvoor alleen is de KKE door de controlecommissie van het Parlement een boete opgelegd, maar nooit is er sprake geweest van strafrechtelijke aanspraak. Het resultaat was dat na de bekendmaking van de aanklacht de inkomsten van de financiële actie de hoogte in schoot. Dat kun je opvatten als een reactie van partijleden en sympathisanten op de aanklacht.

Het kapitalisme vernietigt en daarna bouwt het weder op, waarmee geaccumuleerd ongebruikt kapitaal een uitweg vindt en nieuwe winsten gemaakt worden. Dit patroon is de laatste 35 jaar vooral weer duidelijker geworden sinds de destructie van Joegoslavië in de jaren ’90 van de vorige eeuw. In de 19de eeuw had de Pruisische generaal Carl von Clausewitz in zijn Vom Kriege al gezegd dat oorlog een voortzetting is van de politiek met andere middelen. Daarna worden de kaarten opnieuw geschud; business floreert op puinhopen en dode mensen.

Bertolt Brecht citeert in zijn onafgewerkte roman Die Geschäfte des Hernn Julius Cäsar de woorden van één van de meest briljante juristen uit het oude Rome, volgens wie handel nooit vreedzaam is en als die handel niet grenzen kan passeren, dan trekken legers over die grenzen. Het is de aard van klassensystemen. Het enige alternatief is dus voor eens en voor altijd van dit soort systemen af te komen.