Groningen, Gaswinning en Socialisme

De afgelopen tien jaar is er veel geprotesteerd in de provincie Groningen. Er werd gedemonstreerd voor erkenning, respect en een oplossing voor de problemen in de provincie vanwege de gaswinning. Zelf liep ik meerdere keren mee in de stad Groningen tussen duizenden Groningers met fakkels die eindelijk gehoord wilden worden. Kortgeleden publiceerde het Staatstoezicht op de Mijnen (SodM) een voortgangsrapportage over hoe onacceptabel het huidige tempo van de huisversteviging is. Onder kapitalistische maatschappijverhoudingen kunnen de problemen van de gaswinning, ook niet na jaren van protest worden opgelost. Wat is de oplossing en wat hebben we hiervoor nodig?

Communistisch activist en politicus Fré Meis organiseerde in de twintigste eeuw veel protesten, stakingen en andere acties voor de verbetering van de levensomstandigheden van de werkende klasse in Groningen, evenals in andere delen van het land. Er waren veel problemen in Groningen, werkloosheid en armoede waren aan de orde van de dag. In Oost-Groningen was de Communistische Partij van Nederland (CPN) sterk. De partij leverde in Beerta de eerste communistische burgemeester, in Finsterwolde behaalde de CPN veertig jaar lang een meerderheid en er werd veel gestaakt in de strokartonindustrie. De provincie heeft een strijdbaar verleden en moet ook nu weer knokken voor verbetering. Zonder strijd heeft de provincie nooit wat gekregen uit Den Haag. Het was altijd na acties dat het kabinet met geld op de proppen kwam.

Uit de voortgangsrapportage van de SodM blijkt dat in het huidige tempo pas over twintig jaar alle aardbevingsschade aangepakt is. Twintig jaar! Na jaren van strijden tegen de gaswinning heeft de Groningse werkende klasse het voor elkaar gekregen dat de winning stopt in 2020. De aardbevingen zijn echter nog aan de orde van de dag. Als gevolg hiervan hebben mensen schade aan hun huizen, worden ze uit bed getrild en zijn de huizen soms zelfs onbewoonbaar verklaard.

Ter herinnering, deze aardbevingen zijn niet natuurlijk en zijn één op één te linken aan de gaswinning. Mensen zitten volgens het rapport dus nog twintig jaar in deze ellendige situatie, ronduit schandalig. Het laat zien dat de bezittende klasse van Nederland geen oog heeft voor de situatie waarin de werkende bevolking moet leven.

De Nederlandse Aardolie Maatschappij (NAM) houdt zich bezig met de winning van het aardgas in Nederland, en dus ook in Groningen. Het bedrijf is in handen van de multinationals Shell, die op het moment van schrijven geen cent winstbelasting betaalt, en ExxonMobil. De gaswinning leverde volgens de Algemene Rekenkamer tussen 1960 en 2013 de Nederlandse staat meer dan 265 miljard euro op en de NAM tientallen miljarden. De NAM betaalt overigens wel winstbelasting, zo'n 230 miljoen euro in 2018. Terwijl de bewoners van Groningen nog wel twintig jaar mogen wachten op het verstevigen van hun huizen gaan tientallen miljarden naar private bedrijven en hun aandeelhouders. Het gas komt hier uit de grond en er zou dus ook hier in het welzijn van de bevolking geïnvesteerd moeten worden.

Het kapitalisme faalt om mensen in hun behoeften te voorzien. Het wordt hoog tijd om met dit onmenselijke systeem af te rekenen. Alleen onder socialistische maatschappijverhoudingen komt de economie, en komen dus ook de energiebedrijven, in handen van de bevolking. De opbrengsten kunnen danworden geïnvesteerd in de behoeften van de werkende klasse, in dit geval het verstevigen van beschadigde huizen en onderzoek naar groene alternatieven op de gaswinning. Groningen heeft een lange en mooie traditie van strijd voor de rechten van de werkende klasse. Sluit je aan bij de Communistische Jongerenbeweging, de jongerenbeweging van de NCPN en maak het communisme weer groot in Groningen en de rest van Nederland, het is harder nodig dan ooit!

(*) 'Lopend Vuurtje' is een rubriek van columns op Voorwaarts. Het is een plek waar men zowel binnen als buiten de CJB op een open en toegankelijke manier een kritisch rood geluid kan laten horen. De meningen en stelling van de columns zijn niet persé de opvattingen van de CJB als organisatie, maar dragen bij aan een progressief en betrokken maatschappelijk debat onder werkende en studerende jongeren. Voor de CJB is de wisselwerking tussen dagelijkse praktijk en theorie van doorslaggevend belang, en testen we die ook graag aan de dagelijkse praktijk van onze leden en sympathisanten. Wij willen met dit platform elke strijdbare vonk de kans geven een 'lopend vuurtje' te worden.

Zelf een column insturen? Stuur dan een mail naar redactie@voorwaarts.net