Skip navigation
Je kan me nog meer vertellen

Meer of minder PVV bij Keti Koti?

Dit artikel verscheen in de editie van Manifest van dinsdag 2 juli 2024

Illustratie: CJB

"Op 1 Juli 1863 weergalmden 21 kanonschoten ten teeken dat de wettelijke slavernij in Suriname afgeschaft was. Zij werden waarschijnlijk gelost door de nieuwe troepen, die in grooten getale, ter voorbereiding van dit feest, naar de kolonie waren gezonden. Zij vormden in ieder geval een schrille echo op de schoten die nog zoo onlangs, in het najaar van '62 door de soldaten van kapitein Steenberghe waren gelost. Dit gevecht en zijn aanleiding verdient de volle aandacht van allen, die nog te veel illusies mochten koesteren over de motieven welke Nederland bij de zgn. bevrijding der slaven zouden hebben bezield." Zo beschreef Anton de Kom het einde van de slavernij in Suriname. Met Keti Koti deze maand moest ik aan Anton de Kom denken, het is immers een prachtige feestdag waarop we stilstaan bij het einde van de slavernij in het door de Kom ohzo geliefde Suriname.

Wie niet bij Keti Koti aanwezig zal zijn is Martin Bosma. Martin is de huidige voorzitter van de tweede kamer vanuit de PVV. Als kamerlid was hij een van de vele PVV’ers die de omvolkingstheorie verkondigde. De omvolkingstheorie is een extreemrechtse complottheorie waarin wordt gesteld dat asielzoekers en vluchtelingen naar ons land komen om de plaatselijke witte bevolking te vervangen. Bosma liet zich eerder ook negatief uit over het herdenkingsjaar slavernijverleden, dat op 1 juli wordt afgesloten. Zo noemde Bosma het ‘slavernijgedram’, ‘anti-blank racisme’, en ‘propaganda en indoctrinatie’ ten aanzien van het slavernijverleden. Ook werd verzetsheld Tula door hem een ‘racistische moordenaar’ genoemd. Dit zijn natuurlijk hele gepaste overtuigingen voor een Keti Koti-vierder, toch? Wel volgens Martin Bosma. Officieel is de kamervoorzitter uitgenodigd om bij dit soort feesten aanwezig te zijn, en Martin Bosma had die uitnodiging gehad, dus hij was erbij. Het Nationaal instituut Nederlands slavernijverleden en erfenis (NiNsee) heeft hem zelfs netjes gevraagd om toch maar niet te komen. Maar Martin had een uitnodiging gehad, dus hij moest en zou komen. Wat is dat voor kinderachtige reactie?

“Ik heb een uitnodiging gehad, no take-backsies!"

"Ja maar meneer Bosma, we willen niet iemand die die vreselijke omvolkingstheorieën propagandeert op Keti Koti. U bent niet welkom."

"Nietes! Nietes! Buutvrij! Ienemienemutte, tien punt grutte, tien pond kaas, ienemienemutte is de baas. En de vinger wijst naar mij! Ik ben de baas, dus ik kom."

"Ja maar meneer Bosma, u bent een racist, we willen u niet op Keti Koti."

"Ja maar ik kom wel. Ik kom wél keer duizend. Oh nee, dan zeg jij dat ik niet kom keer duizendeneen. Maar daar trap ik niet in. Ik kom wél, keer oneindig. Ha!"

"Oké meneer Bosma maar dan zeg ik dat jij niet komt keer 'altijd eentje meer dan jij'."

"Maar dat kan niet, ik heb al oneindig gezegd, en je kan niet eentje meer hebben dan oneindig. Ik kom wél met slot op de pot en de sleutel ligt in Rusland!"

Uiteindelijk is de voorzitter van de NiNsee, Linda Nooitmeer, zelf naar Den Haag gegaan om Bosma nogmaals te vragen zijn komst te heroverwegen. Ze wilde dat Bosma reflectie toonde en excuses maakte, voordat hij bij de herdenking aanwezig kon zijn. Martin weigerde dit. Volgens hem mag hij als neutraal voorzitter niets zeggen over uitlatingen van Kamerleden. Dat geldt ook voor uitlatingen van hemzelf, toen hij nog Kamerlid was, meent hij. "Want dan treed ik uit mijn rol”. Je hoort dit excuus nu meer in de Haagse wandelgangen. Ik heb laatst een spelletje met mezelf gedaan, waarin ik een shotje nam elke keer als ik een PVV’er op het journaal hoorde zeggen “dat ze nu een andere rol hebben”. Ik was strontlazerus voordat Peter Kuipers kwam met het weer. Wat voor raar excuus is dat? Het is niet alsof je met een andere rol gelijk -huup huup Barbatruc- in een ander mens verandert. Ik had laatst ruzie met mijn vriendin, ze was boos over iets wat ik een uur geleden had gezegd. Toen zei ik: “maar dat was ik niet! Dat was ‘moe-uit-mijn-werk-en-vet-veel-trek-Roel’, nu heb ik een andere rol.”

Uiteindelijk heeft het NiNsee de uitnodiging officieel ingetrokken. Maar het is toch raar dat dat zo moet allemaal? De hele situatie is raar. Een extreemrechtse kamervoorzitter die per se zijn stempel wil drukken op Keti Koti, het feest van de gebroken ketenen. Keti Koti is een fantastisch feest, en we zouden het allemaal moeten vieren, al was het alleen maar om ervan te leren. Want juist in 2024 mag Keti Koti ons eraan herinneren dat er nog heel veel werk gedaan moet worden. We krijgen straks een tweede kamer met een voorzitter én meerdere ministers die jarenlang ongegeneerd omvolkingstheorieën deelden. Een kabinet waarvan de minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingshulp de racistische omroep Ongehoord Nederland heeft opgericht. Een kabinet dat op zowel economisch als op sociaal gebied verregaand extreemrechts beleid gaat voeren. En het gevaar is om te denken dat dit twee verschillende gebieden zijn. Want discriminatie en ongelijkheid op elk gebied wordt altijd geboren vanuit economische ongelijkheid. Ja, de ketenen zijn gebroken, maar we moeten ze blijven breken. Om met de woorden van Anton de Kom zelf af te sluiten: "Ook de Surinamer, ook de man met de zwarte huid wil leven, leven tot elke prijs, leven, al moet hij daarvoor de zwaarste arbeid verrichten, de grootste ontberingen op zich nemen, het eenzijdigste contract onderteekenen en werken onder voorwaarden die nog nimmer in een overeenkomst die ooit tusschen menschen in werkelijke vrijheid werd gesloten, voorkwamen. Aan de eene zijde staat de Surinaamsche proletariër, de volkomen bezitlooze arbeider, die niets dan zijn arbeidskracht heeft te verkoopen. [...] Wij vragen aan Nederlandsche vakbestuurders hoe dergelijke voorschriften hun smaken als voorbeeld voor een collectieve arbeidsovereenkomst voor blanken? Wij vragen aan de Nederlandsche arbeiders: De slavernij is afgeschaft in Suriname, maar noemt gij degenen die onder een dergelijk arbeidscontract moeten werken waarlijk vrij?"


Wil je een abonnement op Manifest?

Met jullie hulp garanderen we een communistische visie op de actualiteit in Nederland

Manifest is de krant van de NCPN die tien keer per jaar verschijnt. Met Manifest blijf je op de hoogte van de actualiteit en van onze acties. Manifest belicht verschillende aspecten van de strijd in binnen- en buitenland, en publiceert analyses die inzicht bieden in de nationale en internationale ontwikkelingen vanuit een marxistisch-leninistisch perspectief. Neem nu een abonnement op Manifest of vraag een gratis proefabonnement aan.

Abonneer Nu!