Open brief: “Haal Cuba van de lijst van sponsors van terrorisme!”

Hieronder publiceren wij een open brief van de Spaanse professor, schrijver en journalist Ignacio Ramonet gericht aan de Amerikaanse president Joe Biden, over het plaatsen van Cuba op de lijst van landen die terrorisme sponsoren. Naast de verwoestende blokkade die het VS-imperialisme heeft opgeworpen om socialistisch Cuba te verstikken, heeft het plaatsen van Cuba op deze lijst vreselijke gevolgen voor de bevolking van Cuba. Daarom onderschrijven wij de boodschap van deze brief om Cuba onmiddellijk van de lijst van sponsors van terrorisme af te halen. Om deze open brief te ondertekenen, stuur dan een mail naar: casadelasamericas2024@gmail.com

OPEN BRIEF VAN IGNACIO RAMONET AAN PRESIDENT JOE BIDEN

“Haal Cuba van de lijst van sponsors van terrorisme!”

Ignacio Ramonet, Professor. Schrijver. Journalist, Parijs (Frankrijk)

Mr. Joseph R. Biden, President van de Verenigde Staten van Amerika, Washington DC (USA)

Mr. President Joe Biden,

Uw presidentschap loopt over een paar maanden ten einde. Met alle respect schrijf ik u namens een groot aantal individuen, sociale bewegingen, vakbonden, humanitaire verenigingen en niet-gouvernementele organisaties wereldwijd die deze brief met mij ondertekenen. We wachten op een gebaar van u om een diep onrecht te herstellen dat op 12 januari 2021 werd begaan door uw voorganger, Donald Trump, toen hij, enkele weken voor hij het Witte Huis verliet, besloot -zonder enige echte wettelijke basis- om Cuba opnieuw op de beruchte lijst van Staatsponsoren van Terrorisme (SSOT-lijst) te plaatsen.

Mijnheer de President, zoals u weet is die SSOT-lijst een mechanisme voor buitenlands beleid dat is bedacht door de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken om sancties op te leggen aan landen die “herhaaldelijk daden van internationaal terrorisme steunen”.

Mijnheer de President, in een daad van rechtvaardigheid en politieke duidelijkheid heeft de regering van president Barack Obama, waarvan u deel uitmaakte, Cuba in 2015 van die oneervolle lijst gehaald. Dit was een zeer positieve stap in de richting van een constructievere relatie met Havana. Tijdens de regering van Barack Obama, toen u vicepresident van de Verenigde Staten was, was het mogelijk om de diplomatieke betrekkingen te normaliseren tussen twee buren met verschillende politieke systemen die elkaar willen begrijpen op basis van wederzijds respect.

Mijnheer de president, u weet ongetwijfeld dat Cuba terrorisme altijd heeft veroordeeld en bestreden. Het heeft het nooit aangemoedigd of gesponsord. Het heeft het nooit gepraktiseerd. Ondanks de spanningen tussen de Verenigde Staten en Cuba is er al 65 jaar geen enkele gewelddadige actie op Amerikaans grondgebied direct of indirect door Havana gesponsord. In geen enkel geval!

Aan de andere kant is Cuba een van de landen die het meest wordt aangevallen door terroristische organisaties. Meer dan 3.500 Cubaanse burgers zijn omgekomen bij aanslagen gepleegd door terroristische groeperingen die gefinancierd, bewapend en getraind werden door gewelddadige organisaties die voor het grootste deel in de Verenigde Staten gevestigd zijn. Met andere woorden, het is de wereld op zijn kop. En dat weet u.

Mijnheer de President, het is u ook niet ontgaan dat door Cuba ten onrechte op die SSOT-lijst te zetten, er talrijke en pijnlijke unilaterale dwangmaatregelen worden toegepast op dit land en zijn onschuldige bevolking. De meest gruwelijke gevolgen komen voort uit het risico dat verbonden is aan humanitaire hulp, zaken, investeringen en handel waarbij Cuba en, in het verlengde daarvan, zijn burgers betrokken zijn. Cubanen met een buitenlandse nationaliteit die in aanmerking komen voor een ontheffing van het Electronic System for Travel Authorization (ESTA) om naar de Verenigde Staten te reizen, is die ontheffing bijvoorbeeld geweigerd. Van Cubanen die in de Europese Unie wonen, zijn de bankrekeningen afgesloten omdat hun land op de SSOT-lijst staat en ze dus automatisch “klanten met een hoog risico” worden. Van veel religieuze groeperingen zijn de tegoeden bevroren en humanitaire hulpzendingen naar het eiland geblokkeerd. Van particulieren die geld proberen over te maken via PayPal of Wise naar familieleden in Cuba, kunnen hun tegoeden bevroren en hun rekeningen geblokkeerd worden. De meeste banken weigeren Cubaanse betalingen te verwerken en hebben geldbedragen voor humanitaire activiteiten bevroren. De aanwezigheid van Cuba op de SSOT-lijst beperkt, voor individuen, het openen van bankrekeningen in het buitenland, het gebruik van instrumenten voor internationale incasso’s en betalingen, toegang tot digitaal bankieren, het contracteren van servers en online diensten, en duizend andere belemmeringen.

Mijnheer de President, het opnemen van Cuba in deze SSOT-lijst betekent ook dat buitenlandse reizigers uit landen die zijn opgenomen in de ESTA en die Cuba willen bezoeken een speciaal visum moeten aanvragen bij het consulaat-generaal van de Amerikaanse ambassade in hun land van herkomst. Dit beleid, uitgevoerd door uw regering, heeft rampzalige gevolgen gehad voor Cuba’s toerisme-industrie, een sector die van doorslaggevend belang is voor de kwetsbare economie van het eiland.

Mijnheer de President, zoals u weet komt dit alles bovenop de verschrikkelijke gevolgen van de wrede en illegale economische, commerciële en financiële blokkade tegen Cuba die de regering van uw land al meer dan 60 jaar in stand houdt. Deze blokkade negeert het duidelijke standpunt van de internationale gemeenschap en de opeenvolgende resoluties van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties en gaat door met haar doel om tekorten en onvrede onder de bevolking te veroorzaken, wat zou leiden tot protesten tegen de Cubaanse autoriteiten.

Mijnheer de President, een dergelijk agressief ontwerp, dat zoveel pijn en zoveel beproevingen heeft veroorzaakt onder de onschuldige burgerbevolking van Cuba, heeft de afgelopen tien jaar onmenselijke dimensies van bestraffing bereikt – zoals uw vrouw Jill Biden kon bevestigen tijdens haar bezoek aan het eiland in oktober 2016. De Cubaanse bevolking heeft geen toegang tot veel essentiële goederen en hulpbronnen: medicijnen, voedsel, bouwmaterialen, meststoffen, energie, industriële machines en reserveonderdelen die niet kunnen worden geïmporteerd omdat Cuba op die lijst staat. De huidige migratiegolf van Cubaanse expats naar de Verenigde Staten, ongekend in zijn omvang, is misschien wel het meest illustratieve voorbeeld van de verwoestende impact en het lijden veroorzaakt door de extreme en brute maatregelen tegen de Cubaanse economie die voortkomen uit zowel de criminele blokkade als de onterechte opname van Cuba op de beruchte SSOT-lijst.

Mijnheer de President, het zal u ook niet ontgaan zijn dat het ministerie van Buitenlandse Zaken in mei 2024 heeft besloten Cuba te schrappen van de lijst van “staten die niet meewerken in de strijd tegen het terrorisme”. Een juiste en rechtvaardige beslissing. Desondanks, en op een tegenstrijdige, onlogische, verwarrende en niet te rechtvaardigen manier, staat uw regering erop om Cuba op de SSOT-lijst te houden, de lijst van staatssponsors van terrorisme. Hoe is het mogelijk om tegelijkertijd te bevestigen dat Cuba meewerkt aan de wereldwijde strijd tegen het terrorisme en tegelijkertijd Havana te beschuldigen van het openlijk sponsoren van terrorisme? De beste manier om deze tegenstrijdigheid op te helderen is om Cuba onmiddellijk van de SSOT-lijst te schrappen.

Mijnheer de President, Cuba is geen sponsor van terrorisme. Integendeel, Cuba is een sponsor van vrede. En dat weet u. Ongetwijfeld herinnert u zich dat, terwijl u vicepresident van de Verenigde Staten was, in 2016 de vredesakkoorden werden ondertekend in Havana tussen de staat Colombia en de Colombiaanse Revolutionaire Strijdkrachten (FARC), op dat moment beschouwd als een “terroristische organisatie,” die een einde maakte aan meer dan een halve eeuw van oorlog en bloedbaden, en die zelfs de Colombiaanse president Juan Manuel Santos de Nobelprijs voor de Vrede opleverde. Dit zou niet mogelijk zijn geweest zonder de actieve diplomatieke deelname van de Cubaanse regering.

Mijnheer de President, die pacificatie had zo’n impact dat de Colombiaanse regering van president Juan Manuel Santos Cuba in 2018 heeft gevraagd om als gastheer op te treden voor een proces van besprekingen met leiders van een andere gewapende organisatie, het Nationaal Bevrijdingsleger (ELN), nadat Ecuador had besloten niet als gastheer op te treden. Zoals u zich herinnert, liepen deze besprekingen met het ELN vast na een afschuwelijke autobomaanslag in Bogota in 2019, die een politieacademie verwoestte, waarbij veel slachtoffers vielen en die door het ELN werd opgeëist.

Mijnheer de President, als gevolg van die tragedie heeft de regering van Iván Duque verzocht om de uitlevering aan Colombia van de ELN-leiders die, beschermd door een speciale diplomatieke status, in Cuba waren voor vredesonderhandelingen. Havana kon dit verzoek niet inwilligen. Internationale diplomatieke overeenkomsten staan dit namelijk niet toe omdat uitlevering in strijd zou zijn met de protocollen die zijn opgesteld als borg voor de vredesbesprekingen tussen het ELN en de Colombiaanse regering. Noorwegen, een andere belangrijke garant van deze vredesbesprekingen, was het volledig eens met het standpunt van Havana, net als de meeste regeringen. Deze legitieme afwijzing door Havana was echter het voorwendsel dat zijn voorganger, Donald Trump, in januari 2021 gebruikte om Cuba weer op de vreselijke SSOT-lijst te zetten.

Mijnheer de Voorzitter, Cuba is niet opgehouden de vrede te bevorderen. Dit bewijst dat Gustavo Petro, de nieuwe president van Colombia, in 2022 aankondigde dat het verzoek om uitlevering van ELN-leiders zou worden ingetrokken als onderdeel van zijn “totale vrede”-initiatief. Havana stemde er van zijn kant mee in om opnieuw als gastheer en garant op te treden voor vredesbesprekingen tussen Bogotá en het ELN. Zoals u weet hebben president Gustavo Petro en Antonio Garcia, de guerrillacommandant van het ELN, dankzij de bemiddeling van Cuba op 9 juni 2023 in Havana elkaars hand geschud tijdens een bijeenkomst waar ze het voor het eerst eens werden over een punt van de overeengekomen agenda en een bilateraal staakt-het-vuren dat een historische stap vormt in de richting van wapenstilstand en definitieve vrede in Colombia. Dit staakt-het-vuren werd overigens zes maanden later in Havana verlengd na cruciale inspanningen van de Cubaanse regering. Maanden later accepteerde Cuba een nieuw voorstel van de Colombiaanse regering om garant te staan voor een nieuw vredesproces, dit keer met de gewapende rebellengroep Segunda Marquetalia.

Mijnheer de President, Cuba bevordert niet alleen de vrede, maar als geen ander land ter wereld ook de gezondheidszorg. In de afgelopen twintig jaar heeft Havana meer dan 600.000 gezondheidswerkers en technici naar 165 landen gestuurd. Dit heeft het lijden van veel zieke mensen verlicht en het leven van miljoenen mensen wereldwijd gered.

Mijnheer de President, Cuba is niet alleen een promotor van vrede en gezondheid, zoals geen enkel ander land, maar het bevordert ook het onderwijs, zoals algemeen erkend is door de UNESCO. Duizenden Cubaanse leraren en professoren zijn in tientallen landen actief geweest om analfabetisme te bestrijden en miljoenen meisjes en jongens naar school te laten gaan. Dit is precies het tegenovergestelde van “het bevorderen van terrorisme” …

Mijnheer de President, in 2021, kort nadat u in het Witte Huis was geïnstalleerd, beloofden verschillende hoge ambtenaren in uw regering om Cuba’s opname op de SSOT-lijst te herzien. In oktober 2022 herhaalde uw minister van Buitenlandse Zaken, Anthony Blinken, die belofte. In 2023 stuurden zesenveertig Congresleden, waaronder veel Democraten, u een brief waarin ze u vroegen om die belofte na te komen. In juni 2024 eisten niet minder dan 123 landen hetzelfde van uw regering in een gezamenlijke verklaring tijdens de 56e zitting van de VN-Mensenrechtenraad. Maar ondanks deze beloften en belangrijke verzoeken hebt u niets gedaan om een einde te maken aan dit schandalige onrecht.

Mijnheer de President, er moet een einde komen aan deze situatie. U weet het. Er is geen enkel geldig en redelijk argument om Cuba te beschuldigen en zijn bevolking te onderwerpen aan een illegale en onmenselijke collectieve straf. U hebt de autoriteit om, voordat u het Witte Huis verlaat, deze wrede absurditeit te corrigeren en Cuba van de SSOT-lijst te schrappen. Doe het nu!

In de hoop dat u, Mijnheer de President, weet hoe u dit historische moment moet aanpakken en gehoor geeft aan dit verzoek, neem ik eerbiedig afscheid van u,

Ignacio Ramonet