Aan het eind van deze maand is het weer zover: Tweede Kamerverkiezingen. Dat betekent nog een paar weken lang een vloedgolf aan oneliners, debattrucjes en campagnebeloften die in het achterhoofd van de politici al klaar staan om gebroken te worden, met het oog op een felbegeerd plekje in de nieuwe regering. Tegelijkertijd is er op bepaalde punten al enige overeenstemming. Wat de uitslag ook zal worden, bezuinigingen van tientallen miljarden, om die vervolgens de wapenindustrie in te pompen, lijken vast te staan.
Om te verhullen dat tijdens deze verkiezingen vrij weinig te kiezen valt, wordt een nieuw narratief opgezet door de partijen die de afgelopen tijd in de oppositie zaten: je kan 29 oktober blijkbaar kiezen tussen ‘democratische’ en ‘anti-democratische’ partijen. Dit narratief kreeg een flinke zwengel door de geweldadige rellen van 20 september in Den Haag. Het fascisme, terug van nooit weggeweest in de Nederlandse politiek, liet zich hier weer open en bloot zien in de vorm van antisemitische leuzen en hitlergroeten. Politici die de week ervoor nog met plezier Antifa als ‘terroristische organisatie’ bestempelden – zelfs niet gehinderd door het feit dat Antifa eigenlijk geen organisatie is – hadden nu opeens moeite met erkennen dat ‘Heil Hitler’ een fascistische uitroep is. Het voortbestaan van de voedingsbodem van dit geweld, het kapitalisme met al zijn tegenstellingen, wordt echter door alle partijen als een voldongen feit behandeld.
Andere zaken verdwijnen door deze politieke heisa naar de achtergrond. Dat Israël in internationale wateren de tientallen schepen van de Global Sumud Flotilla enterde, en de honderden opvarenden allemaal kidnapte, bleek niet erg interessant voor politiek Den Haag. Dit ondanks het feit dat er wereldwijd massale protesten werden opgezet tegen de zoveelste illegale actie van Israël. Ook het ‘vredesvoorstel’ van Trump, waarmee Gaza in wezen een protectoraat zou worden en het perspectief op een onafhankelijke Palestijnse staat wordt verhinderd, hoefde geen kritische blik te vrezen van Nederlandse politici. Toch is de verwachting dat bij het derde Rode Lijn protest, op zondag 5 oktober in Amsterdam, meerdere burgerlijke partijen aanwezig zullen zijn om te doen alsof het lot van de Palestijnse bevolking hen wel aangaat.
Iets anders wat steeds minder aandacht krijgt van de burgerlijke politiek is het mileu, en dat is niet omdat het allemaal zo goed gaat met de natuur. De opwarming van de aarde gaat gestaag door, wat zich onder andere uitte in het verdwijnen van meerdere gletsjers afgelopen maand. In deze krant besteden we aandacht aan het belang van de bescherming van mens en milieu.
Een stijgende temperatuur nemen we ook al langer waar in de politiek van de Verenigde Staten, en het (voorlopige) hoogtepunt kwam pas na de moord op conservatieve influencer Charlie Kirk - politieke moorden zelf zijn immers niet eens zo zeldzaam in de VS. Het is de reactie op de moord die in deze editie besproken wordt, want deze laat zien hoe weinig is overgebleven van de onontbeerlijke absolute waarden zoals ‘vrijheid van meningsuiting’.
Iets dichter bij huis, in Polen, neemt de politieke repressie eveneens toe. Via de rechter probeert de heersende klasse de Communistische Partij van Polen te verbieden. In deze krant lees je daarover, alsook waar zulke repressie toe kan leiden: het is inmiddels 60 jaar sinds de massamoorden in Indonesië, waar zo’n miljoen communisten, vakbondsleden, en andere ‘gevaarlijke’ groepen te grazen werden genomen door de stoottroepen van de Indonesische burgerij – met internationale steun van de imperialistische machten.
In het kader van de inspanningen die de NCPN levert om de ervaringen van de socialistische opbouw in de 20ste eeuw te bestuderen en daar lessen uit te trekken, is op de website een een uitgebreide analyse gepubliceerd over de collectivisatie van de landbouw in de Sovjet-Unie, waar zowel de prestaties als problemen aan bod komen.
De promotiecampagne voor Manifest, die van start ging in september, heeft al de eerste vruchten afgeworpen met een toename van abonnees. Komende maand zetten we die campagne voort, zodat Manifest breder onder de arbeidersklasse wordt verspreid, als middel in de klassenstrijd en voor versterking van klassenbewustzijn.
Lees de Waarheid in Manifest! Niet alleen in de papieren Manifest, maar ook digitaal op de website van Manifest (leesmanifest.nl) en de website van de partij (ncpn.nl). Zie ook voorwaarts.net van de CJB. De volgende krant komt uit op 4 november.