$5 miljard schade per jaar

Onlangs presenteerde Cuba een nationaal rapport over de schokkende gevolgen van de Amerikaanse blokkade. Van 1 maart 2023 tot 29 februari 2024 veroorzaakte de blokkade materiële schade voor Cuba die wordt geschat op $ 5.056.800.000, wat een stijging betekent van $ 189.800.000 vergeleken met het cijfer in het vorige rapport. Dat verklaart de Cubaanse Ambassade in een persbericht. De onwettige blokkade van de VS tegen Cuba duurt 62 jaar. Daarmee is het de meest omvangrijke en langdurigste in de geschiedenis.

Hoe kan dit zo gebeuren? Cuba’s eenzijdige inclusie op de Amerikaanse lijst van landen die terrorisme zouden sponsoren, biedt de mogelijkheid om juridische stappen te ondernemen voor Amerikaanse rechtbanken en rechtszaken aan te spannen. Dit wordt gedaan op grond van de zogenaamde Helms-Burton Act. Hiermee kunnen sancties worden getroffen tegen organisaties die betrokken zijn bij de levering van brandstoffen aan Cuba. Daarnaast biedt deze lijst de mogelijkheid om financiële transacties van Cuba te vervolgen, wat leidt tot belemmeringen voor de levering van basisproducten.

De Amerikaanse regering en anti-Cubaanse politici zijn vastbesloten om de mythe te verspreiden dat de blokkade geen belemmering vormt voor de prestaties van de Cubaanse economie. Ze herhalen ten onrechte dat de moeilijkheden die de economie ondervindt het gevolg zijn van de verstoringen van een socialistisch model in opbouw en de fouten van het regeringsbeleid. De Amerikaanse regering, die haar toevlucht neemt tot systematische desinformatie, is van plan om de Cubaanse regering de schuld te geven van de schade veroorzaakt door de blokkade. Een oneerlijke en uiterst cynische aantijging, juist omdat deze komt van dezelfde regering die opzettelijk een verstikkingsbeleid voert tegen de Cubaanse economie. De moeilijkheden waar de Cubaanse samenleving mee kampt zijn niet uitsluitend te wijten aan de blokkade, maar het zou onjuist zijn de blokkade niet te erkennen als het belangrijkste obstakel voor haar ontwikkeling. Geen enkel land ter wereld, zelfs niet landen waarvan de economie veel welvarender en robuuster is dan die van Cuba, zou in staat zijn om zo'n meedogenloze, eenzijdige en langdurige agressie het hoofd te bieden zonder dat dit een hoge tol eist van de levensstandaard van haar bevolking, stabiliteit en sociale rechtvaardigheid.

Recente wijzigingen in de regelgeving ten aanzien van de particuliere sector hebben de essentie van de blokkade niet veranderd. De blokkade blijft de Cubaanse economie en openbare diensten aantasten en het welzijn van de hele bevolking ernstig schaden. Hij is bedoeld om de Cubaanse samenleving te fragmenteren, om de particuliere sector tegen de revolutie op te zetten voor politieke doeleinden in het belang van het uiteindelijke doel; het bewerkstelligen van een regimeverandering en het straffen van de staatssector van de economie. Gedurende de periode waarop het Cubaanse rapport betrekking heeft, waren de acties van de VS gericht op het identificeren en vervolgen, met chirurgische precisie, van de belangrijkste inkomstenbronnen van de Cubaanse economie door een strikte toepassing van de Helms-Burton Act.

De impact van de blokkade op de gezondheidssector is aanzienlijk. Dr. Jorge Juan Marinello, voorzitter van de Cubaanse Vereniging voor Oncologie, Radiotherapie en Nucleaire Geneeskunde, ervaart dit in zijn dagelijkse werk: “Door het tekort aan diagnostische middelen en therapeutische producten moeten patiënten en hun families vaak voortdurend verhuizen naar verschillende medische instellingen, afhankelijk van de beschikbaarheid van voorraden. In veel gevallen gaat het om behandelingen die het verschil maken tussen leven en dood. Als artsen, die ook ouders en grootouders zijn, raakt deze situatie ons van heel dichtbij.”

Het negatieve effect van de economische belegering op de toegang tot harde valuta, grondstoffen, machines, meststoffen, chemicaliën en technologieën heeft ook geleid tot een aanzienlijke daling van de binnenlandse voedselproductie. Bovendien heeft de onmogelijkheid om schepen te huren van een groot aantal rederijen de aankomst in het land van reeds betaalde voorraden onderbroken. Lissette Fernández Páramo, voorzitter van de Cubaanse vereniging voor dierlijke productie, bevestigt dit: “De blokkade maakt het onmogelijk voor coöperatieven en boeren om toegang te krijgen tot reserveonderdelen voor machines, tractoren, oogstmachines en andere transportmiddelen die verlamd blijven en verouderd zijn. Dat geldt ook voor grondstoffen en andere producten die het anders mogelijk zouden maken om ongebruikt land te gebruiken voor productie. Bovendien kunnen we door de blokkade niet aan de brandstoffen, oliën en smeermiddelen komen die nodig zijn om de bestaande landbouwmachines te laten werken.”

Volgens Beatriz Roque Morales, Nationaal Directeur van het Speciaal Onderwijs, heeft de blokkade een veel complexere impact, want als speciale onderwijsbehoeften worden gehinderd hebben ze niet alleen een nadelige invloed op de intellectuele prestaties, maar ook op de emotionele en sociale ontwikkeling van individuen: “Ik vind het schokkend dat zoiets elementairs als speelgoed niet volledig beschikbaar kan worden gemaakt voor onze meisjes en jongens. Van jongs af aan is spelen de manier waarop ze de wereld leren kennen.” In 2024 zal het nationale onderwijssysteem naar schatting $ 21.789.000 nodig hebben om aan de vraag naar studiemateriaal te voldoen. Zo’n 38 uur zonder blokkade zou het mogelijk maken om over deze fondsen te beschikken.

De blokkade van de VS tegen Cuba is in strijd met het internationaal recht. Het is een schending van het recht op vrede, ontwikkeling en zelfbeschikking van een soevereine staat. Het is een daad van agressie, een permanente bedreiging voor de stabiliteit van het land en een massale, flagrante en systematische schending van de mensenrechten van alle Cubanen. Een wrede daad waarvoor geen enkele rechtvaardiging bestaat. Stop de blokkade!