Het belang van de Februaristaking in het licht van actuele ontwikkelingen

We publiceren hieronder de inleiding over het belang van de Februaristaking in het licht van actuele ontwikkelingen, die op de NCPN en CJB-herdenking van de Februaristaking werd gehouden namens het Partijbestuur van de NCPN door Caetano.

We zijn vandaag bijeengekomen in een tijd van grote tegenstellingen, groter dan velen van ons ooit hebben meegemaakt.

In deze tijd is het belangrijk om de Februaristaking te herdenken. Die staking was een daad van eenheid en solidariteit van de werkers, van de arbeidersklasse. En het was een daad van verzet, een politieke staking. Niet spontaan ontstaan, maar georganiseerd. Het toont de unieke kracht van de georganiseerde werkers, op een manier die ook vandaag nog steeds indrukwekkend is.

De laatste jaren is de positie van de werkers verslechterd met iedere crisis die zich voordoet.

De inflatie heeft een ongekende hoogte bereikt. Ze volgt op de pandemie, waarbij de werkende klasse 2 jaar opgesloten werd in hun huis tenzij het was om te werken ten gunste van het kapitaal. Alle winsten die gemaakt werden, zijn in de zakken van de kapitalisten terechtgekomen. De werkende bevolking heeft daar niets van gezien.

Maar wat kunnen wij allen wel zien? Wij kunnen allemaal zien dat de arbeidersklasse als geheel meer in verzet aan het komen is. Er zijn nu meer stakingen van arbeiders die opkomen voor hogere lonen. We zien de staking in het openbaar vervoer, waar men op moet komen voor het recht om een plaspauze te hebben. We zien stakingen bij de vuilnismannen, winkelmedewerkers. Taxichauffeurs, het onderwijs, de zorg en ga zo nog maar door.

Maar hier blijft het niet bij. We zien ook dat studenten van alle vormen van onderwijs in verzet komen tégen het schuldenstelsel en vóór beter onderwijs. Het afgelopen jaar waren er ook grootschalige protesten over huisvesting. Het woningtekort heeft sinds de Tweede Wereldoorlog niet zo'n grote vorm aangenomen als vandaag de dag. En, in plaats van dat er grootschalige woningbouw wordt gerealiseerd, moet de zogenaamde markt dit proberen op te lossen, terwijl deze gebaat is bij hoge huren en absurde eisen voor een woning.

We kunnen dus duidelijk zien dat grote delen van de arbeidersklasse meer en meer in verzet komen. De NCPN en CJB betuigen hun steun aan deze acties. De afgelopen maanden werden solidariteitsverklaringen afgegeven en hebben de kameraden de stakers een hart onder de riem gestoken bij de diverse manifestaties en stakingen.

Tegelijkertijd kunnen we zien dat de kapitalisten er alles aan doen om voet bij stuk te houden en hun positie verdedigen. Zij willen er koste wat kost voor zorgen dat zij niet minder krijgen en niets hoeven te geven aan de arbeidersklasse. En dat de uitbuiting in stand blijft.

De burgerlijke partijen proberen de arbeidersklasse te paaien met steeds een absoluut minimum aan maatregelen om de problemen van vandaag op te lossen. Zo is er al maanden bekend dat de energieprijzen voor iedereen omhoog gaan tot ongekende hoogtes. Maar wordt er moeilijk gedaan over een luttele paar honderd euro aan compensatie, die voor velen te laat komt.

We zien ook dat zij proberen de aandacht af te leiden van de crisis.

Een voorbeeld daarvan zijn de excuses van het slavernijverleden, die ineens naar voren werden geschoven. Er was veel kritiek hierop van belangenorganisaties, die het zien als de politieke plooi die het is. Een ander voorbeeld is de vluchtelingencrisis: door het voor te stellen alsof dit een onbeheersbaar probleem is en door onvoldoende maatregelen te nemen voor menswaardige opvang, wordt geprobeerd natuurlijke empathie en solidariteit tussen werkers van alle landen te torpederen.

De dubbelzinnige houding tegenover racisme en vreemdelingenhaat is uitermate schadelijk en geeft ruimte aan de normalisering van extreem rechtse partijen en hun gedachtegoed.

PVV, FVD, JA21 en andere partijen gebruiken complottheorieën om de arbeidersklasse te verdelen en de aandacht van het kapitaal af te leiden. Met populistische praatjes proberen zij in te spelen op onderbuikgevoelens van de bevolking. Door zichzelf als buiten “het kartel” te kwalificeren, doet extreemrechts net alsof zij wél naar de burgers luisteren.

Maar in plaats van terechte woede over ons onzekere bestaan als gevolg van de willekeur van het kapitalisme te richten op datgeen wat het veroorzaakt: de brute uitbuiting van het kapitalisme, proberen fascistoïde lakeien van de reactie af te leiden naar zondebokken. Naar andere werkers. Niet naar het kapitaal.

Er is angst bij het kapitaal dat de werkende klasse zich verder organiseert. Zo wordt er in Nederland en in de landen om ons heen geprobeerd om stakingen in te perken met behulp van de rechter.

Een andere uiterst nare ontwikkeling is de wet Politieke partijen in Nederland. Deze banaal klinkende wet heeft grote consequenties. Men wil inzicht in wie er aan de politieke partijen in Nederland donaties geven. En wordt er een poging gedaan om in beeld te brengen wie met welke partij sympathiseert. Onder het mom van bescherming van de democratie, de rechtstaat, en andere punten, wordt er een poging gedaan om te zorgen dat partijen makkelijker verboden kunnen worden. En we hebben in aanloop naar de Tweede Wereldoorlog ook gezien waar het opstellen van lijsten met namen van donateurs en sympathisanten van politieke partijen nog meer toe kan leiden. Lijsten met namen van communisten werden door de geheime dienst overhandigd aan de bezetter, met vreselijke gevolgen. Laten we strijd blijven voeren tegen deze achterlijke wet.

Kameraden, de oorlog in Oekraïne is nu bijna een jaar geleden geëscaleerd. De invasie van Oekraïne door de Russische Federatie is vanaf dag één door zowel de NCPN als de CJB veroordeeld. Zoals toegelicht in diverse verklaringen kwam deze invasie niet zomaar uit de lucht vallen en heeft het te maken met een jaren lange ontwikkeling. Het uiteenvallen van de Sovjet Unie, en daarmee een klap voor arbeiders over de hele wereld. De uitbreiding van de NAVO. En, nationalistische fantasten die er alles aan doen om de arbeidersklasse van beide staten te gebruiken voor eigen gewin. Duizenden doden zijn gevallen. Het enige wat dit kan oplossen is de strijd van de werkers: de roep om vrede en een anti-imperialistische vredesbeweging die hiervoor strijdt. Niet voor meer wapens naar beide kanten of een van de twee kanten, maar een daadwerkelijke vrede waar geen doden meer vallen. Laten we vandaag in ons achterhoofd houden waar de kameraden die koude dagen in februari ’41 voor liepen. Solidariteit van de werkers en de organisatie van het verzet!

* Caetano is lid van het Partijbestuur van de NCPN.