Israëlische medische apartheid en structurele vernietiging van de zorg

Sara Galli, een anesthesioloog die ook lid is van Artsen voor Gaza en van Vakbondsleden voor Palestina, vertelt een verhaal dat even onthutsend als informatief is, op de bijeenkomst over imperialisme die de NCPN organiseerde op 18 oktober. Gebaseerd op meerdere onderzoeken laat zij niet alleen zien hoe het Israëlische leger systematisch de Palestijnse zorg aanvalt en vernietigt, maar ook hoe in Israël zelf er sprake is van medische apartheid.

Sara begint met een uitspraak van de Zuid-Afrikaanse dokter Sommerfield. In het gerenommeerde medische blad The British Medical Journal zei hij: “De situatie gaat verder dan de mistanden uit het apartheid-tijdperk.” Dat heeft voor een groot deel te maken met de vele checkpoints, ter bescherming van de illegale kolonisten, in de Westerlijke Jordaanoever: heb jij als Palestijn een medisch noodgeval, dan word je vaak bij deze checkpoints tegengehouden voor controles, ook als elke seconde telt. Soms mag je er helemaal niet door, zeker ’s avonds en ’s nachts niet. Sara vertelt over een Palestijnse dokter die gescheiden wordt van een ziek kind door een hek. De militairen laten hem er niet door, dus moet de dokter op afstand met een diagnose komen.

In Israël zelf is er ook een duidelijk verschil te zien tussen de 20% van de bevolking die Arabisch is, en het niet-Arabische gedeelte. Kindersterfte onder de Arabische bevolking is 3x zo hoog, en een onderzoek uit 2014 toont aan dat als zij een hartaanval krijgen ze 3,5x minder toegang tot de nodige zorg hebben.

Deze situatie is dus een die al lang voor 7 oktober 2023 gaande was. Sindsdien is de situatie alleen maar verergerd. Sara gebruikte een database, opgezet door de Wereldgezondheidsorganisatie, die bijhoudt waar en hoeveel aanvallen plaatsvinden op de zorg. Tussen 7 oktober 2023 en 31 december 2024 waren er 1400 Israëlische aanvallen op ziekenhuizen, zorgmedewerkers, patiënten en ambulances – allemaal schendingen van Geneefse Conventies. Dat zijn er gemiddeld zo’n 3 per dag! Nemen we de rest van de wereld mee, dan zien we dat Israël in die periode verantwoordelijk was 86% van de aanvallen op patiënten, en 81% van de aanvallen op zorgmedewerkers. De andere aanvallen hebben voornamelijk te maken met oorlogen in Oekraïne en Afrika.

Sara vertelde nog veel meer, over bijvoorbeeld orgaanroof en medische experimenten op Palestijnse gevangen, maar ook hoe de farmaceutische industrie in Israël is vervlochten met de oorlogsindustrie en met het apartheidsregime. Alles bij elkaar genoeg om de krant te vullen. Het was niet een verhaal om vrolijk van te worden, maar wel een verhaal wat zo veel mogelijk gehoord moet worden. Ze benadrukte het belang van de solidariteit met Palestina. Na afloop was voor de aanwezigen duidelijk: de strijd voor een vrij Palestina zal doorgaan totdat Palestina daadwerkelijk vrij is.