De oorlog in Soedan heeft talloze mensen het leven gekost en miljoenen mensen zijn ontheemd. De Nederlandse afdeling van de Soedanese Communistische Partij (SCP) gaat in de onderstaande bijdrage in op de situatie. Terecht wordt benadrukt dat de buitenlandse inmenging, via financiering en bewapening van betrokken partijen, olie op het vuur gooit. De miljoenen mensenlevens die worden vernietigd in Soedan zijn een misdaad van het imperialisme, dat geen geweld schuwt om de belangen van de monopolies veilig te stellen.
Op 15 april 2023 brak de oorlog uit tussen twee generaals die voorheen bondgenoten waren geweest: Abdel Fattah al-Burhan, opperbevelhebber van de Soedanese strijdkrachten, en Mohamed Hamdan Dagalo, ook bekend als Hemedti, van de paramilitaire Rapid Support Forces (RSF). Meer dan een jaar en acht maanden later zijn de internationale en regionale gemeenschappen nog steeds terughoudend om met vastberadenheid en duidelijkheid besluiten te nemen en effectieve maatregelen te nemen. Ze hebben de omvang van de crisis in Soedan gezien tijdens bijeenkomsten van de Intergovernmental Authority on Development (IGAD, een internationale organisatie van Oost-Afrikaanse landen) en de Afrikaanse Unie, maar zonder noemenswaardig resultaat.
De vredesbesprekingen in Zwitserland, bijgewoond door verschillende invloedrijke partijen, slaagden er niet in te bereiken wat hun primaire doel zou moeten zijn: het stoppen van de oorlog en het beschermen van burgers. Dit kwam doordat de generaals van het veiligheidscomité (het comité van Al-Bashir) weigerden deel te nemen aan de bijeenkomsten, met zwakke excuses die voor niemand verborgen bleven, behalve hun eigen aanhangers. Achter hen staan de overblijfselen van de Moslimbroederschap, die erop aandringen hun oorlog tegen de Soedanese burgers voort te zetten om hun macht te behouden.
Sinds het Jeddah-platform in mei vorig jaar lijkt het erop dat de belangrijkste reden achter de pogingen om bij te dragen aan een oplossing voor de Soedan-crisis verband houdt met de belangen van zowel de betrokken actoren als de bemiddelaars: de strategische geografische ligging en de rijke hulpbronnen van Soedan. Daarom denken deze partijen, zowel collectief als individueel, dat er geen haast is om een staakt-het-vuren te bereiken. In plaats daarvan geven ze de voorkeur aan verklaringen waarin ze beweren de situatie met ‘grote bezorgdheid’ te volgen en dat ze hun best doen om tot oplossingen te komen, terwijl de schuld bij regionale en lokale partijen wordt gelegd.
Het is duidelijk dat de rampzalige oorlog in Soedan niet zou zijn begonnen of voortgezet zonder de steun die beide partijen in het conflict hebben ontvangen. Zo heeft de Russische Federatie belangen in de Rode Zee en het goud van Soedan. Omar al-Bashir had Rusland de mogelijkheid geboden om een militaire basis aan de kust te vestigen, een aanbod dat werd ingetrokken door de revolutie in december. Desondanks heeft Rusland via de Wagnergroep alle nodige steun verleend aan de RSF. Nu de Wagnergroep is ontbonden heeft Rusland zijn positie herzien en ondersteunt het opnieuw de generaals, met als doel zijn vloot aan de kust van Soedan te vestigen, terwijl het de goudhandel via de Verenigde Arabische Emiraten voortzet.
Natuurlijk zijn de Russische bondgenoten, Iran en Turkije, bereid om de overgebleven krachten te beschermen en de generaals van wapens en andere middelen te voorzien. Aan de andere kant staan de Emiraten en hun bondgenoten, Ethiopië en Tsjaad, aan de zijde van de RSF, waarbij ze hen financieren, bewapenen en helpen Arabische stammen in Tsjaad, Niger en Mali te rekruteren.
De rampzalige oorlog in Soedan is moeilijk te beëindigen, mede omdat internationale en regionale gemeenschappen de partijen blijven voorzien van middelen die de voortzetting van het conflict mogelijk maken. Bovendien zijn er Soedanese krachten die, doordat ze buiten Soedan verblijven, onder druk staan en zich moeten conformeren aan de standpunten en belangen van externe machten.
Deze complexe situatie op internationaal, regionaal en lokaal niveau vraagt om serieus en geduldig werk van krachten die ernaar streven dat het Soedanese volk onafhankelijk kan beslissen over zijn toekomst. Zij moeten verbonden blijven met het land, werken onder de massa's en de criminele praktijken van beide partijen in de oorlog blootleggen. Ze moeten hun communicatiemiddelen opbouwen, hun gemeenschappelijke en verenigde visies presenteren, en de massa's mobiliseren en organiseren.
De massa's worden geconfronteerd met voortdurende agressie van beide zijden van de oorlog. Ze moeten hun gelederen sluiten en samenwerken op alle verzetsfronten om de brutaliteit en willekeur van de feitelijke autoriteiten te overwinnen en het dagelijkse lijden te verlichten. Het is ook belangrijk om in verband te staan met de wereldwijde anti-oorlogsbeweging, door hulp, steun en solidariteit te bieden aan ons volk in de strijd voor vrede, democratie en gerechtigheid.
Wil je een abonnement op Manifest?
Met jullie hulp garanderen we een communistische visie op de actualiteit in Nederland
Manifest is de krant van de NCPN die tien keer per jaar verschijnt. Met Manifest blijf je op de hoogte van de actualiteit en van onze acties. Manifest belicht verschillende aspecten van de strijd in binnen- en buitenland, en publiceert analyses die inzicht bieden in de nationale en internationale ontwikkelingen vanuit een marxistisch-leninistisch perspectief. Neem nu een abonnement op Manifest of vraag een gratis proefabonnement aan.
Abonneer Nu!
