Over de drie jaar sinds het formele begin van de imperialistische oorlog in Oekraïne

De oorlog die drie jaar geleden formeel begon met de Russische invasie in Oekraïne gaat door en vergiet het bloed van twee volkeren die samen leefden, vochten en bloeiden onder de USSR en die nu lijden onder het kapitalisme, na de overwinning en overheersing van de contrarevolutie.

Deze ontwikkelingen bevestigen de standpunten van de Europese Communistische Actie over het imperialistische karakter van de oorlog, die uitbrak te midden van de verscherping van de concurrentie en de tegenstellingen tussen de twee vechtende kapitalistische kampen.

Het is nu duidelijker dan drie jaar geleden dat dit niet alleen een conflict is tussen Rusland en Oekraïne, maar een uitgebreid conflict tussen de Oekraïense bourgeoisie, de VS, de EU en de NAVO aan de ene kant en de Russische bourgeoisie en haar bondgenoten aan de andere kant.

Er is een sterke tendens tot internationalisering en verspreiding van het conflict, met de veralgemening van economische en commerciële oorlogvoering, het gebruik van steeds geavanceerdere en krachtigere wapensystemen, de dreiging van kernwapens, de directe en indirecte betrokkenheid van een groeiend aantal staten aan de kant van de strijdende partijen en het samengaan met andere oorlogshaarden waar dezelfde machten met elkaar in botsing komen, zoals in het Midden-Oosten, de Stille Oceaan, het Noordpoolgebied, Afrika, enzovoort. De confrontatie tussen de VS en China neemt een beslissende positie in de internationale concurrentie in.

De agressie van de NAVO neemt toe, terwijl nieuwe landen zich tijdens deze drie oorlogsjaren bij de NAVO hebben aangesloten (Zweden en Finland). De aanwezigheid in de Baltische Zee wordt versterkt, militaire oefeningen in de Balkan nemen toe en er worden bases gebouwd aan de grenzen met Rusland en in het oostelijke Middellandse Zeegebied. Tegelijkertijd zullen de militaire uitgaven van de NAVO-leden naar verwachting met veel meer dan 2% stijgen. Er wordt zelfs gesproken over minstens 3% en zelfs 5% van het BBP van elk land.

De militarisering van de EU neemt toe. Het Draghi-rapport markeert de versnelling van de overgang naar een oorlogseconomie, terwijl het Niinistö rapport voorspelt dat de EU in de komende 7 jaar bijna 20% van haar budget zal moeten besteden aan oorlogsvoorbereidingen. Er wordt openlijk gesproken over het sturen van troepen naar Oekraïne, hetzij naar de oorlogsfronten of als “veiligheidsgaranties”, terwijl de EU de VS al heeft ingehaald met wapenleveranties aan Oekraïne.

Aan de andere kant zullen de militaire uitgaven van Rusland in 2025 6,3% van het BBP bedragen en is Rusland van plan om 40% van zijn staatsbegroting te besteden aan “defensie- en veiligheidsbehoeften” in 2025.

Beide partijen in de oorlog zetten nieuwe en meer destructieve wapensystemen in, terwijl de dreiging van het gebruik van kernwapens in het conflict is toegenomen.

Zoals de secretaris-generaal van de NAVO, de heer Rutte, en de bourgeoisregeringen op provocerende wijze verkondigen, wordt bovendien van de volkeren gevraagd een hogere prijs te betalen door zwaar te bezuinigen op de toch al ontoereikende overheidsuitgaven voor gezondheidszorg, sociale zekerheid, onderwijs en andere sociale sectoren, om de oorlog te financieren, die alleen wordt gevoerd voor de belangen en winsten van de kapitalisten. Tegelijkertijd worden ze geconfronteerd met toenemend anticommunisme, repressie en inperking van democratische en vakbondsrechten en -vrijheden.

Elk onderhandelingsproces voor een zogenaamd “vreedzame” regeling van de imperialistische oorlog in Oekraïne tussen de VS en Rusland, zoals het recente telefoongesprek tussen Trump en Poetin of de gesprekken die nog zullen volgen, zijn in strijd met de belangen van de volkeren, omdat de werkelijke oorzaken van de oorlog onaangeroerd blijven. Bovendien bevestigen zowel de militaire als de politiek-diplomatieke stappen, plannen en discussies over “the day after” en de groeiende concurrentie om de rol die elke imperialistische macht daarin zal spelen, dat, ongeacht de voorwendsels die de burgerlijke klassen gebruiken om de volkeren te misleiden, de hoofdoorzaak van het conflict ligt in de concurrentie tussen monopolistische groepen en kapitalistische staten om de controle over natuurlijke hulpbronnen, transportroutes, geostrategische steunpunten en marktaandelen.

Geen enkel politiek-diplomatiek initiatief zal een effectief einde maken aan een dergelijke oorlog. Elk compromis tussen de rivaliserende burgerlijke kampen, zelfs als het wordt bereikt, zal fragiel en tijdelijk zijn, net als de vorige, omdat de oorzaken die er aanleiding toe geven, d.w.z. kapitalistische uitbuiting, winstbejag en de concurrentie tussen de monopolies, intact zullen blijven.

Onze partijen leiden de strijd tegen de imperialistische oorlog, de burgerlijke klassen, hun aspiraties en de betrokkenheid van hun regeringen daarbij. De volkeren moeten niet wachten op een “oplossing” van de onderhandelingstafels van de imperialisten of geloven dat er een “vreedzaam” kapitalisme kan bestaan. Hun “vrede” zal altijd nieuwe oorlogen en bloedvergieten voorbereiden. De uitweg uit de imperialistische oorlog in hun eigen belang kan alleen worden gegeven door de volkeren door de beslissende versterking van hun strijd, tegen buitenlandse bases en de inzet van militaire eenheden en militair materieel buiten de grenzen, evenals tegen oorlogsuitgaven in het belang van het kapitaal, tegen het kapitalisme dat hand in hand gaat met oorlog. Wij roepen op tot een strijd tegen de NAVO, de EU en alle andere imperialistische unies en kapitalistische allianties.

Wij mobiliseren de arbeidersklasse en de volkslagen om hun rechten en de bevrediging van hun behoeften op te eisen, tegen het volksvijandige beleid van de burgerlijke regeringen, wier doelen worden gediend door oorlog met andere, gewelddadige middelen.

Wij strijden tegen het chauvinisme, nationalisme en fascisme waartoe het kapitalistische systeem aanleiding geeft. Wij bevorderen solidariteit en vriendschap tussen de volkeren. Wij strijden opdat onze volkeren niet de ene kant van de oorlog tegen de andere kiezen, maar zich krachtig aansluiten bij de strijd voor de omverwerping van het kapitalistische systeem, dat de oorzaak is van de imperialistische oorlogen, voor een maatschappij zonder uitbuiting van mens door mens, die echte vrede, veiligheid en welvaart van de volkeren kan garanderen, voor het socialisme.

17 februari 2025