Van 16 t/m 19 april jongstleden vond in Havanna het 8e Congres plaats van de Communistische Partij van Cuba (PCC). Gekozen afgevaardigden vertegenwoordigden de leden vanuit heel Cuba. Raúl Castro was daar voor de laatste keer bij aanwezig in zijn functie als eerste secretaris van het Centraal Comité van de Communistische Partij van Cuba. Miguel Díaz-Canel, die in 2018 Raúl Castro opvolgde als president van Cuba, werd aan het eind van het congres tevens gekozen als de nieuwe eerste secretaris van het Centraal Comité.
Hieronder de samenvatting van de slottoespraak van Miguel Díaz-Canel.
Díaz-Canel beschreef het 8e Congres als een belangrijke mijlpaal in de Cubaanse politieke geschiedenis en een historisch moment, dat in het teken stond van de geleidelijke overdracht van de belangrijkste taken van het land aan de nieuwe generaties. Hij definieerde het als een congres van de continuïteit.
De Cubaanse president noemde Raúl Castro de belangrijkste vaandeldrager van dit overdrachtsproces. Hij heeft het proces van continuïteit met vasthoudendheid voorbereid, geleid en richting gegeven, zonder gehechtheid aan specifieke posities en verantwoordelijkheden en met sereniteit, volwassenheid, vertrouwen, altruïsme en bescheidenheid. Raúl zal nog steeds worden geraadpleegd voor belangrijke strategische beslissingen over het lot van de natie en zal altijd aanwezig blijven, omdat hij een voorbeeld is voor elke communist en revolutionair.
Raúl is de beste volgeling van Fidel Castro en hij heeft ook nieuwe waarden toegevoegd aan de revolutionaire ethiek en de uitoefening van de regering. Díaz-Canel wees op Raúls erfenis van verzet tegen bedreigingen en de zoektocht naar de verbetering van de samenleving.
Terugkijkend op het werk van legergeneraal Raúl Castro als hoofd van de leiding van het land, benadrukte Díaz-Canel de impuls die hij heeft gegeven aan belangrijke conceptuele en structurele veranderingen, waaronder de verbetering van het economische model, de heronderhandeling van de schuld en de nieuwe immigratiewet. Tevens de ontwikkeling van nieuwe regelgeving voor de landbouwsector, de oprichting van de Mariel Special Development Zone, het wegnemen van obstakels voor het Cubaanse staatsbedrijf, de automatisering van de samenleving en het in stand houden en verbeteren van sociale verworvenheden. Díaz-Canel sprak ook over de verwezenlijking van de bevrijding van de vijf helden (the Cuban Five, Cubaanse antiterrorisme strijders) en de ontwikkeling van activiteiten voor brede en dynamische buitenlandse betrekkingen, waaronder de besprekingen om de diplomatieke betrekkingen met de Verenigde Staten te herstellen, en het werk van Cuba als tijdelijk voorzitter van de Gemeenschap van Latijns-Amerikaanse en Caribische Staten.
De toewijding aan de revolutie overwon menselijke pijn, Raúl Castro leidde het land onvermoeibaar, met succes en gedrevenheid, zei de Cubaanse president. Ook benadrukte hij de inspanningen van de legergeneraal voor de bevordering van het verbeteren van het werk van de Partij, zijn intensieve contact met de Cubaanse bevolking, de resultaten van de Revolutionaire Strijdkrachten en de Water Transfer- en Tarea Vida-programma's.
Volgens Díaz-Canel is de wrede blokkade (economisch, commercieel en financieel) van de Verenigde Staten tegen Cuba in de afgelopen vier jaar verder geëscaleerd tot een niveau van nog meer agressiviteit.
Niemand kan ontkennen dat deze vorm van belegering het belangrijkste obstakel vormt voor de ontwikkeling van Cuba, en met het erkennen van deze waarheid proberen we niet de tekortkomingen van onze realiteit te verbergen, aldus de president, die deze politiek de langst volgehouden provocerende belediging noemde van de mensenrechten van een volk. Hij waarschuwde dat het de eis van Cuba is om een einde te maken aan de blokkade, waarvoor ze de steun heeft van de internationale gemeenschap en tevens een groot deel van de Cubanen die in het buitenland wonen.
De president herinnerde eraan dat de 240 maatregelen die door de Amerikaanse regering van Donald Trump zijn vastgesteld gehandhaafd blijven. Daaraan worden maatregelen toegevoegd naar aanleiding van de recente toevoeging van Cuba aan de lijst van zogenaamde 'staten die het terrorisme steunen'.
Ook wees hij erop dat de campagnes van ondermijning en ideologische leugens, georganiseerd en gestimuleerd door organisaties van de VS, nog steeds doorgaan, om Cuba in diskrediet te brengen en te proberen de mensen in verwarring te brengen, door interne tegenstellingen te vergroten.
Díaz-Canel zei dat ondanks de verklaring dat Cuba geen prioriteit is voor de Verenigde Staten, er wetten zijn zoals Helms-Burton en Torrricelli, er honderden miljoenen dollars worden uitgetrokken om de constitutionele orde van Cuba te ondermijnen en diverse middelen worden ingezet om het nationale bewustzijn te ondermijnen. Hij vroeg zich af hoe de economische oorlog tegen Cuba te rechtvaardigen is, en de bereidheid om de prijs van internationaal isolement te betalen voor het handhaven van een juridisch onhoudbaar politiek beleid.
De president zei dat het streven van de Cubanen is om in vrede te leven en een relatie te onderhouden met de Verenigde Staten vergelijkbaar met hun relatie met de rest van de internationale gemeenschap. Hij benadrukte dat prioriteiten van de huidige Amerikaanse regering, zoals de strijd tegen de COVID-19-pandemie, klimaatverandering, migratiekwesties en mensenrechten, kwesties zijn die het mogelijk maken om bilaterale samenwerking te onderzoeken.
Díaz-Canel benadrukte de waarde van de taken en uitdagingen die de Communistische Partij van Cuba heeft in de huidige context, waarin ze wordt uitgedaagd om voortdurend te vernieuwen en alles te veranderen wat moet worden veranderd, zonder af te wijken van haar principes. Het meest revolutionaire deel van de Revolutie is en moet altijd de partij zijn, die altijd de kracht moet zijn die de Revolutie aandrijft.
Hij benoemde als belangrijk doel de strijd voor welvaart, die veelomvattend is, van voedsel tot recreatie, en benadrukte dat het de moeite waard is om het socialisme te verdedigen als antwoord op de behoefte aan een rechtvaardiger, eerlijker, evenwichtiger en inclusievere wereld.
De president noemde eenheid de belangrijkste kracht, die zichzelf zal verdedigen zonder te discrimineren of ruimte te geven aan vooroordelen, dogma's of hokjes die mensen oneerlijk verdelen. Hij beschouwt het voorbeeldige karakter van de strijdbaarheid als een van de belangrijke elementen, die zorgt voor bewondering en respect onder de bevolking, met de zekerheid van continuïteit door de generaties heen, waarbij jonge mensen de 'managers' zijn van de huidige transformaties en de verbetering van de dynamiek van de werking van de Partij, die steeds wordt uitgedaagd om democratischer en aantrekkelijker te zijn en dichter bij de mensen te staan. De president riep op tot periodieke ontmoetingen met vertegenwoordigers van de verschillende sectoren van de samenleving en om een meer behendige, bondige en innovatieve dynamiek te vinden om de boodschappen aan de strijdkrachten over te brengen.
Hij drong erop aan om van de groei van de gelederen een proces te maken dat oprechte interesse wekt, met een positieve sociale weerklank, en om aantrekkelijkere werkmethoden te ontwikkelen. Het is de plicht van de militanten om op te komen voor de strijd tegen corruptie, en om de automatisering, sociale communicatie en innovatie en wetenschap op te nemen als een van de pijlers van partijwerk, zei hij.
Díaz-Canel legde uit dat Cuba veel taken heeft uit te voeren, waaronder voedselonafhankelijkheid en veiligheid, energie en industriële ontwikkeling en in de eerste plaats de verdediging en institutionele versterking van de rechtsstaat.
Succes hangt af van het vermogen om met de bevolking in dialoog te gaan, burgers enthousiast te maken en waarden opnieuw op te bouwen, in het besef dat democratie socialistischer is in de mate dat ze meer participatief is. De president waarschuwde ervoor dat de ondermijnende krachten proberen een beeld te creëren van Cuba als een starre natie, en ze eigenen zich onderwerpen, woorden en zinnen toe waarmee ze oprechte gevoelens en paradigma's proberen te vernietigen. We zijn geen gesloten samenleving en dit is geen zwak revolutionair proces, zei hij, en benadrukte dat we voor de ideologische strijd bij Fidel te rade moeten gaan, die ons leerde dat cultuur het eerste is dat gered moet worden.
Hij herinnerde eraan dat de Revolutie niet bang is voor creatief denken, maar het juist aanmoedigt en cultiveert, en zich voedt met de uitkomsten daarvan. En hij waarschuwde dat het niet kan worden genegeerd dat de vijanden van de revolutie onconventionele oorlogsconcepten toepassen en proberen binnen te sluipen op de flank van gevoel, cultuur en denken.
De Cubaanse Revolutie zal niet worden verraden of weggegeven aan degenen die van plan zijn te blijven spelen met het geluk van het vaderland. We zullen niet toestaan dat de activisten van chaos en minachting de vlag besmeuren en de autoriteiten beledigen. We waarschuwen de antirevolutionaire huurlingen dat het geduld van dit volk grenzen heeft, zei de president. Hij voegde eraan toe dat Cuba een gestructureerd en georganiseerd land is, dat hard werkt om uit een vijandige en verstikkende realiteit te komen, een waarheid die elke dag moet worden verteld zonder arrogantie of overdrijven, met feiten en gebaseerd op de waarheid.
Díaz-Canel prees de vorderingen in de emancipatie van vrouwen, de strijd tegen racisme en discriminatie en de bescherming van dieren, en drong er tevens op aan te erkennen hoeveel vooruitgang er nog moet worden geboekt, om een rechtvaardiger antwoord te geven op de zorgen van de bevolking.
Bij het beoordelen van de situatie van de economische strijd wees Díaz-Canel erop dat de geanalyseerde periode van de afgelopen vijf jaar geen goede resultaten laat zien. Die resultaten worden beïnvloed door de inefficiëntie van het bedrijfssysteem en de gesubsidieerde sector, overmatige uitgaven, gebrek aan controle over middelen en structurele problemen. Maar, zo verduidelijkte hij, de Cubaanse economie heeft het weerstandsvermogen getoond om sociale verworvenheden te behouden. En Cuba heeft de wereld een les gegeven over hoe de politieke wil en de humanistische roeping van de Revolutie, in combinatie met een maatschappelijk beleid waarbij de mens centraal staat, de dialoog met wetenschappers en de participatie van de bevolking, het mogelijk maakt met succes problemen aan te pakken die zo complex zijn als de COVID-19-pandemie.
De eerste secretaris wees erop dat Cuba ernaar streeft weerstand te blijven bieden zonder zijn ontwikkeling op te geven, en wees op de uitdagingen om in korte tijd een antwoord te vinden op de vragen rond productie van voedsel, het gebruik van hernieuwbare energiebronnen, de efficiëntie van het investeringsproces en de nationale productiecapaciteit, om te kunnen voldoen aan de binnenlandse eisen en de verbetering van de kwaliteit van de diensten voor de bevolking.
Hij voegde eraan toe dat het noodzakelijk is om concepten als besparingen en de circulaire economie centraal te stellen, en om het proces van economische actualisering van het land en de strategie van het Nationaal Economisch en Sociaal Ontwikkelingsplan te stimuleren, en daarbij te zorgen voor een flexibele relatie tussen de noodzakelijke planning, decentralisatie en lokale autonomie.
Ten aanzien van het beoordelen van de hervormingstaken tot nu toe, met betrekking tot onder meer het monetaire stelsel en wisselkoersen, zei de eerste secretaris dat deze niet altijd goed worden begrepen, zelfs niet door de mensen die de opgave moeten uitvoeren, en ook niet hoeveel politiek werk deze opgave vereist. Hij legde uit dat deze transformatie, gericht op het stimuleren van ontwikkeling en een duidelijke deelname van alle economische actoren, niet langer kon worden uitgesteld. Hij erkende dat er problemen zijn geweest bij de implementatie van de hervormingen, door onvoldoende voorbereiding en inadequate interpretatie van de regelgeving. Maar hij noemde het een vergissing om die te associëren met problemen die er daarvoor waren.
De president benadrukte dat de eerste reactie op deze implementatieproblemen was deze in kaart brengen en oplossingen zoeken, waar mogelijk, op basis van voorstellen van de bevolking, waarbij burgerparticipatie werd gestimuleerd. Als voorbeeld noemde hij de veranderingen in tarieven en prijzen en recente maatregelen om de productie en handel van voedsel te stimuleren.
De secretaris stond stil bij de strategie die het 8e Congres heeft goedgekeurd voor de voorbereiding van kaders. Dit omvat een wetenschappelijke benadering bij de selectie, opleiding en promotie van de kaders, en gaat uit van een geleidelijk ontwikkelpad met verschillende verantwoordelijkheden. Onze kaderleden moeten opvallen door hun toewijding aan de taak, het verlangen om uit te blinken, hun bescheidenheid en gevoeligheid om zich in anderen te kunnen verplaatsen en 'wij' belangrijker te maken dan 'ik', hun verantwoordelijkheid om oprecht de dialoog aan te gaan, vanuit het hart, en de verkregen inzichten op te nemen in de besluitvorming.
De president sprak zijn respect uit voor de commandanten Ramiro Valdés en Guillermo García, die vele jaren veel werk hebben verzet en ons nog elkedag lessen tonen over toewijding aan het revolutionaire werk. En hij sprak zijn respect uit voor de commandant van het rebellenleger José Ramón én Machado Ventura, die decennialang de moeilijke taken van het organiseren van de partij vervulde. Hij verdient onze permanente dankbaarheid voor zijn toewijding, voorbeeld, discipline en loyaliteit, zei hij.
Mede namens zijn kameraden bracht de president een boodschap van dank over aan legergeneraal Raúl Castro: Bedankt voor het voorbeeld, de stimulans, bedankt voor je aanwezigheid en je hulp om in onszelf te geloven.
Aan het eind van zijn toespraak riep Díaz-Canel het beeld op van de overwinning van het Cubaanse volk in het zand van Playa Girón, op 19 april 1961. En hij bevestigde zijn bereidheid om zijn leven te geven voor de waardige zaak van de Revolutie.
Zie voor de volledige speech van Díaz-Canel (in het Engels, voor andere talen zie de uitgaven van Granma in de betreffende taal): http://en.granma.cu/cuba/2021-04-27/diaz-canel-among-revolutionaries-we-communists-go-to-the-fore
Bron: Cubaanse ambassade, vertaling: J.Bernaven.
Wil je een abonnement op Manifest?
Met jullie hulp garanderen we een communistische visie op de actualiteit in Nederland
Manifest is de krant van de NCPN die tien keer per jaar verschijnt. Met Manifest blijf je op de hoogte van de actualiteit en van onze acties. Manifest belicht verschillende aspecten van de strijd in binnen- en buitenland, en publiceert analyses die inzicht bieden in de nationale en internationale ontwikkelingen vanuit een marxistisch-leninistisch perspectief. Neem nu een abonnement op Manifest of vraag een gratis proefabonnement aan.
Abonneer Nu!