Cyprus en de imperialistische ‘vrede en stabiliteit’

Al vaker schreven we in Manifest over hoe Griekenland de laatste jaren met rasse schreden uitgroeit tot een grote uitvals-, transport- en opleidingsbasis voor de NAVO en daarmee zichzelf automatisch tot doelwit maakt van eventuele vergeldingsmaatregelen. De Griekse regering, als ‘beste leerling van de klas’ van het Europese Navo-gezelschap, is apetrots op de opwaardering van het land als gewapende en bewapende voorpost niet ver van het Midden-Oosten. Over Cyprus hebben we het nog niet gehad. Het mag dan ‘maar’ een eiland zijn, het ligt nog verder richting Midden-Oosten.

Ondertussen worden de economieën van de westerse kapitalistische landen tot oorlogseconomieën gemaakt. De bijdragen aan de NAVO moeten flink omhoog en dat alles ter wille van de...vrede. De Duitse schrijver en communist Bertolt Brecht maakte het in zijn gedichten over oorlog en vrede al duidelijk, zoals in de volgende regels van het uit 1936 daterende Gegen den Krieg: “Wenn die Ob’ren vom Frieden reden, weiß das gemeine Volk, daß es Krieg gibt.” (Wanneer de leiders over vrede praten, weet het gewone volk dat er oorlog komt.)

Werkplaats van het Amerikaanse leger

Er wordt hard gewerkt op Cyprus. Bouwcontracten komen en gaan om militaire installaties in staat van paraatheid te brengen als uitvalsbasis voor een oorlog. De VS hebben haast met de Navo-isering van Cyprus en gooien daarmee nog meer olie in het vuur van de brand in het Midden-Oosten. Op 18 december 2024 vond er in Nicosia een ontmoeting plaats met vertegenwoordigers van bouwbedrijven om de prioriteiten te bepalen voor hun aanwezigheid op Cyprus om van daaruit militair te kunnen opereren in de wijdere regio. Van Amerikaanse zijde is de zaak in handen van het Bureau voor Bilaterale Zaken en Samenwerking inzake Veiligheidskwesties, gevestigd in de VS ambassade in Nicosia. De directie bouwwerken van de Amerikaanse oorlogsmarine Naval Facilities Engineering Command (NAVFAC) is op zoek naar medewerkers voor projecten en bouw voor de US Navy. Concreet gesproken gaat dit over de op handen zijnde werken voor de marinebasis in Marí (Mari Naval Base) en het Opleidingscentrum voor Rekruten (KEN) in Lárnaca. Van meet af aan werd duidelijk gesteld dat alle contracten gesloten zullen worden met bedrijven die hun hoofdvestiging, ofwel in de VS, ofwel in de lidstaten van de EU hebben. En zo is het gekomen dat de Amerikanen geleidelijk hun eigen infrastructuurnetwerk opbouwen naast de Britse bases. Via de zogenaamde ‘Strategische Dialoog’ die vorig jaar oktober van start ging met Nicosia, wordt alles snel en effectief geregeld. Een dergelijke strategische dialoog vond ook plaats met Athene in 2018, nog tijdens de ‘linkse’ regering Syriza-Anel, over het akkoord aangaande de militaire bases en de actualisering daarvan.

Het gaat om een installatie voor vele doeleinden (multi-purpose facility) die de Amerikanen plannen in een uiterst beschermde omgeving, in dit geval binnen het plaatselijke Opleidingscentrum voor Rekruten. Het ontwerp is al gemaakt door de directie bouwwerken van de oorlogsmarine, die de 'markt' geïnformeerd heeft dat wie de opdracht krijgt, deze het bouwwerk moet opleveren binnen 500 kalenderdagen. Nog een bewijs van de haast waarmee men te werk gaat. Om de bevolking gerust te stellen staat er in de mededeling dat er een bord op het gebouw geplaatst moet worden, waarop staat: De renovering van dit gebouw wordt gefinancierd door de Europese directie van de VS en is voor het volk van Cyprus (!) Vijf bladzijden verderop wordt duidelijk gemaakt dat het gaat om een nieuwe installatie die zal bestaan uit slaapplaatsen, een eetzaal, kantoren, badkamers, een keuken en extra kamers, en dat alles binnen het Opleidingscentrum voor Rekruten. Het beslaat een oppervlakte van 444 vierkante meter met een kantoor voor de officiers en 48 slaapplaatsen. De kosten zijn minimaal 500.000 dollar en kunnen oplopen tot 1 miljoen dollar.

De marinebasis van Marí ligt aan de zuidkust van het eiland naast een industriegebied en naast een installatie voor de productie van energie tussen Limassol en Larnaca. Het is het hoofdkwartier van de marine directie van de Nationale Garde van Cyprus. Dus een knooppunt, zou je kunnen zeggen, waar de Amerikanen zich willen installeren. Er zijn al plannen aangekondigd voor de uitbreiding en de opwaardering van Marí, zowel te land als ter zee. Op grond van gepubliceerde tijdschema’s wordt verwacht dat de werkzaamheden in 2025 zullen beginnen en ongeveer één tot anderhalf jaar gaan duren. De kosten zullen rond de 200 miljoen euro komen te liggen. Het doel van dit alles is dat de Republiek Cyprus faciliteiten kan verschaffen aan schepen van de oorlogsmarine van andere landen, aldus de betreffende aankondigingen.

Dat wat betreft de nabije toekomst, maar de VS (de Naval Mobile Construction Battalion 1 van de VS marine) waren al werkzaamheden begonnen in 2023, voor de bouw van een groot helikopterplatform en wel binnen het landgedeelte van de basis, waarvan de afmetingen ongeveer 400 bij 170 meter zullen zijn. Bevoegde autoriteiten die bij tijd en wijle met de Amerikanen hebben samengewerkt zeggen dat deze installatie werkelijk van alles bevat: één of meer landingsbanen, installaties voor de brandstofvoorziening, verlichting enz. Voor een sneller verloop van de werkzaamheden hebben de VS alle mogelijke machines en apparatuur met schepen naar Cyprus laten komen. Daarbij gebruiken ze ook nog eens de al bestaande infrastructuur van Cyprus.

Op deze manier wordt geenszins de veiligheid en de stabiliteit op Cyprus gegarandeerd, zoals de propaganda luidt van Washington, Nicosia en Athene. Het tegendeel is waar. In de huidige omstandigheden met twee oorlogen in de buurt (Oekraïne en het Midden-Oosten) wordt Cyprus (en niet alleen Cyprus, maar elk land waar de NAVO zich zwaar bewapent in naam van vrede en veiligheid) juist steeds meer doelwit, zeker gezien het feit dat de VS plus bondgenoten zwaar verantwoordelijk zijn voor de bezetting van 37% van het grondgebied van Cyprus door NAVO-lid Turkije in 1974. Dat gebied is nog steeds bezet, ook al is heel Cyprus al sinds 2004 lid van de EU, die dus een lidstaat in hun midden hebben waarvan een deel bezet is door een Navo-land, waarvan de meeste EU-lidstaten ook lid zijn... Dat is tekenend voor de kwaliteit van de imperialistische ‘vrede en stabiliteit’. Tot besluit is het woord weer aan Bertolt Brecht: “Wenn die Ob’ren vom Frieden sprechen, Mann auf der Straße, laß alle Hoffnung fahren.” (Wanneer de leiders over vrede praten, man op straat, geef dan alle hoop op.)