Gemeente Maastricht haalt nat pak bij zwembadmedewerkers

Terwijl Nederland weer op gang komt na een lange zomer, gaat de strijd voor betere arbeidsomstandigheden en beloning onverminderd voort. Zeker nadat de gemeente Maastricht op verontrustende wijze probeerde een meer dan vijftig dagen durende staking bij het Geusseltbad te omzeilen door medewerkers individueel te benaderen met een zogenaamd aantrekkelijker loonbod. Dit voorstel, dat varieerde per persoon, is echter hetzelfde bod dat al drie keer door FNV is afgewezen. “De gemeente probeert opnieuw de vakbond te passeren en te negeren, terwijl ze dondersgoed weten dat wij voor het collectieve belang opkomen. Gelukkig laten onze leden zich niet misleiden”, stelt FNV. De gemeente beweert dat het nieuwe loonbod neerkomt op een loonsverhoging van 30 procent, maar deze claim blijkt misleidend. Slechts een klein aantal werknemers komt in aanmerking voor deze verhoging, terwijl de meerderheid een veel lager bedrag aangeboden krijgt. Bovendien is de voorgestelde verhoging niet direct of gegarandeerd: het betreft eindschalen die pas na jaren van dienstverband worden bereikt. Zolang de gemeente niet met een serieus en eerlijk bod komt, zal het Geusseltbad gesloten blijven. Dit heeft directe gevolgen voor de inwoners van Maastricht, maar FNV legt de verantwoordelijkheid hiervoor geheel bij de gemeente.

De actiebereidheid in andere sectoren neemt eveneens toe. Dit blijkt uit de aangekondigde staking op 11 september in het nationale en regionale ov, waar arbeiders vechten voor een betere en permanente zwaarwerkregeling, de regeling vervroegde uittreding (rvu). Deze rvu is essentieel voor mensen die zware beroepen doen om eerder te kunnen stoppen met werken zodat zij gezond hun pensioen kunnen halen. De stakingen in het ov zijn het begin van een bredere golf van acties die het dagelijkse leven van mensen zullen beïnvloeden, waarbij ook andere sectoren die belang hebben bij een fatsoenlijke rvu zich beraden op acties. FNV stelt dat dit nodig is om fatsoenlijke arbeidsvoorwaarden af te dwingen. De inzet is duidelijk: een passende permanente pensioenregeling die aansluit bij de realiteit van fysiek veeleisende beroepen. Dat deze acties wel eens effectief kunnen zijn hebben de metaalwerkers laten zien afgelopen zomer: zij krijgen na vier maanden actievoeren een cao met een 13 procent loonsverhoging verspreid over 22 maanden en de rvu blijft voorlopig doorlopen. Als de overheid deze tijdelijke regeling permanent maakt en de fiscale regels aanpast, zal deze met vijf jaar worden verlengd. De cao Metaal en Techniek is met zo’n 340.000 werknemers in de sector de grootste cao in de marktsector.

En opvallend nieuws uit een sector die niet bekend bestaat om het voeren van actie: de apothekersassistenten. De onderhandelingen over een nieuwe cao, die per 1 juli moet gelden, zitten al tijden vast. Een loonsverhoging van 2 procent dit jaar en 5 procent volgend jaar is veel te mager, stelt FNV: “Ze hebben te maken met agressie aan de balie en ze zijn steeds meer tijd kwijt aan de papierwinkel van zorgverzekeraars. En nu proberen hun werkgevers ze af te schepen met een habbekrats die de inflatie niet eens dekt.” Terwijl brancheorganisaties jammeren dat er geen geld is, wijst FNV op het feit dat zorgverzekeraars wel degelijk rekening hebben gehouden met meer geld voor arbeidsvoorwaarden met de apothekers. Op 1 juni organiseerden de bonden een demonstratie om de druk op te voeren, maar de werkgeversorganisaties bleken niet onder de indruk. Daarom hebben FNV en CNV inmiddels een ultimatum ingediend. “Het ultimatum is voor de werkgevers de laatste kans om aan onze eisen tegemoet te komen. Gebeurt dat niet, dan gaan we over op acties”, meldt een woordvoerder. Dit zullen in het begin stiptheidsacties zijn: apotheekassistenten zullen dan geen overwerk meer doen, niet zonder vergoeding een kwartier eerder openen of later sluiten en strikt hun pauze volgen. “Daar gaan klanten zeker iets van merken. De wachttijden zullen oplopen. Nee, dat is niet prettig.” De acties zijn niet persoonlijk tegen de apothekers gericht, merkt een FNV-onderhandelaar op. “Dat maken we de medewerkers ook duidelijk. Actievoeren is nieuw voor ze en dat voelt raar. Maar we hopen wel dat de apothekers onder druk van de acties de werkgeversdelegatie aansporen met een beter bod te komen. Want dat is wat deze hardwerkende mensen wel verdienen.”