Groene monopolies: milieu als business

"De halve eeuw dat de stortplaats in Filí in functie is, is ongetwijfeld een monument van milieuchaos, ziekte en menselijk leed, zoals trouwens ook de Commissie Verzoekschriften van het Europees Parlement heeft geconstateerd". Deze bekentenis werd twee jaar geleden gepubliceerd nadat men tot de ontdekking was gekomen dat er een enorme stijging was in neoplasma's in de regio van West-Attica, waar het plaatsje Filí ligt met zijn enorme vuilnisstortplaats voor heel Attica.

Dus simpel gezegd een enorme toename van kanker. Deze 'bekentenis' was het resultaat van de verwerking van gegevens van de Griekse Dienst Statistieken uit 2015. De bekentenis stond in het persbulletin van de Speciale Inter-Grade Associatie van de Prefectuur Attica van 29-3-2018. Dus drieënhalf jaar nadat Syrizavertegenwoordigster Rena Doúrou de functie van regionaal hoofd op zich had genomen. Het huidige regionale hoofd, Georgios Patoúlis (Nea Dimokratía) stuurde in oktober 2019 een open brief aan alle politieke partijen, waarin hij verklaarde op de hoogte te zijn van de tragische toestand op de stortplaats van Filí. Dit kan niet langer zo doorgaan, aldus het districtshoofd, vanwege de schade berokkend aan milieu en volksgezondheid, maar vooral omdat de stortplaats totaal verzadigd is.

Een 'links' alibi

Sinds 1974 regeerden de rechtse Nea Dimokratía en twee sociaaldemocratische partijen (Pasok en van 2015 tot 2019 Syriza). Hoe beiden de gezondheid en de levenskwaliteit van de miljoenen inwoners van Athene en Attica al decennialang aan hun laars gelapt hebben, blijkt uit de toegepaste en niet toegepaste praktijken tot nu toe en tevens uit het programma van de Nea Dimokratía van nu. De KKE (Communistische Partij) en de activistengroepering 'Volks Aaneensluiting voor Attica' hebben dit beleid met documenten gestaafd en aangeklaagd.

Het blijkt dat de politieke vertegenwoordigers van kapitaalbelangen door willen gaan met de stortplaats in Filí én met het beleid voor het afvalbeheer in Attica, zoals het tot nu toe was. De overgrote meerderheid van de bonzen in het bedrijfsleven heeft het Nationale Plan voor Afval Beheer (van Nea Dimokratía en Syriza) uit 2015 goedgekeurd en geeft de voorkeur aan het 'Filí-model' als de beste optie om onder de huidige omstandigheden hun winsten veilig te stellen. Een uitgebreid, goed onderbouwd en met wetenschappelijke gegevens gestaafd verslag over de gevaarlijke cocktail aan besmettingsfactoren, organische, kankerverwekkende en toxische vervuilers, verziekt bodemwater enz. met een precieze aanduiding van welke chemische stoffen in welke verbindingen waar ontstaan, werd voor de krant 'Rizospastis' geschreven door B. Ziógas, civiel ingenieur en deskundige in gezondheidskwesties.

De Commissie Verzoekschriften van het Europees Parlement liet het bij bovengenoemde constateringen. De Nea Dimokratía nam midden in de coronapandemie via een versnelde procedure in het parlement een milieudodend wetsontwerp aan. (Niet vergeten: met 50 zetels bonus komt men voor alles aan een nep-meerderheid). Dit ontwerp paste helemaal in het 'Groene Akkoord' van de EU. Niemand kon protesteren, laat staan demonstraties organiseren vanwege het streng bewaakte uitgaans- en samenscholingsverbod. Dit verbod was ingesteld, zoals het heette, om de gezondheid van het volk te beschermen tegen verspreiding van het coronavirus, maar het volksongezonde enmilieuverkrachtende wetsontwerp dan?

De volksgezondheid wordt opgeofferd aan een kapitalistische economie, die steeds meer de minimale maatregelen ter milieubescherming degradeert en afbreekt, van het milieu handelswaar maakt, bossen, bergen, zeeën, rivieren en meren genadeloos overlevert aan de grote investeerders om er munt uit te slaan en de vernietiging van milieu en klimaat door deze economie een kans noemt voor nieuwe winstgevende activiteiten. Het debat over het genoemde wetsontwerp van de regering liet een in verlegenheid gebrachte Syriza zien. Syriza liep weg bij de stemming met als voorwendsel onenigheid over de procedure en verheelde haar strategische eensgezindheid met de Nea Dimokratía door deze laatste te beschuldigen van schending van de 'milieuvriendelijke' EU-wetgeving.

Als oppositie én als regering heeft Syriza altijd vooropgelopen bij het 'witwassen' van het beleid van de Europese Unie in dezen door haar een 'links' alibi te verschaffen. Deze laag 'linkse schmink' is echter niet dik genoeg om het afstotelijke gezicht van een keiharde realiteit te verbergen. Een voorbeeld is Richtlijn 2011/92, die deuren genoeg openlaat voor uitzonderingen op de toepassing van de richtlijn door de lidstaten. Ook kunnen op grond van deze en andere EU- richtlijnen studies inzake de gevolgen voor het milieu, die nodig zijn voor het verkrijgen van een vergunning voor projecten, verricht worden door degene, die verantwoordelijk is voor een project.

Dus bedrijven, die 'gecontroleerd' zouden moeten worden, 'controleren' in wezen zichzelf door opdracht te geven voor een studie en ervoor te betalen. Daarom is er geen enkele studie die een werkproject als gevaarlijk voor het milieu aanduidt. De EU heeft trouwens de zelfcontrole van particuliere bedrijfsgroepen tot algemeen geldende wetgevende regel gemaakt. Nog bestaande overheidscontroles worden steeds meer afgeschaft. Elke particuliere investeerder wordt verondersteld zich te houden aan de voorschriften en de schriftelijke bekrachtigingen, behalve als iemand (bijvoorbeeld overheid of concurrent) deze in twijfel trekt.

Een eenzame roepende in de woestijn?

Nog een ander verontrustend wetsontwerp, ditmaal van het ministerie voor Toerisme, werd tijdens de pandemie door het parlement gejast. Het ontwerp draagt het stempel van o.a. de Bond van Griekse Toerisme Ondernemingen. Het komt erop neer, dat archeologische plaatsen, stranden en zee-ecosystemen overgeleverd worden aan de exploitatie door grote ondernemersgroepen. Wetenschappelijke instanties, die op 20 mei jl. in de bevoegde parlementaire commissie deelnamen aan een openbare hoorzitting van buitenparlementaire organisaties over het wetsontwerp getiteld 'Speciale vormen van toerisme en bepalingen voor toeristische ontwikkeling', sloegen alarm. Zij wezen op de dramatische gevolgen voor bossen, kustgebieden, stranden, zeebodem, archeologische schatten en kwetsbare ecosystemen aan de kusten enz. enz. Maar hun 'schreeuw' lijkt machteloos ten overstaan van de kapitalistische zwaargewichten, terwijl een corona-monddood gemaakte en lamgeslagen samenleving werkloos toekijkt... Nou ja, op een paar uitzonderingen na.