Internationale Vrouwendag 2024

Internationale Werkende Vrouwendag symboliseert het emancipatieproces van vrouwen uit de arbeidersklasse. Deze dag is onlosmakelijk verbonden met de klassenstrijd en de strijd tegen de steeds verder verslechterende situatie van ongelijkheid van vrouwen, die niet losgekoppeld kan worden van het kapitalistische systeem waarin wij leven.

Hun voortdurende uitbuiting en onderdrukking zijn nog altijd het gevolg van een systeem van eigendomsverhoudingen dat gebaseerd is op de kapitalistische accumulatie van rijkdom en de toe-eigening van arbeid.

Vrouwen uit de arbeidersklasse hebben te maken met vele vormen van discriminatie, waaronder de loonkloof tussen mannen en vrouwen, deeltijdwerk en onzeker werk, aanwerving en vooroordelen vanwege moederschap en menopauze. Ze krijgen lagere lonen, slechtere banen en lagere pensioenen. Bovendien dragen vrouwen de zwaarste lasten in het huishouden en zijn ze vaker belast met de zorg voor kinderen of het gezin. Ze hebben te maken met discriminatie, seksisme, geweld, ongelijke behandeling, seksuele intimidatie op het werk, in het gezin en elders, wat vaak leidt tot blijvende schade en in sommige gevallen lichamelijk letsel en overlijden. Tegelijkertijd hebben ze door de economische omstandigheden minder mogelijkheden om aan misbruik te ontsnappen. De exponentiële toename van intimidatie van en moord op vrouwen in hun familiale en huiselijke sociale context houdt verband met het kapitalistische uitbuitingssysteem dat aanleiding geeft tot fenomenen als de cultus van het bezit, de vercommercialisering van vrouwen en hun lichamen en prostitutie. Het klassenprofiel van vrouwen die het slachtoffer zijn van geweld laat zien dat veel van hen lid zijn van de arbeidersklasse, werk hebben of werkloos zijn, en dat ze relatief armer zijn.

De afgelopen jaren werden gekenmerkt door het massale opleggen van telewerken door de grote werkgevers, wat de situatie voor veel werkende vrouwen aanzienlijk heeft verslechterd. Deze onaanvaardbare levens- en werkomstandigheden hebben een negatieve invloed op de deelname van vrouwen aan vakbondsactiviteiten en aan het sociale en politieke leven.

Het komt steeds vaker voor dat vrouwen in armoede leven, waardoor hun lichamelijke en geestelijke gezondheid in gevaar komt, ze worden geconfronteerd met de intensivering van het werk, flexibele werktijden, slechte huisvesting, het gebrek aan voorzieningen zoals kinderopvang, aanvullend pensioen voor moeders, enz., het ontbreken van goede gezondheidszorg die tegemoet komt aan de specifieke behoeften van vrouwen, evenals de toegang tot veilige en gratis abortusdiensten van de overheid.

De Europese Unie en de regeringen van de lidstaten dienen door de “liberalisering van de markt”, deregulering van arbeidsrelaties en privatisering de belangen van het grootkapitaal en intensiveren de aanval op de arbeidersklasse, met ernstige gevolgen voor vrouwen.

De commercialisering van onderwijs, gezondheidszorg, sociale zekerheid en zorgdiensten, waarbij de verantwoordelijkheid van de staat afneemt, vergroot de last voor vrouwen uit de arbeidersklasse en vrouwen uit de volksklasse.

Het is de taak van de communistische partij en de arbeiderspartij om op deze gebieden een sterke klassenbenadering te ontwikkelen om de strijd voor de gelijkheid van arbeidersvrouwen in elk aspect van het leven te leiden.

Het imperialisme met zijn sancties, interventies en oorlogen, zoals de genocide van Israël in Gaza en de imperialistische oorlog in Oekraïne, hebben enorme gevolgen voor vrouwen, kinderen en gezinnen, waaronder het risico op overlijden, verwondingen, verarming, verlies van bestaansmiddelen, ontheemding, mensenhandel en gevaarlijke gedwongen migratie op zoek naar veiligheid, die wordt opgevangen door de blokkade van EU-mechanismen en repressieovereenkomsten.

Genderongelijkheid blijft geworteld in klassenongelijkheid. Vrouwen staan niet los van de klassenstrijd. Sommige theorieën en politieke praktijken proberen de ongelijkheid en onderdrukking van vrouwen te distantiëren van de uitbuitende productieverhoudingen en de klassenwortels van vrouwenonderdrukking. De kern van de ongelijkheid van vrouwen blijft bestaan omdat het kapitaal er belang bij heeft de discriminatie van vrouwen uit te buiten om de kapitalistische uitbuiting te intensiveren.

Het is de rol van de communisten om in contact te komen met vrouwen uit de arbeidersklasse en de volksklasse, om hen om ons heen te verzamelen in de strijd. Alleen door de omverwerping van het kapitalistische systeem dat hun onderdrukking creëert en in stand houdt, de vestiging van sociaal eigendom van de geconcentreerde productiemiddelen en de opbouw van een socialistische maatschappij waarin de arbeidersklasse aan de macht is, zullen echte gelijkheid, menselijke emancipatie en de werkelijke emancipatie van vrouwen en gelijkheid tussen de seksen bereikt worden.

De Grote Socialistische Oktoberrevolutie van 1917 vestigde belangrijke rechten voor vrouwen, gelijkheid voor de wet, het recht op echtscheiding en het recht op gratis en legale abortus.

Op Internationale Vrouwendag 2024 intensiveren we de strijd voor vrouwenemancipatie, tegen de EU en het systeem van kapitalistische uitbuiting en imperialistische oorlogen.