Kapitalisme is dodelijk

Op 3 april stierven er in de Verenigde Staten duizenddriehonderdtwintig (1320) mensen aan COVID-19, de ziekte die wordt veroorzaakt door het nieuwe coronavirus. Bijna een kwart van de wereldwijde sterfte vond plaats in de VS. En meer dan de helft van deze doden viel in de staat New York, het epicentrum van de besmettingen in de VS. Dit waren bijna evenveel doden als in het hele Verenigd Koninkrijk op 3 april.

Ter vergelijking: van 11 tot en met 17 februari 1968 sneuvelden er tijdens het Tet-offensief in Vietnam vijfhonderddrieënveertig (543) Amerikaanse militairen. Het was de dodelijkste week van de oorlog. Volgens velen zorgde het enorme dodenaantal ervoor dat de publieke opinie begon te verschuiven, en dat de anti-oorlogsbeweging een enorme vlucht nam.

Op 3 april vond bijna veertig procent van alle nieuwe besmettingen wereldwijd in de VS plaats. Het is duidelijk dat de VS snel het centrum van de virusaanval worden, met mogelijk het grootste aantal slachtoffers. Tegelijkertijd schiet de aanpak van het virus in de VS hopeloos tekort. New York heeft twintig- tot dertigduizend beademingsapparaten nodig. Op het moment zijn er slechts 2.200 voorradig, en het FEMA (het Federaal Bureau voor Rampenbestrijding) levert er nog 4.400. New York en de omliggende staten beschikken over slechts tien procent van de benodigde N95-beschermingsmaskers, en de vijftienduizend bestelde lijkzakken ontbreken in zijn geheel. Op 2 april verklaarde het FEMA dat er slechts 9.961 beademingsapparaten beschikbaar waren.

Hierdoor concurreren de verschillende staten met elkaar om de schaarse voorraden. Een sterk staaltje van de voordelen van de markteconomie. Normaal gesproken hullen windbuilen uit de wereld van de politiek en media zich in tijden van crisis in de Amerikaanse vlag onder het verkondigen van patriottische platitudes, maar nu zijn ze ongewoon ingetogen en voorzichtig. Natuurlijk laten ze wel eendrachtig hun stem horen als het gaat om het veroordelen, in twijfel trekken en verkeerd interpreteren van de hulp die andere landen bieden, en dan vooral Rusland en de Volksrepubliek China. Ze voelen een enorme weerzin om te moeten toegeven dat de VS geen stralend voorbeeld, verheven op een heuvel, meer zijn die volgens de overlevering altijd in staat zijn om alle tegenslagen zonder hulp van anderen te overwinnen.

Terwijl Rusland medische hulpmiddelen levert aan de VS, waarschuwen voorstanders van een nieuwe Koude Oorlog voor de verborgen motieven en de eigen agenda van de Russen die achter deze solidariteit schuilgaan. De Amerikaanse regering is niet in staat om haar eigen binnenlandse apocalyptische crisis aan te pakken, maar ze draait wel haar zelfverklaarde vijanden - Cuba, Venezuela en Iran - de duimschroeven aan. Deze landen wordt de toegang tot noodzakelijke middelen om het coronavirus te bestrijden ontzegd.

De VS koesteren het imago van 'leider van de vrije wereld' dat het land zichzelf toegedeeld heeft, en niets toont beter aan hoe ver de Amerikaanse elite wil gaan om dit imago hoog te houden dan de vastberadenheid waarmee men successen van de Volksrepubliek China en de Socialistische Republiek Vietnam in de bestrijding van het virus ontkent. De Verenigde Staten worden overspoeld met nieuwe besmettingen maar de Amerikaanse media, of dat nu The Wall Street Journal en The New York Times zijn (de voornaamste spreekbuizen van de kapitalistische klasse), de neutralere Washington Post, de door deregering gesteunde anticommunistische radiozender Radio Free Asia of de rechtse gekkies van The Daily Wire, stuk voor stuk melden ze dat die dekselse Chinezen veel te lage sterftecijfers melden uit Wuhan en de provincie Hubei.

Allerlei 'zo-zit-het'-journalisten baseren hun verhalen niet alleen opstraatinterviews met willekeurige passanten, maar bijvoorbeeld ook op het aantal urnen dat volgens anonieme internetspeurders gemaakt zou zijn, en op een zogenaamd verslag over een crematorium in Wuhan. Deze speurneuzen komen tot 42.000 sterfgevallen aan het virus, 'zestienmaal meer dan het officiële aantal' voor Wuhan. Ze laten echter na om uit te leggen hoe hun speurneuzen uit het optellen van het aantal urnen kunnen afleiden welke urn de stoffelijke resten van een virusslachtoffer bevat en welke niet. Dit zou hoe dan ook een moeilijke opgave zijn. Het jaarlijkse sterftecijfer in de Volksrepubliek China bedraagt naar schatting 7,4 per duizend inwoners. Hieruit kun je afleiden dat een aantal sterfgevallen van 27.000 tot 47.000 in Wuhan en de provincie Hubei over een periode van vier maanden verwacht mag worden.

Radio Free Asia maakt het wel heel bont met zijn berekening van 46.800 sterfgevallen. Het gaat er gewoon vanuit dat de 84 crematoria in Wuhan non-stop in bedrijf waren, vierentwintig uur per dag, waarbij elke crematie één uur duurt. En ook bij deze bizarre rekenmethode wordt geen rekening gehouden met de 'normale' sterfgevallen. Dit gruwelijke gegoochel met getallen doet denken aan de hysterische demonisering uit de Koude Oorlog. Het volgt hetzelfde patroon als de schaamteloze en onbewijsbare laster uit die tijd.

De westerse media en onze politieke aristocratie zouden beter functioneren als ze wat meer aandacht zouden schenken aan het stijgende aantal 'onnodige sterfgevallen' in de zogenaamde 'ontwikkelde' kapitalistische landen. Ze zouden hen met de misplaatste naam 'bio-ethici' moeten veroordelen, de mensen die vinden dat er criteria vastgesteld moeten worden om te bepalen welke patiënten zullen sterven wegens een gebrek aan bedden, beademingsapparaten en verpleegkundigen. Dat is de bio-ethiek van Nietzsche of Mengele.

Wat andere landen hebben gedaan om levens te redden en om anderen te helpen zou toegejuicht moeten worden en niet afgekraakt. De westerse wijsneuzen wijzen naar anderen met de vinger. Ze geven anderen de schuld van het virus, de gebrekkige aanpak, de economische ineenstorting en het steeds grotere menselijk lijden.

Als de Chinezen de schuld niet krijgen, zijn het de Russen wel. Sommigen verwijzen ook naar de 'globalisering' als de schuldige, en vooral de 'just-in-time'-logistiek. Weer anderen geven de bureaucratie van de federale overheid de schuld, vooral verwarde mensen die de overheid overal en altijd als de vijand zien. Of ze geven het FEMA en het CDC (Centrum voor ziektecontrole) de schuld. Met hun zelfingenomen 'wij weten wat goed is voor u'- houding moet hen toch ook iets te verwijten zijn?

Linkse mensen leggen de schuld bij Trump, de Republikeinen, onze gebrekkige en vastgeroeste 'democratie' en bij de tientallen jaren van bezuinigingen.

De walgelijkste beschuldiging is natuurlijk die aan het adres van de Amerikaanse bevolking die ongedisciplineerd zou zijn, verkeerde keuzes zou maken en het zou vertikken om te luisteren naar leiders die zelf het spoor bijster zijn.

Het tragische is dat de ware schuldige ontsnapt en telkens opnieuw leed aanricht. Zelfs een groot deel van links in de VS aarzelt om de vijand voorhet voetlicht te brengen. Men legt de schuld van de huidige ellende bij het 'neoliberale kapitalisme', het 'rampenkapitalisme', het 'roofkapitalisme' of bij honderden andere varianten van het kapitalisme. Als we het kapitalisme van deze afwijkingen konden zuiveren, zou alles weer in orde komen.

We staan echter aan de vooravond van een historische ramp die alles zal veranderen.

We moeten onder ogen zien dat het kapitalisme zelf, en niet een of andere afwijking van het kapitalisme de westerse landen op hun knieën dwingt, dat het kapitalisme zelf toestaat dat een virus zijn vernietigende werk kan doen en de zwaksten en meest kwetsbaren van onze broeders en zusters doodt. Het kapitalisme is er verantwoordelijk voor dat er ondanks alle wetenschappelijke en technologische hoogstandjes wellicht honderdduizenden op een mensonwaardige manier bezwijken, terwijl andere, armere landen beter in staat zijn om het gevaar te bestrijden.

Het spreekt voor zich dat deze tragische gebeurtenissen aantonen dat de markten ons lot niet mogen bepalen, dat onze veiligheid niet afhankelijk mag zijn van winsten en dat we geen vertrouwen moeten hebben in leiders die status vergaren dankzij hun nabijheid tot macht en rijkdom.

Bron: ZZ's blog, 5 april 2020, vertaling Frans Willems.