Duizenden werkers vulden afgelopen donderdag de straten van Athene en tientallen andere steden in Griekenland, tijdens een grootse staking tegen de nieuwe arbeidswetgeving, die georganiseerd werd door het klassengeoriënteerde vakbondsfront PAME. De nieuwe wet komt neer op de afschaffing van de 8-urige werkdag. Bovendien bevat de wet verdere inperking van arbeidsrechten en vakbondsvrijheden.
De wet werd zeer recent aangenomen in het parlement, maar de massale staking laat zien dat de werkers klaar zijn om de strijd door te zetten, zodat de werkgevers niet de kans krijgen om de wet in de praktijk in te voeren.
Waarom werd er gestaakt?
De nieuwe arbeidswet komt neer op de afschaffing van de 8-urige werkdag. Het maakt werkdagen van 10 of 12 uur wettelijk mogelijk (in de praktijk komt dit overigens al voor). Bovendien biedt de wet werkgevers de mogelijkheid om de overuren later 'uit te betalen' in vrije dagen of verkorte werkdagen. Zo zijn werknemers dus constant onzeker en wordt hun privéleven continu overhoopgegooid, naargelang de behoefte die de baas heeft aan arbeidskrachten. Ook de zondagse rust wordt verder afgeschaft, aangezien nu 32 zondagen per jaar tellen als dagen waarop werkgevers gewoon mensen mogen laten werken.
Voor flexwerkers is de toestand nog erger. Zij kunnen zelfs op de dag zelf nog te horen krijgen dat ze een extra dienst moeten draaien. Door de regering wordt dit soort maatregelen neergezet als stappen in de 'emancipatie van werkende vrouwen', aangezien vooral jonge moeders belang zouden hebben bij flexwerk, om privé en werk te kunnen combineren. Hoe kan een ouder een kind grootbrengen met een rooster dat constant onzeker is, en met een inkomen van minder dan 500 euro per maand?
Er zijn nog talloze andere maatregelen die we hier niet allemaal kunnen belichten. Allemaal hebben als doel de uitbuitingsgraad te verhogen, om de winsten van het kapitaal veilig te stellen. Tegelijkertijd worden maatregelen genomen om de strijd van de werkers verder te bemoeilijken, door vakbondsrechten in te perken. Zo kunnen stakingen makkelijker illegaal worden verklaard (wat al bij meer dan 90 procent van de stakingen gebeurt). De mogelijkheden voor individuele arbeidsovereenkomsten worden uitgebreid, omdat de werkgevers af willen van de collectieve arbeidsovereenkomsten (cao's). Want een individuele werker die over zijn arbeidsvoorwaarden of loon onderhandelt, staat natuurlijk in een veel zwakkere positie dan een vakbond waarin alle werkers samen een vuist kunnen maken voor een goede cao. Vakbonden moeten zelfs lijsten met hun leden door gaan geven aan de staat.
De strijd gaat door
Om al deze redenen werd er dus massaal gestaakt. De werkgevers en de regering probeerden op alle mogelijke manieren de staking te breken, maar die pogingen zijn compleet mislukt. In veel sectoren was de staking illegaal verklaard, maar de werkers hebben die besluiten van de rechtbanken in de vuilnisbak gegooid en hebben de staking terecht doorgezet.
Dat gebeurde ook bij de havenarbeiders. Bovendien werden reizigers door de bedrijven verzekerd dat de schepen gewoon zouden varen. Daarmee probeerden ze de boze reizigers tegen de stakende werkers op te zetten. De media stonden klaar om de boze reizigers te interviewen, om te laten zien hoeveel mensen 'last' hebben van de staking en zo delen van de arbeidersklasse tegen elkaar op te zetten. Maar dat mislukte: de reizigers richten hun woede op de misinformatie door de bedrijven, en toonden juist hun solidariteit met de stakende arbeiders: "wij zijn ook werkende mensen".
Het wetsvoorstel werd gisteren in het Griekse parlement aangenomen. De Communistische Partij van Griekenland (KKE) stemde tegen. Met het klassengeoriënteerde vakbondsfront PAME, die de staking organiseerde, en de KKE, zal de arbeidersklasse in Griekenland de strijd doorzetten. Wij zijn natuurlijk solidair met deze strijd, die ook voor de werkers in Nederland inspiratie kan bieden.
Wil je een abonnement op Manifest?
Met jullie hulp garanderen we een communistische visie op de actualiteit in Nederland
Manifest is de krant van de NCPN die tien keer per jaar verschijnt. Met Manifest blijf je op de hoogte van de actualiteit en van onze acties. Manifest belicht verschillende aspecten van de strijd in binnen- en buitenland, en publiceert analyses die inzicht bieden in de nationale en internationale ontwikkelingen vanuit een marxistisch-leninistisch perspectief. Neem nu een abonnement op Manifest of vraag een gratis proefabonnement aan.
Abonneer Nu!
